Baby Bag

რამდენად მართებულია ზამთარში შარფის გამოყენება? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია მშობლებს

რამდენად მართებულია ზამთარში შარფის გამოყენება? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაცია მშობლებს

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში მშობლებს ზამთარში შარფის გამოყენებასთან დაკავშირებით საინტერესო რეკომენდაციებს აძლევს:

„ზამთრის სეირნობების დროს მშობლების დიდი ნაწილი ბავშვებს პირს (რიგ შემთხვევაში კი პირსა და ცხვირს) შარფით უფარავს. ისინი თვლიან, რომ ბავშვი ასე უფრო თბილად იქნება, შარფი ჰაერს გაათბობს და ბავშვის გაციების რისკი შემცირდება.ექიმები სამართლიანად აღნიშნავენ, რომ სასუნთქი გზების უნარი, რომ ჰაერი გაათბოს, ყველა შარფს მნიშვნელოვნად აღემატება.

​აუცილებლად უნდა იცოდეთ, რომ უარყოფითი ტემპერატურის დროს ბავშვმა ცხვირით უნდა ისუნთქოს. სწორედ ცხვირს აქვს უნარი, რომ ჰაერი გაათბოს. პირით სუნთქვისას ცივი და მშრალი ჰაერი ბრონქებში ხვდება, რაც სარისკოა.

თუ ბავშვი ცხვირით არ სუნთქავს, ვერანაირი შარფი ჰაერს ვერ გაათბობს. ასეთ შემთხვევაში ბავშვს ცხვირი გამოურეცხეთ და სახლში იყავით.

როგორ უნდა მოვიქცეთ, თუ ქუჩაში ძალიან ცივა და ბავშვს ცხვირი ეყინება? ამ დროს დამცავი რეაქცია ვითარდება, როდესაც ცხვირი ჩასუნთქული ჰაერის გათბობის უნარს კარგავს. შარფი, რომელიც პირსა და ცხვირზეა შემოხვეული, სახესთან ახლოს ამოსუნქულ თბილ ჰაერს აჩერებს და ცხვირს ათბობს, რის გამოც სისხლძარღვების სპაზმი არ ხდება და სეირნობის გაგრძელება შესაძლებელია.

⠀რჩევები შარფის სწორად გამოყენებისთვის:

  • 1.შარფის გამოყენება საჭირო არ არის თუ ბავშვი დახურულ ეტლში იმყოფება, ამოსუნთქული ჰაერი თავის გარშემო ტემპერატურას ისედაც აწევს და ბავშვს ქარიც არ აწუხებს.
  • 2.შარფი საჭიროა, როდესაც ბავშვი ღია ეტლით სეირნობს, ქარი და ყინვაა, ან ბავშვი ციგით სრიალებს.
  • 3.თუ ცხვირი გეყინებათ, თქვენთვის და ბავშვისთვის შარფის გამოყენებაზე ფიქრი უნდა დაიწყოთ.
  • 4.შარფით უნდა დაიფაროს ბავშვის ცხვირიც და პირიც. მხოლოდ პირის შარფით დაფარვა უშედეგოა.
  • 5.შარფის ქსოვილი ბავშვის სახის კანს არ უნდა აღიზიანებდეს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ვმართოთ ბრაზი, როდესაც ბავშვის ქცევა არ მოგვწონს? - თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

როგორ ვმართოთ ბრაზი, როდესაც ბავშვის ქცევა არ მოგვწონს? - თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ბრაზის მართვასთან დაკავშირებით საინტერესო რჩევები მისცა და ბავშვთან ურთიერთობის სხვადასხვა სტრატეგია შესთავაზა:

