Baby Bag

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ იმ მშობლებს, რომლებსაც ხორცის შეძენის საშუალება არ აქვს, საინტერესო რჩევები მისცა და ის პროდუქტები დაასახელა, რომლებიც მსგავს შემთხვევაში ხორცის ჩანაცვლების შესაძლებლობას იძლევა:

„ბავშვების გარკვეული ნაწილი პრინციპულად არ ჭამს ხორცს. მეორე ნაწილს არ აქვს ხელმისაწვდომობა. მშობლები, რომლებიც ამბობენ, რომ არ მაქვს საშუალება სისტემატურად ვაჭამო ხორცი ჩემს შვილს, მეკითხებიან, როგორ მოიქცნენ. ჩვენ შეგვიძლია ეს ჩვენთვის უფრო ხელმისაწვდომი პროდუქტებით გადავფაროთ. შეგვიძლია უფრო ხელმისაწვდომი, ადვილად შეთვისებადი ცილა გამოვიყენოთ, მაგალითად, კვერცხი. ლობიოში არსებული რკინა ხორცში არსებული რკინის ეკვივალენტი არ არის. დაახლოებით 10-20-30-ჯერ უფრო ადვილად შევითვისებთ ამას ხორციდან, მაგრამ თუ გვჭირდება საპირწონე, გამოვიყენოთ ცოდნა. გამომშრალი ლობიო გამოვიყენოთ კერძად, წვნიანადაც, სალათების შემადგენლობაში მწვანეფოთლოვან ბოსტნეულთან ერთად, ჩვენ შევძლებთ რკინის როლის გაძლიერებას.“

„გამოვიყენოთ სოკო, თუ ის უფრო ხელმისაწვდომია. გამოვიყენოთ უხეშად დაფქვილი ხორბალი, დამბალი ხორბალი, მარცვლეული, ბურღულეული იმისთვის, რომ ბავშვის ორგანიზმი შევავსოთ. არის თუ არა რძის ნაწარმი ხორცის ალტერნატივა? არა! ზოგიერთ შემთხვევაში ანტაგონიზმიც კი არის. კალციუმი და რკინა შეთვისებისას ჩხუბობენ და სჯობს, რომ მათ შორის ინტერვალი იყოს ორი საათი. შეგვიძლია გამოვიყენოთ სხვადასხვა სახის თხილეული,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად