Baby Bag

„ძალიან კარგია, თუ მოზარდს უყვარს კიტრი და საზამთრო,“- მარი მალაზონია წვნიანი ხილისა და ბოსტნეულის სარგებლიანობის შესახებ

„ძალიან კარგია, თუ მოზარდს უყვარს კიტრი და საზამთრო,“- მარი მალაზონია წვნიანი ხილისა და ბოსტნეულის სარგებლიანობის შესახებ

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ მოზარდი ორგანიზმისთვის წყლის ადეკვატური რაოდენობით მიღების უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„მინდა, დავაზუსტო, რატომ არის რეკომენდაციებში საგანგებოდ გამოყოფილი წვნიანი პროდუქტები, წვნიანი კერძები და წვნიანი ხილ-ბოსტნეული. კვლევებით დადგინდა, რომ მოზარდთა დიდ ნაწილს არ უყვარს სითხის ბალანსის კონტროლი. თუ მოზარდს უკვე აქვს გამომუშავებული ჩვევა, რომ მიიღოს ადეკვატური რაოდენობით წყალი, მაშინ ეს ძალიან სასიხარულოა, მაგრამ ასეთი ჩვევა უმრავლესობას არ აქვს, რის გამოც მოზარდებში წყლის მოხმარება ძალიან დიდი პრობლემაა. სულ ახალი კვლევების მიხედვით, ეს დასკვნა არის აღიარებული. აქედან გამომდინარე, გაჩნდა რეკომენდაცია. თუ ჩვენ ვივარაუდებთ, რომ წყლის 20-30% შესაძლოა საკვებით შეივსოს, ეს შეიძლება გავაკეთოთ შემოვლითი გზით, თხევადი და ნახევრად თხევადი კერძებით, წვნიანი ხილითა და ბოსტნეულით. მნიშვნელოვანია, რომ წყლის მოხმარება ნაწილობრივ მაინც ხდებოდეს პროდუქტებით.

კიტრი უყვარს მოზარდს? ძალიან კარგი! მიიღოს კიტრი. საზამთრო უყვარს? ძალიან კარგი! ასეთ შემთხვევაში ჩვენ ქვეტექსტი გვაქვს ორგვარი. ერთი არის ის, რომ ხილით და ბოსტნეულით მოზარდი აუცილებელ მინერალებსა და ვიტამინებს მიიღებს. მეორე არის წყლის შევსება, რაც სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, განსაკუთრებით მაღალი ფიზიკური აქტივობის მქონე, ინტენსიურად მზარდი მოზარდი ორგანიზმის შემთხვევაში,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რით ვკვებავთ ბავშვს, ეს კი არ არის მთავარი, მთავარია როგორ ვაჭმევთ, ვასმევთ და ვაცმევთ,“ - ნანა ჩაჩუა

„რით ვკვებავთ ბავშვს, ეს კი არ არის მთავარი, მთავარია როგორ ვაჭმევთ, ვასმევთ და ვაცმევთ,“ - ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ იმ შეცდომებზე ისაუბრა, რომლებიც მშობლებმა ბავშვთან ურთიერთობისას არ უნდა დაუშვან. მან აღნიშნა, რომ ყველაფერი დედიდან იწყება და სამყარო ბავშვთან სწორედ დედის დახმარებით შემოდის:

„ყველაფერი მშობლიდან იწყება და უკაცრავად მამებთან, ყველაფერი იწყება დედიდან. მამა, იზრუნე დედაზე! დედით შემოდის სამყარო ბავშვთან. პირველი დაბადება ბიოლოგიურია და ჭიპლარის გადაჭრით იწყება, მერე იწყება ის დაბადება, რომელსაც ფსიქოლოგიური დაბადება ჰქვია. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვს მიეცეს ძუძუთი კვება. დედის სხეულთან სიმბიოზური კავშირი ითხოვს კვლავ გაგრძელებას. სამყაროს მიმართ ნდობას ან უნდობლობას საფუძველი ორ წლამდე ასაკში ეყრება. შესაძლოა, დედა ვერ აწოვებდეს ძუძუს ბავშვს, არ გავიტეხოთ გული.“

​ნანა ჩაჩუამ აღნიშნა, რომ ბავშვთან ურთიერთობისას ღიმილიანი სახე რაც შეიძლება ხშირად უნდა გვქონდეს:

„რით ვკვებავთ ბავშვს, ეს კი არ არის მთავარი, ​მთავარია როგორ ვაჭმევთ, ვასმევთ, ვაცმევთ ბავშვს. ამას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. სულ უნდა გვქონდეს ღიმილიანი სახე. ღიმილი არის ისეთი რამ ადამიანის ცხოვრებაში, იცოდეთ, მსგავსი არაფერი აქვს სამყაროს, არაფერია ღიმილზე უფრო მეტი. ღიმილი ყოვლისმომცველია. ბავშვი რომ ძუძუთი იკვებება, ამ დროს მას ღიმილი უნდა. თუ ამას ვახერხებთ, აქ ეყრება საფუძველი სამყაროს მიმართ ნდობას. თუ ამას ვერ ვახერხებთ, არის უნდობლობა.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ორი წლის ასაკიდან ბავშვი ავტონომიურობისთვის ბრძოლას იწყებს, რაც ნორმალური განვითარების შემადგენელი ნაწილია:

„ორიდან სამ წლამდე არის ავტონომიურობისთვის ბრძოლა. ბავშვი კიდებს კოვზს ხელს, ამბობს, რომ თვითონ შეჭამს. მზრუნველი მშობელი, მზრუნველი ბებია ეუბნება: „არა, არ დაისვარო.“ ავტონომიურობა უნდა იყოს, თორემ მერე იქნება ვიღაცის სიტყვაზე დამოკიდებული, ჩამოგვიყალიბდება მორცხვობა. რამდენჯერ მიდიან ბავშვები ბავშვთა ცენტრებში და ზოგიერთი დედის კალთაზეა მიწეპებული. თუ ბავშვს ავტონომიურობის სურვილი არ აქვს, ის უკვე დაკვირვების ობიექტია.“

​ღიმილთან ერთად მთავარია, რომ ბავშვს სულ ველაპარაკოთ, ყველაფერი გავახმოვანოთ. ბავშვს ძალიან უნდა მინის ჭურჭელს ხელი მოჰკიდოს და ითამაშოს. ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ძალიან გინდა არა, რომ ამითი ითამაშო? მოგეწონა ხომ?“ ამით ჩვენ ვასწავლით მას ემოციების, განცდების სახელდებას. როგორ ვეუბნებით ბავშვს, რომ არ შეიძლება? ვეუბნებით: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვერბალური და ჟესტის ენა უნდა ემთხვეოდეს ერთმანეთს და ხელისგული უნდა იყოს გაშლილი. ეს უნდა იყოს მტკიცედ, მკაფიოდ ნათქვამი. ბრძანება და დირექტივა ინტონაციაში არ უნდა იყოს. ინტონაცია არის უმთავრესი. შემდეგ ბავშვს ვუხსნით, რატომ არ შეიძლება: „ეს გატყდება.“ ამასთან ვთავაზობთ ალტერნატივას. არასდროს არ ავკრძალოთ ის, რისი ალტერნატივის უნარიც ჩვენ არ გვაქვს და არ ვართ მზად,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

წაიკითხეთ სრულად