Baby Bag

„ზოგიერთ ბავშვს არ სურს ხორცის მირთმევა, მაგრამ არაჩვეულებრივად მიირთმევს პარკოსნებს,“ - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

„ზოგიერთ ბავშვს არ სურს ხორცის მირთმევა, მაგრამ არაჩვეულებრივად მიირთმევს პარკოსნებს,“ - პედიატრი ქეთი ნემსაძე

პედიატრმა ქეთი ნემსაძემ მშობლებს, რომელთა შვილებს ხორცი არ უყვართ, საინტერესო რჩევები მისცა. მისი თქმით, ზოგჯერ ბავშვს არ უყვარს ხორცი, მაგრამ სანაცვლოდ დიდი რაოდენობით პარკოსნებს იღებს:

„ბავშვებს აქვთ ძალიან განვითარებული სენსორული პრობლემები. დედა უნდა მიხვდეს, ბავშვი არის ვეგეტარიანელი თუ არა. სხვადასხვა ტიპის ბავშვები არსებობენ. ზოგიერთს არ სურს ხორცის მირთმევა, მაგრამ არაჩვეულებრივად მიირთმევენ პარკოსნებს. არიან ბავშვები, რომლებიც თევზს და კვერცხს მიირთმევენ. რეალურად დედა უნდა აეწყობს ბავშვის მოთხოვნილებებს.“

„ეს გენეტიკურად დეტერმინირებული პროცესია და ამას ვერაფრით ვერ შევცვლით, მაგრამ შეიძლება ამის ჩანაცვლება ექსტრაქტით, მაგალითად, თევზის ქონით, ბოსტნეულის ექსტრაქტით,ცილის ქონით,“- აღნიშნულ საკითხზე ქეთი ნემსაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები პედაგოგებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მასწავლებლებს ურჩია, რომ ბავშვებს თვითშეფასების უნარები განუვითარონ:

„ასწავლეთ ბავშვებს თვითშეფასებები. რატომ უნდა ვიჩქაროთ, რომ ავიღოთ კალამი და ჩავუწეროთ ბავშვს რაღაც ნიშნები? ჩვენ კი არ შევაფასოთ, ვუთხრათ, ვკითხოთ, თვითონ როგორ შეაფასებდა ამ პასუხს. საკონტროლოს რომ დაწერს, ვუთხრათ: „გადაიკითხე, გაასწორე შეცდომები და აღარ ჩაგითვლი იმ შეცდომას შეცდომად. წაიკითხე შენ, ხომ გაქვს სინდისი, ნამუსი, არ გეჩხუბები, თვითონ დაიწერე ის ნიშანი, რაც გეკუთვნის.“ რატომ გვეშინია ამის ჩვენ? ამით ხომ ჩვენს ბავშვებს თვალს გავუხელთ საკუთარი თავის მიმართ, სინდისს გავუღვიძებთ, სიმართლეს ვასწავლით.

თუ ვინმემ ეს არ გამოიყენა კეთილად, ამის არ შეგვეშინდეთ. ბავშვების უმრავლესობა ამას კეთილად გამოიყენებს. ასწავლეთ ბავშვებს ასეთი თვითშეფასებები და ენდეთ მათ ნიშნებს. ჩვენს პრაქტიკაში, საქართველოში ძლიერი ექსპერიმენტული კვლევები მიმდინარეობდა. აქ ასეთი პრაქტიკა გვქონდა, რომ არ გვქონდა ნიშანი, გვქონდა შეფასება სიტყვით. როდესაც ბავშვი ასე აანალიზებდა თავის მოქმედებებს, ხედავდა შეცდომებს, დასკვნებიც გამოჰქონდა და შეცდომა გასწორებული იყო არა რვეულში, არამედ ფსიქიკაში. ვთქვათ, ბავშვს უნდა დაეწერა საკუთარი თავისთვის 9 ქულა და დაიწერა 10, რა მოხდა მერე?! ზოგჯერ ჩვენც ვუწერთ ხოლმე ბავშვებს ცოტა აწეულ ნიშანს, რომ იქნებ წაქეზდესო. მივენდოთ ბავშვს. როდესაც საკუთარ თავში ნაკლს მონახავენ ბავშვები, გაიხარეთ, ხელი ჩამოართვით, გაიკვირვეთ. ვინც ნაკლი იცის, ის წინ მიდის. შეცდომებზე ვსწავლობთო, ნათქვამია. შეცდომებზე მართლა ვისწავლოთ ჩვენ და არ ვინერვიულოთ შეცდომების გამო,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად