Baby Bag

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს? - აღნიშნულთან დაკავშირებით მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი „ახალ განათლებასთან“ ინტერვიუში საუბრობს.

როგორც ის აღნიშნავს, მა­ძი­ე­ბელს პირ­ველ რიგ­ში, ბა­კა­ლავ­რის კვა­ლი­ფი­კა­ცია მოეთხოვება: 

„მაძიებელს პირ­ველ რიგ­ში, ბა­კა­ლავ­რის კვა­ლი­ფი­კა­ცია. თუ­კი მა­ძი­ე­ბელს ეროვ­ნუ­ლი სას­წავ­ლო გეგ­მის შე­სა­ბა­მი­სი კვა­ლი­ფი­კა­ცია აქვს, რო­გორც გითხა­რით, ის შე­მო­დის და, 2 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ან უფ­რო სწრა­ფად, ადას­ტუ­რებს სტა­ტუსს — გა­დის მა­ძი­ებ­ლო­ბის პროგ­რა­მას. ხო­ლო იმ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, თუ­კი მა­ძი­ე­ბელს შე­სა­ბა­მი­სი კვა­ლი­ფი­კა­ცია არ აქვს, მი­სი მა­ძი­ებ­ლად და­რე­გის­ტ­რი­რე­ბის წი­ნა­პი­რო­ბა საგ­ნის გა­მოც­დის ჩა­ბა­რე­ბაა.

ჩვენ გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლი უნ­და ვი­ყოთ, რომ ვინც მოს­წავ­ლეს­თან შე­დის, მან, სულ მცი­რე, ის სა­გა­ნი უნ­და იცო­დეს, რო­მელ­საც ას­წავ­ლის. პრო­ფე­სი­უ­ლი პე­და­გო­გი­უ­რი უნა­რე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა­ში კი ად­გილ­ზე და­ვეხ­მა­რე­ბით. მთა­ვა­რია, გა­ნათ­ლე­ბის ხა­რის­ხი ამაღ­ლ­დეს, სკო­ლამ და მას­წავ­ლე­ბელ­მა უზ­რუნ­ველ­ყონ, რომ თი­თო­ე­უ­ლი მოს­წავ­ლე ეროვ­ნუ­ლი სას­წავ­ლო გეგ­მით გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი კომ­პე­ტენ­ცი­ე­ბის მა­ტა­რე­ბე­ლი იყოს.

სა­ერ­თო ჯამ­ში, თუ­კი გაჩ­ნ­დე­ბა მას­წავ­ლე­ბელ­თა დე­ფი­ცი­ტი, სის­ტე­მა მზა­დაა, ის შე­ავ­სოს არა ნე­ბის­მი­ე­რით, არა­მედ კომ­პე­ტენ­ტუ­რი ადა­მი­ა­ნე­ბით, რომ­ლე­ბიც სკო­ლებ­ში სწავ­ლა-სწავ­ლე­ბის ხა­რისხს აამაღლებენ — მთა­ვა­რი ამო­სა­ვა­ლი პრინ­ცი­პიც ხომ ეს არის,“ - აღნიშნავს მანანა რატიანი. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ თითოეულ ბავშვს დიდი სიყვარულით არ მიუდექი, შედეგს ვერ მიაღწევ, რაც უნდა კარგი აქტივობებით დაგეგმო გაკვეთილი“

„თუ თითოეულ ბავშვს დიდი სიყვარულით არ მიუდექი, შედეგს ვერ მიაღწევ, რაც უნდა კარგი აქტივობებით დაგეგმო გაკვეთილი“

ნათელა ბუჟღულაშვილი 51 წელია საგარეჯოს მუნიციპალიტეტის სოფელ ნინოწმინდის საჯარო სკოლაში დაწყებითი კლასების პედაგოგად მუშაობს. მან პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.

„დედა პედაგოგი მყავდა, ამიტომაც ეს ძალიან ახლობელი პროფესია იყო ჩემთვის. ბავშვობაშიც კი მასწავლებლობანას ვთამაშობდი.

სკოლა არ ყოფილა ჩემთვის მხოლოდ სამსახური. ბავშვებთან ურთიერთობა დიდ სიამოვნებას მანიჭებდა, ბედნიერი ვიყავი ამ საქმის კეთებით და 51 წელი სიხარულით ვემსახურე. თუ თითოეულ ბავშვს დიდი სიყვარულით არ მიუდექი, შედეგს ვერ მიაღწევ, რაც უნდა კარგი აქტივობებით დაგეგმო გაკვეთილი. გარდა ამისა, პასუხისმგებლობას უნდა გრძნობდე მომავალი თაობების წინაშე და ყველაფერი უნდა სცადო, რომ სასურველ შედეგს მიაღწიო. მიუხედავად ხანგრძლივი მუშაობისა, სისტემატურად უნდა ზრუნავდე პროფესიული დონის ამაღლებაზე, სიახლეების მოძიებასა და საკლასო ოთახში დანერგვაზე. სულ იმის მცდელობა უნდა გქონდეს, რომ საკუთარი თავი პროფესიულად განავითარო და სიახლეებს ფეხი აუწყო.

სახელმწიფოს მხრიდან საპენსიო ასაკის პრაქტიკოსი პედაგოგებისათვის ჯილდოს გადაცემის გადაწყვეტილება დიდი სიურპრიზი იყო და ძალიან გამახარა. მხცოვან მასწავლებლებს ამ ჟესტით გვითხრეს, რომ ტყუილად არ გვიშრომია. მადლიერება ამ განვლილი წლებისთვის ამ ფორმით გამოიხატა.

გადაწყვეტილება, რომელიც საპენსიო ასაკის პრაქტიკოს პედაგოგებს ეხება, ჩემი აზრით, საგანმანათლებლო სისტემაში ახალი თაობის შემოსვლას გულისხმობს, რასაც მივესალმები. მათაც უნდა შეიძინონ გამოცდილება. ყოველთვის მსიამოვნებდა ახალგაზრდებთან ერთად მუშაობა, იმიტომ რომ მათგან ბევრ ახალ და საინტერესო რამეს ვსწავლობდი.“


წაიკითხეთ სრულად