Baby Bag

„არ შევინახოთ კიტრი და პომიდორი მაცივარში ერთად, ერთ ჯამში“

ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემის „იმედის დილა“ წამყვანებმა ოთარ ტატიშვილმა და თამარ კობახიძემ მაცივარში პროდუქტების სწორად შენახვის წესებზე ისაუბრეს:

„კარი არის მაცივრის ყველაზე თბილი ადგილი, სადაც არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მოვათავსოთ ფარში, რძე, მალფუჭებადი პროდუქტები. აქ შეგვიძლია ჩავდოთ გაზიანი სასმელები, ტყემალი, აჯიკა. ყველაზე დიდი შეცდომაა კვერცხის მაცივრის კარის თაროზე მოთავსება. კვერცხი უნდა განვათავსოთ მაცივრის მეორე ან მესამე თაროზე. კვერცხი არავითარ შემთხევავში არ ამოვიღოთ შეფუთვიდან და მაცივარში შენახვამდე არ უნდა გავრეცხოთ. კვერცხი უშუალოდ პროდუქტის მომზადებამდე უნდა გავწმინდოთ სველი ტილოთი. მაცივრის პირველ თაროზე ვაწყობთ რძის პროდუქტებს, კარაქს, რძეს, მაწონს, ყველს. მეორე-მესამე თაროზე შეიძლება მოვათავსოთ სახლში გამზადებული სალათი. ხორცს თუ არ ვამზადებთ, აუცილებლად ვინახავთ საყინულეში.

რაც შეეხება ბოსტნეულის უჯრას, რომელიც მოჰყვება მაცივარს, არავითარ შემთხვევაში არ შევინახოთ კიტრი და პომიდორი ერთად, ერთ ჯამში. პომიდორი დიდი რაოდენობით ეთილენის გაზს შეიცავს. პროდუქტი სწრაფად მწიფდება, შეიძლება სწრაფად გაფუჭდეს და სხვა პროდუქტები დააზიანოს. მწვანილი შეგვიძლია შევინახოთ სპეციალურ დახურულ პარკებში, ასე მწვანილი დიდხანს ინახება.“

წყარო: ​„იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რა უნდა ჰქონდეთ ჩვენს შვილებს იმისთვის, რომ ბედნიერები იყვნენ?“ - შალვა ამონაშვილის პასუხი

„რა უნდა ჰქონდეთ ჩვენს შვილებს იმისთვის, რომ ბედნიერები იყვნენ?“ - შალვა ამონაშვილის პასუხი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბედნიერების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს შვილების გასაბედნიერებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„მე არ მინდა ბედნიერებას გამოვთიშო სიტყვა „ბედი.“ ეს ორი ერთად შეერთებული ცნებაა. მე ხშირად მიკითხავს მშობლებისთვის, რას ისურვებდით თქვენი შვილებისთვის-მეთქი. მიპასუხებენ ხოლმე, ბედნიერები რომ იყვნენო. გვინდა ჩვენი შვილები ბედნიერები იყვნენ. რა უნდა ჰქონდეთ მათ?! ბევრი ქონება ჰქონდეთ, უზრუნველყოფილი იყვნენ, არაფერზე იფიქრონ?! ამას დავარქვათ ბედნიერება, თუ მუდმივ ბრძოლაში, შემოქმედებაში იყვნენ ჩართული, რაღაცას ეძებდნენ, პოულობდნენ, კარგავდნენ, მაგრამ წინ მიიწევდნენ?!“

„თუ ბედნიერებას იმას დავარქმევთ, რომ ყველაფერი გვაქვს და არაფერი არ გვინდა, ეს გაჩერებული ცხოვრებაა. ილიასი არ იყოს, არაგვს რომ ეუბნება, აბა, ერთი წუთით დადექი და ნახე თუ გველ-ბაყაყებით არ გაივსოო. ასეთი ამბავი შეიძლება მოხდეს ჩვენს ცხოვრებაში. ცუდი აზრები შემოგვესევა, ცუდ საქმეებს წამოვიწყებთ. თათქარიძის არ იყოს წამოვწვებით და ბუზების თვლას დავიწყებთ. ჩავთვალოთ „კაცია-ადამიანის“ გმირი ბედნიერ კაცად?! იმას თუ ვკითხავდით, გვეტყოდა ბედნიერი ვარ, დარეჯანი მყავს, თავადი ვარო. ბედი და ბედნიერება გასარკვევი ცნებებია. ხანდახან გვგონია, რომ ბედი გამოწერილი გვაქვს. ბედი არ მიწერიაო, ვიტყვით ხოლმე, ან ბედი გქონიაო. ბედი დაკავშირებულია მხოლოდ კარგ ამბავთან. თუ ბედი გვეწვია, ე.ი. რაღაც კარგი მოხდა ჩვენს ცხოვრებაში. რასაკვირველია, მომავალში თითოეულ ჩვენგანს ბედი უწერია. ეს იმიტომ კი არა, რომ ვიღაცამ ჩვენი წიგნი აიღო და ჩაგვიწერა, რა უნდა დაგვემართოს. ჩვენი გვერდების მწერლები ჩვენ ვართ. თითოეული ჩვენი ქცევა მიზეზია მომავალი შედეგების. გვინდა, რომ მომავლის წიგნში ჩვენი კარგი ბედი ჩაიწეროს? ეს რომ მოიახლოვო, უნდა იმოქმედო. უნდა შევქმნა მიზეზთა მთელი ჯგუფი, რომ რაღაც მოხდეს. ხომ უნდა გავიგოთ ცხოვრების კანონები, ხომ უნდა ურთიერთობა დავამყაროთ ადამიანებთან, ხომ უნდა გემოვნება და კულტურა გვქონდეს?! თუ ყველა ეს სიკეთე შევაგროვეთ, სად გაექცევა ამას ის სიკეთე, რომელიც კარს მოგვადგება,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად