Baby Bag

რითი შეიძლება ჩავანცვლით შაქარი კვების რაციონში? - ლაშა უჩავას რეკომენდაცია

რითი შეიძლება ჩავანცვლით შაქარი კვების რაციონში? - ლაშა უჩავას რეკომენდაცია

ენდოკრინილოგმა ლაშა უჩავამ იმ პროდუქტების შესახებ ისაუბრა, რომლებსაც საკვებ რაციონში შაქრის ჩანაცვლება შეუძლია:

„ეს არის ჩვევა. მოთხოვნილებასა და საჭიროებას შორის ძალიან დიდი განსხვავებაა. რა გვინდა და რა სურს ორგანიზმს, ეს აბსოლუტურად სხვადასხვა ცნებაა. თუ ოჯახში პატარაობიდნავე ბავშვებს არ მივაჩვევთ დიდი ოდენობით შაქარს, დამოკიდებულება არ გაჩნდება. ეს 90-იანი წლების დიდი „მონაპოვარია.“ მაშინ იყო მხოლოდ ჩაი და ენერგია უნდა მიგვეღო დიდი რაოდენობით შაქრით და პურით. დამოკიდებულება და ჩვევა გაჩნდა უკვე ოჯახებში.“

„რაც შეეხება ჩანაცვლებას, ჩვენ გვაქვს უამრავი ბუნებრივი დამატკბობელი. ეს შეიძლება იყოს თაფლი, ნებისმიერი ხილი, ჩირი, რომლითაც შეგვიძლია დავატკბოთ პროდუქტი. ყოველთვის შესაძლებელია ალტერნატივის გამონახვა. მაშინ, როდესაც ჩვენ პანიკაში ვვარდებით და გვინდა გარკვეული მარაგის შექმნა იმისთვის, რომ ორგანიზმი გადავარჩინოთ, ისეთი პროდუქტები მოვიმარაგოთ, რომელიც მოგვცემს ენერგიას და სიჯანსაღეს. იაპონელები შაქარს „ტკბილ სიკვდილს“ უწოდებენ მისი უარყოფითი ზეგავლენიდან გამომდინარე,“- აღნიშნულ საკითხზე ლაშა უჩავამ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „შენი დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შენი დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

როგორ შევაქოთ ბავშვი სწორად სწავლის პროცესში? - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვის შექების წესებზე ისაუბრა:

„ჩვენ უნდა შევაქოთ ყველა ბავშვი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რომ ყველა ბავშვი განსხვავდება ერთმანეთისგან, ერთი მშობლის შვილებიც. ყველა მშობელი იტყვის ამას, რომ ორი თუ სამი სრულიად განსხვავებული არსებაა სახლში. ამიტომ ინდივიდუალობები ძალიან განსხვავებულია და სწავლის სტილიც, ბუნებრივია განსხვავებულია. უნარებიც განსხვავებულია და ამიტომ ჩვენ არ უნდა შევაქოთ ბავშვი ასე: „შენ ხარ ჭკვიანი, შენ ხარ ნიჭიერი. აი შენი ძმა, შენი და როგორ ჭკვიანი და ნიჭიერია.“ ჩვენ ამით ვუსვამთ ხაზს მის უპირატესობას და ისეთ რამეს, რაც მისი დამსახურება არ არის, თანდაყოლილია.

ჩვენ უნდა შევაქოთ ის, რაც ბავშვის დამსახურებაა. ტექსტი არის ასეთი დაახლოებით: „მე ვაფასებ, რომ შენ ამდენი დრო დახარჯე, როგორ მოინდომე.“ მონდომებას ჩვენ არასდროს არ ვაფასებთ იმიტომ, რომ არ ჩანს ეს. ის, რომ ეს ბავშვი ისე კარგად არ სწავლობს, როგორც მეორე, როგორ მოინდომა ამ ბავშვმა ეს უნდა შევაფასოთ და დავაფასოთ. ჩვენ ბავშვი უნდა შევაქოთ ასე: „მე მიხარია, რომ შენ ამაზე ამდენი დრო დახარჯე. არ გამოგდიოდა, მაგრამ ნახე, ახლა უკეთესად გამოგდის.“ ჩვენ ორ რამეს ვაკეთებთ: ვაფასებთ და ვაქებთ ბავშვს მისი ძალისხმევისთვის და მეორე, ჩვენ არ ვადარებთ მას სხვა ბავშვებს.

მშობლებს გვიყვარს ეს, რომ და-ძმას ერთმანეთს ვადარებთ. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს მხოლოდ თავის თავს. ნახე, შენ გუშინ ვერ დადიოდი ველოსიპედით და უკვე ისწავლე. ჩვენ ვადარებთ ბავშვს თავის თავს, მის შესაძლებლობებს. ასე მოტივაციას გავუზრდით,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“ 

წაიკითხეთ სრულად