„ჩვეულებრივი სიტუაცია ავიღოთ: პატარა ბავშვი წუწაობს და თქვენ ნერვები გეშლებათ. რეცეპტი არ არსებობს. დაისმის კითხვა: რა ასაკის არის ბავშვი, რომელიც წუწაობს? სხვადასხვა ასაკში სრულიად განსხვავებული სტრატეგიები დაგვჭირდება. პირველი რეკომენდაცია არის, რომ გადადიხარ საქმეზე. შენს ემოციას აფიქსირებ.​ შენ რომ გაბრაზდი, ეს არ გიშველის, იმიტომ, რომ მიზანს უნდა მიაღწიო. როდესაც საუბარია ორი წლის ბავშვზე, ბევრი ფილოსოფია ორი წლის ბავშვს არ სჭირდება. მიდიხარ, შეგიძლია გადაატანინო ყურადღება, უთხრა: „ნახე ახლა მე შენ რა გაჩვენო?!“ ყველანაირი სტრატეგია მისაღებია იმისთვის, რომ არ მოხდეს ესკალაცია და მისი ემოციები იყოს დაცული. იმასაც ემოცია აქვს. შენ რომ გაქვს ემოციები, იმას აქვს ემოცია, თუ აქვს, მაგრამ იმას არ შეუძლია ჯერ ბალანსირება. ვინ უნდა დაეხმაროს? შენ! შენ თვითონ თუ დასახმარებელი ხარ, იმას ვერ დაეხმარები. თუ ეს არის ორი წლის ბავშვი, მივდივართ ნჯღრევის და გავეშებული სახის გარეშე.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ოთხი წლის ბავშვს კარგად ესმის ჩვენი მითითებები და შეუძლია ქცევის რეგულაცია:

„თუ ეს არის ოთხი წლის ბავშვი,​ მას უკვე ესმის ძალიან კარგად მითითებები, ქცევის რეგულაციაც შეუძლია. ჩვენ ვეუბნებით, რა უნდა გააკეთოს. კი არ ვეუბნებით: „რამდენჯერ უნდა გითხრა, წუწაობით გაცივდები!“ ტყუილად ვლაპარაკობთ. ვეუბნებით, რაც გვინდა, რომ მივიღოთ. აქაც შეიძლება დავაფასოთ მისი გარჯა. პოზიტიურად რაღაცას დავპირდეთ. თუ ეს არის ექვსი წლის ბავშვი, შეიძლება ამას გამოსაწვევად აკეთებს. თქვენ გჭირდებათ დააკვირდეთ სიტუაციას. არავისთან არ აკეთებს ამას, არც ბებიასთან, არც ძიძასთან, თქვენ რომ სახლში ხართ, მაშინ აკეთებს. რატომ? მიქცევა უნდა ყურადღების. თქვენს ჯინაზე აკეთებს არა იმიტომ, რომ თქვენი ჯინი სჭირს, ასე მაინც მიიქცევს ყურადღებას, რადგან სხვანაირად შეიძლება ვერ მიიქციოს ყურადღება. ბავშვისთვის სულ ერთია ნეგატიურად მიიქცევს თქვენს ყურადღებას, თუ პოზიტიურად. ასეა ბავშვი მოწყობილი მშობლებთან მიმართებაში. ამ შემთხვევაში, მიხვალთ ონკანთან და ეტყვით ბავშვს: „გინდა აქ ვიწუწაოთ ერთად? არაუშავს ხუთი წუთით თუ დაიწუწება ონკანი და აბაზანა, მეც მინდა შენთან ერთად წუწაობა.“ მთავარია, გავიგოთ, ბავშვის ქცევა რას ემსახურება.“

„არის სიტუაციები, როდესაც გარდატეხის ასაკის ბავშვი გეუბნება: „კლუბში უნდა წავიდე.“ შენ არ უშვებ და სწორიც ხარ, რომ არ უშვებ. ​რას ვაკეთებთ ამ დროს? ჩვენ ვეუბნებით: „მოდი, ვიმსჯელოთ, რა არის ამის პლუსი და მინუსი? ვიმსჯელოთ ამაზე და რაღაც გადაწყვეტილებამდე მიხვალ თვითონ. შენ ასწავლი, რომ გონიერებაში გადაიტანოს ეს და იაზროვნოს. მანამდე შენს თავს უთხარი: „თუ შეიძლება, თავი დაიმშვიდე, იმიტომ, რომ შენი მუქარა, წივილ-კივილი და ჩხუბი არაფერს მოგიტანს.“ შენ უნდა ეძებო გამოსავალი, მაგრამ მარტომ არა. უნდა ითანამშრომლო შენს შვილთან და ასწავლო მას თანამშრომლობა, აი ეს არის მთავარი ემოციურ რეგულაციაში,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად