Baby Bag

„მშობელს ჰგონია, რომ ბავშვი დანაყრდა, მაგრამ სწორედ აქედან მივდივართ მეტაბოლურ სინდრომებზე, შაქრიან დიაბეტზე,“ - თემურ მიქელაძე

„მშობელს ჰგონია, რომ  ბავშვი დანაყრდა, მაგრამ სწორედ აქედან მივდივართ მეტაბოლურ სინდრომებზე, შაქრიან დიაბეტზე,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში სწორი კვებითი უნარ-ჩვევების ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან ნეგატიურად შეაფასა მშობლების მხრიდან ბავშვების ჭარბად გამოკვების ტენდენცია, რომელიც, პედიატრის თქმით, მეტაბოლურ დარღვევებს იწვევს:

„სწორედ ასეთი მიდგომებით არის მეტაბოლური დაავადებების სიჭარბე ქვეყანაში, ჭარბწონიანობის, შაქრიანი დიაბეტის. ყველაფერში აუცილებელია ზომიერება. ზომიერება არ ნიშნავს იმას, რომ დღეში საკვები მივცეთ სამჯერ. შეიძლება მისცე ხუთჯერ, ექვსჯერ. ყველაფერი უნდა გადანაწილდეს დროულად. ნებისმიერი საკვები უნდა იყოს ბალანსირებული. ​სწორი კვება არის საწინდარი სხვადასხვა დაავადების პროფილაქტიკის. ყველა საკვებს გააჩნია თავისი ეპიგენეტიკური ეფექტები. მაგალითად, ქოლესტერინის შემცველობა დედის რძეში არის ძალიან მაღალი. აღმოჩნდა, რომ მაღალი ქოლესტერინი იცავს მოზრდილ ასაკში ცენტრალური ნერვული სისტემის დეგენერაციული განვითარებისგან. აღმოჩნდა, რომ დედის რძეში მაღალი ქოლესტერინი იშემიური დაავადებების, ათეროსკლეროზის განვითარების რისკს ამცირებს.“

თემურ მიქელაძის თქმით, როდესაც ბავშვი ამოჩემებულად მხოლოდ კონკრეტულ საკვებს მიირთმევს და დაბალანსებულად არ იკვებება, მისი ჯანმრთელობა საფრთხის ქვეშ დგება:

„მშობელს ჰგონია, რომ ეს ბავშვი დანაყრდა, მაგრამ ​სწორედ აქედან მივდივართ მეტაბოლურ სინდრომებზე, შაქრიან დიაბეტზე და ა.შ. წახალისება არამარტო კონკრეტული საკვები საშუალებებით, არამედ სათამაშოებითაც არ შეიძლება. ალბათ, გინახავთ, ბავშვმა ოღონდ ჭამოს და ზის პლანშეტთან. ახლა თუ მისცემთ ბავშვს რაღაც კონკრეტულ სათამაშოს, მერე ორჯერ მეტ სათამაშოს მოითხოვს. მთავარია, არ გავწეროთ, რომ ბავშვმა საკვები მაინცდამაინც 11 საათზე , 3 საათზე, 7 საათზე მიიღოს. ნახევარი საათის, ერთი საათის ვარირება არ არის პრობლემა.სჯობს ბავშვი დავაყოვნოთ და მოშივდეს, რეალურად მიიღოს საკვები.“

„იმისთვის, რომ ბავშვმა მიიღოს საკვები, მშობლებმა მაქსიმალური ყურადღება უნდა დაუთმონ უშუალოდ ბავშვთან ურთიერთობას. ​დედის მიერ მომზადებულ საკვებს, უშუალოდ ბავშვთან ერთად მომზადებულ საკვებს ის უფრო კარგად მიიღებს. ხშირად გინახავთ, დედა პლანშეტითაა დაკავებული, თან ტელევიზორს უყურებს, თან ცალი ხელით ურევს რაღაცას. ამ დროს რა კონკრეტულ ინგრედიენტს დავამატებთ, კაცმა არ იცის. თუ ვიქნებით ბავშვზე ორიენტირებული, მაქსიმალურად ყველაფერს გავუკეთებთ ბავშვს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თემურ მიქელაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ექიმები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მშობელი ადრეულ ასაკში უფრო მეტ ყურადღებას აქცევს ბავშვის სწორ კვებას, შემდეგ კი დუნდება...
პედიატრი თემურ მიქელაძე გადაცემაში „იმედის დღე“ ჯანსაღი კვების მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს და მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს:„ჯანსაღი, სწორი კვება სერიოზული პრობლემაა. ბავშვებში ქრონიკული პათოლო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია

ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია
როდესაც მშობლები პატარას დააძინებენ და მათ გვერდით რჩებიან, ბავშვები მშვიდად აგრძელებენ ძილს, თუმცა ხშირად საკმარისია, ორი წუთით გავიდეს მშობელი, ისინი მაშინვე იღვიძებენ. ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი მაკო გაგნიძე.
- თავიდან, როდესაც ბავშვი ჩვილია, შესაძლოა მშობელი შფოთავდეს, განიცდიდეს, ნერვიულობდეს და ერჩივნოს ის ახლოს ჰყავდეს. ამასთან, ჩვილი დაბადებამდე 9 თვეს დედის სხეულში ატარებს, მიჩვეულია იმ გარემოს და სამყარო მისთვის უცხოა, ამიტომ საწყის ეტაპზე, მშობლის სიახლოვე ძალიან სჭირდება. ამ პერიოდში შესაძლოა, ეძინოს მასთან ახლოს, მაგალითად, გვერდზე მოიდგას მისი საწოლი ან გამოიყენოს საწოლი-მანეჟი, ასე ვთქვათ, მშობლის საწოლზე მისადგამი. რადგან ყველა ბავშვი და შემთხევა ინდივიდუალურია, მიდგომაც უნდა იყოს ინდივიდუალური, მზა და საყოველთაო რეცეპტი ამ სიტუაციისთვის არ არსებობს.
6 თვემდე ასაკში ბავშვს მუდმივად სჭირდება დედა, მისი მზრუნველობა და მოვლა. 6-დან 1,5 წლამდე ვითარდება წარმოსახვა, პატარა ხდება მეტად ემოციური, შესაძლოა დაეწყოს შფოთვა, რამაც ხელი შეუშალოს ძილს. ასეთ დროს ბავშვი თავს დაცულად გრძნობს მშობლების სიახლოვეს. 1,5-დან 2,5 წლმდე ბავშვეს ეშინიათ სიბნელის, მარტო ყოფნის. ვთანხმდებით, რომ ბავშვს შესაძლოა ეძინოს ჩვილობიდან გარკვეულ ასაკამდე მშობლის საძინებელში, თუმცა არა მათ საწოლში. ამასთან, დროთა განმავლობაში, იქნება ეს ცალკე საწოლი თუ საწოლი-მანეჟი ნელ-ნელა, სანიტიმეტრ-სანტიმეტრ უნდა დავაშოროთ მშობლების საწოლს, რათა უმტკივნეულოდ გადავიდეს 3-4 წლის ასაკში, ჯერ საწოლში, რომელიც ცოტა მოშორებით დგას და შემდეგ, დაახლოებით, 6 წლიდან უკვე საკუთარ ოთახში. შესაძლოა, ეს უფრო ადრე მოხდეს. გავიმეორებ, რომ ყველა შემთხვევა არის ინდივიდუალური და თავისებურ მიდგომას საჭიროებს.
- არის თუ არა ეს მიჯაჭვულობა?
- რაც შეეხება მიჯაჭვულობას, ადრეულ ასაკში დადებითი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებისთვის აუცილებელია. მიჯაჭვულობა გულისხმობს არა ამ სიტყვის პირდაპირ გაგებას. მიჯაჭვულობა არის ძლიერი ემოციური კაშირი, რომელიც ყალიბდება შვილს და მშობელს შორის (ან ადამიანს, რომელიც ზრუნავს და პასუხისმგებლობა აკისრია), რისი გადატანაც შემდგომში სამყაროზე და სხვა ადამიანებზე ხდება, ასე ვთქვათ, ეს უნარი გენერალიზდება. 0-1 წლის ასაკში არის ნდობა-უნდობლობის პერიოდი სამყაროსთან მიმართებაში, ხოლო 1-2 წლამდე უკვე სწავლობენ ზემოთ აღნიშნულს და პირველადი შთაბეჭდილებით, თუ როგორი იქნება პირველადი გამოცდილება ურთიერთობებში, ყალიბდება ნდობა ან უნდობლობა. ასე რომ, ეს სიახლოვე საწყის ეტაპზე ამ მდგომარეობისთვის კარგიც არის, თუმცა დრო და დრო საჭიროა დამოუკიდებლობის ხარისხის ზრდა.
- ზოგ შემთხვევებში დიდხანს გრძელდება და უკვე მოზრდილებსაც უჭირთ მშობლის გარეშე ძილი. რა უნდა გააკეთოს მშობლებმა, რომ ბავშვი მიეჩვიოს მარტო ძილს?
- საწყის ეტაპზე გავუსი ხაზი ინდივიდუალიზმს, ახლაც მინდა ვახსენო, თუმცა თუკი რაიმე განსკუთრებული საჭიროება არ აქვს ბავშვს (მოზარდს), 6 წლიდან სასურველია ეძინოს ცალკე ოთახში. აღსანიშნავია, რომ ცალკე საწოლში წოლის გამოცდილების მქონე ბავშვები უფრო ადვილად ეჩვევინ სხვა ოთახში ძილს, თუმცა მშობელმა აუცილებლად უნდა შეიმუშავოს რუტინა, რაც ბავშვს მშობლების ოთახში ძილის ასოციაციას დაურღვევს. მნიშვნელოვანია სწორად შერჩეული დრო, საუბარი და შემზადება აღნიშნულ თემასთან დაკავშირებით. ასევე, მშობელსაც უნდა ჰქონდეს ფსიქოლოგიური მზაობა და მყარი პოზიცია, რომელსაც არ დათმობს. არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, თუკი მშობელს დამოუკიდებლად უჭირს ამ პროცედურის განხორციელება და სიტუაციასთან გამკლავება. სამოქმედო გეგმის შესადგენად უნდა მიმართოს სპეციალისტს (ფსიქოლოგი, ქცევითი თერაპევტი). 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად