Baby Bag

„როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ პროდუქტზე,“- ინგა მამუჩიშვილის რეკომენდაცია

„როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ პროდუქტზე,“- ინგა მამუჩიშვილის რეკომენდაცია

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ბავშვის ნატურალური პროდუქტებით კვების მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი და აღნიშნა, რომ სჯობს შვილები სახლში დამზადებული ხილფაფებით გამოვკვებოთ, ვიდრე აფთიაქში შეძენილი მსგავსი პროდუქტებით:

„მშობლებს ურჩევნიათ შედარებით უფრო მარტივად გამოვიდნენ თავიანთი დასაქმებულობიდან გამომდინარე. არ ჰყოფნით დრო. ბევრი რეკომენდაციასაც უწევს, რომ მსგავსი პროდუქტები უნდა მისცენ ბავშვს. რა თქმა უნდა, ამას ყველაფერს სჯობს სახლში გაკეთებული ხილფაფა, რომელსაც ვამზადებთ ხილის შეთავსებულობის მიხედვით, მაგალითად, ვაშლი და ქლიავი. სახლში შეგვიძლია გავაკეთოთ ასევე იოგურტი, რადგან სუპერმარკეტების ქსელში იოგურტების დიდი ნაწილი არის გენმოდიფიცირებულ პროდუქტთა სიაში.

ბავშვს ყოველთვის უნდა ვუთხრათ მართალი კვების შესახებ. ალბათ, ჩვენი მშობელიც მიესალმება იმას, რომ მათ ჰქონდეთ მშობლის სკოლა, სადაც მონაწილეობას მიიღებენ პედიატრები, დიეტოლოგები. ასე მიღებული განათლება მშობელს ხელს შეუწყობს იმაში, რომ მათ სწორად კვებონ ბავშვი დაბადებისთანავე. მშობელი ხშირად უნდა ესაუბრობს ბავშვს საკვები პროდუქტების შესახებ. შეიძლება პირველ ახსნაზე ამან შედეგი ვერ გამოიღოს, მაგრამ ხშირად უნდა მოხდეს ეს. როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, ვთქვათ, ბოსტნეული, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ ბოსტნეულზე. ვფიქრობ, რომ ამით შედეგს ნამდვილად მივაღწევთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „პულსი“


შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად