Baby Bag

„არ შეიძლება, რომ ბავშვთა ასაკში წახალისების სახით ტკბილეული იყოს გამოყენებული,“ - ლაშა უჩავა

ენდოკრინოლოგმა ლაშა უჩავამ ბავშვის ჯანსაღ წონასა და ჯანსაღ კვებაზე ზრუნვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მუცლადყოფნის პერიოდში დედამ უნდა დაიწყოს ზრუნვა ბავშვის ნორმალურ ჩამოყალიბებაზე. ჭარბი წონით დაბადებული ბავშვი უკვე რისკია იმისა, რომ მას ზრდასრულ ასაკში განუვითარდება სიმსუქნე. როდესაც ბავშვი მოევლინება სამყაროს, იქიდანვე იწყება სწორი ნუტრიციული სწავლება მშობლისთვის, თუ როგორ უნდა კვებოს სწორად ბავშვი. ზომიერების ფარგლებში ყველაფერი დასაშვებია. თუ საუზმეზე იქნება 1 ნაჭერი პური და 5-10 გრამი კარაქი, ეს დასაშვებია. ამას არ უნდა დაემატოს ცხიმში მომზადებული კვერცხი, ძეხვეული და ა.შ. თუ დილით მივიღებთ ნოყიერ საკვებს, დღის განმავლობაში ბავშვი დატვირთული უნდა იყოს ხილით, ბოსტნეულით, წვნიანით.“

ლაშა უჩავას თქმით, ტკბილის მიღება მშობლებმა ბავშვს ნაადრევი ასაკიდანვე არ უნდა შესთავაზონ:

„ტკბილი უნდა იყოს შორს ჩართული კვებაში. არ შეიძლება, რომ ბავშვთა ასაკში წახალისების სახით ტკბილეული იყოს გამოყენებული. ამასთან დაკავშირებით უნდა მოვიფიქროთ სხვა რაღაცები.თუ ბავშვს თავიდანვე არ მივაჩვევთ წახალისების სახით ტკბილეულს, ან რაღაც ასაკამდე შოკოლადი არ ექნება გასინჯული, მისდამი სიყვარული არ ჩამოუყალიბდება. როდესაც ბავშვი მოდის, ჩემი პირველი კითხვა არის: „თქვენ მუშაობთ?“ გაკვირვებულები მიყურებენ. ამაში დამნაშავე არის მშობელი. ბავშვი ვერასდროს ვერ იყიდის სწრაფი კვების ობიექტში, ვერ იყიდის ტკბილ გაზირებულ სასმელს, ვერასდროს ვერ იყიდის შოკოლადს, თუ არ წაახალისა მშობელმა. ალბათ, ხშირად დაგინახავთ ქუჩაში რომ მოძრაობთ, გადასასვლელზე მწვანეს არასდროს არ ელოდება მშობელი, ბებია თუ ბაბუა. ამ შემთხვევაში შეიძლება დარღვევისკენ უბიძგონ ბავშვს და ასე გადაკვეთოს მანაც ქუჩა.“

„როდესაც მოდიან ვიზიტზე, მშობელი გვეუბნება: სადილზე ხაჭაპური გამოვაცხვე და ბავშვმა ვერ გაუძლო, შეჭამა. როგორ შეიძლება, როდესაც ბავშვს დაბალკალორიულ კვებაზე ვესაუბრებით, რომ წონა შეინარჩუნოს და შენ პროვოცირებას უკეთებ. ეს ოჯახური ტრადიცია უნდა იყოს, რომ ჯანსაღი ცხოვრების წესი დავუმკვიდროთ ოჯახში ბავშვს,“- აღნიშნულ საკითხზე ლაშა უჩავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად