Baby Bag

3 ყველაზე გავრცელებული შეცდომა, რომელსაც წონაში კლების მსურველები უშვებენ

3 ყველაზე გავრცელებული შეცდომა, რომელსაც წონაში კლების მსურველები უშვებენ

ქირურგმა და ტელეწამყვანმა გიორგი ჩიჩუამ სამი ყველაზე გავრცელებული შეცდომა დაასახელა, რომელსაც წონაში კლების მსურველები უშვებენ:

„არც სპაგეტი, არც სხვა ნებისმიერი ფორმის მაკარონი წონაში არ მოგამატებინებთ. პირიქით, ბოლო კვლევების მიხედვით, ეს პროდუქტი წონის კლებაში დაგეხმარებათ. პასტას დაბალი გლიკემიური ინდექსი აქვს. ეს მაჩვენებელი ასახავს იმას, თუ რა სისწრაფით იშლება ესა თუ ის პროდუქტი ადამიანის ორგანიზმში და გარდაიქმნება გლუკოზად. როდესაც პასტას მივირთმევთ, ორგანიზმი შედარებით ნელა გრძნობს მაძღრობას, მაგრამ ეს მაძღრობა დიდხანს გრძელდება.

შემდეგი შეცდომა არის 0 %-იანი რძის პროდუქტების შეძენა. არასწორია ფიქრი, რომ გასახდომად 0 %-იანი რძის პროდუქტები უნდა მივირთვათ. სინამდვილეში რძის პროდუქტები ძალიან კარგია წონაში კლებისთვის. ისინი კაცლიუმს შეიცავენ. დაბალ პროცენტიან რძის პროდუქტს კი მცირე რაოდენობით აქვს კაცლიუმი. თუ თქვენ ამგვარ რძის პროდუქტს მიირთმევთ, ვერც წონაში დაიკლებთ და საჭირო რაოდენობით კალციუმსაც ვერ მიიღებთ.

მესამე შეცდომაა ცხიმიან საკვებზე უარის თქმა. ცხიმიანი საკვები სინამდვილეში ყოველთვის ცუდს არ ნიშნავს. თუ ცხიმზე საერთოდ უარს ვიტყვით, ვერ გამოვიმუშავებთ ესტროგენს, პროგესტერონსა და ტესტოსტერონს. შესაბამისად ვერც საჭმლის მონელებას მოვახერხებთ და ვერც წონაში დავიკლებთ. ორაგული ცხიმიანი თევზია, თუმცა სასარგებლოა ჩვენი ორგანიზმისთვის. ასევე სასარგებლოა კვერცხი, ყველი, ზეითუნის ზეთი, ავოკადო, თხილეული. ამ ჩამონათვალში არ მოიაზრება სწრაფი კვების პროდუქტი. ყველაფერში მთავარია ზომიერება.“

წყარო: ​„მთავარი ექიმი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად