Baby Bag

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ იმ მშობლებს, რომლებსაც ხორცის შეძენის საშუალება არ აქვს, საინტერესო რჩევები მისცა და ის პროდუქტები დაასახელა, რომლებიც მსგავს შემთხვევაში ხორცის ჩანაცვლების შესაძლებლობას იძლევა:

„ბავშვების გარკვეული ნაწილი პრინციპულად არ ჭამს ხორცს. მეორე ნაწილს არ აქვს ხელმისაწვდომობა. მშობლები, რომლებიც ამბობენ, რომ არ მაქვს საშუალება სისტემატურად ვაჭამო ხორცი ჩემს შვილს, მეკითხებიან, როგორ მოიქცნენ. ჩვენ შეგვიძლია ეს ჩვენთვის უფრო ხელმისაწვდომი პროდუქტებით გადავფაროთ. შეგვიძლია უფრო ხელმისაწვდომი, ადვილად შეთვისებადი ცილა გამოვიყენოთ, მაგალითად, კვერცხი. ლობიოში არსებული რკინა ხორცში არსებული რკინის ეკვივალენტი არ არის. დაახლოებით 10-20-30-ჯერ უფრო ადვილად შევითვისებთ ამას ხორციდან, მაგრამ თუ გვჭირდება საპირწონე, გამოვიყენოთ ცოდნა. გამომშრალი ლობიო გამოვიყენოთ კერძად, წვნიანადაც, სალათების შემადგენლობაში მწვანეფოთლოვან ბოსტნეულთან ერთად, ჩვენ შევძლებთ რკინის როლის გაძლიერებას.“

„გამოვიყენოთ სოკო, თუ ის უფრო ხელმისაწვდომია. გამოვიყენოთ უხეშად დაფქვილი ხორბალი, დამბალი ხორბალი, მარცვლეული, ბურღულეული იმისთვის, რომ ბავშვის ორგანიზმი შევავსოთ. არის თუ არა რძის ნაწარმი ხორცის ალტერნატივა? არა! ზოგიერთ შემთხვევაში ანტაგონიზმიც კი არის. კალციუმი და რკინა შეთვისებისას ჩხუბობენ და სჯობს, რომ მათ შორის ინტერვალი იყოს ორი საათი. შეგვიძლია გამოვიყენოთ სხვადასხვა სახის თხილეული,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად