Baby Bag

„თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი... ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის,“- ქეთევან მელაშვილი

„თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი... ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის,“- ქეთევან მელაშვილი

სოციალური ჯგუფის „მრავალშვილიანი დედები“ წარმოამდგენელმა ქეთევან მელაშვილმა მრავალშვილიანი დედების მიმართ არსებული სტერეოტიპული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა:

„მრავალშვილიანი ოჯახების მიმართ დამოკიდებულება ბოლო დროს ცოტა შეიცვალა, მაგრამ მაინც თვლიან, რომ მრავალშვილიანი დედა სოციალურად დაუცველია, ვერ იქნება დამოუკიდებელი, აუცილებლად რაღაცას ითხოვს სახელმწიფოსგან. ჩვენი უმრავლესობა ასე არ არის. უამრავი დედიკო მუშაობს. არ არის ასე, რომ მხოლოდ სახელმწიფოზე ვართ დამოკიდებული და ჩვენ არაფერს არ ვაკეთებთ. მრავალშვილიან დედებს, რომლებიც სოციალურად დაუცველები არ ვართ, სახელმწიფოსგან დახმარების სახით გავქვს ელექტროენერგიის სუბსიდირება.“

„საქართველოში ძალიან ბევრი მრავალშვილიანი დედაა. დედები სიხარულით ელიან მეხუთე, მეექვსე შვილს. ამაზე რომ წერენ, აღფრთოვანებით ვხვდებით ყველანი. საკმაოდ დიდი პრობლემაა დემოგრაფიული ჩვენს ქვეყანაში. რაც არ უნდა გადაუნაწილო სითბო და სიყვარული ბავშვებს, ყველა მაინც გულდაწყვეტილია. ვცდილობ ყველას მაქსიმალურად დავუთმო დრო. პატარა ოთხი წლის არის. ყველას გასწევს ხოლმე სათითაოდ და ამბობს: „დედა ჩემია.“ ამაზე დიდებს გართულება აქვთ. ჩემი მესამე და მეოთხე შვილი პატრიარქის ნათლულები არიან. ეს ყველაზე დიდი ბედნიერებაა. როდესაც დაანონსდა, რომ პატრიარქის ნათლულები იქნებოდნენ, ძალიან მინდოდა, რომ ჩემი შვილების ყოფილიყვნენ. ძალიან ბედნიერი ვარ ამით, რომ ჩემი ორი შვილი პატრიარქის ნათულია,“- აღნიშნულ საკითხზე ქეთევან მელაშვილმა „საპატრიარქოს ტელევიზიის“ გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს,“- დეკანოზი სერაფიმე დანელია

დეკანოზმა სერაფიმე დანელიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ადამიანისთვის შვილის გარდაცვალებით გამოწვეული ტკივილის შესახებ ისაუბრა:

„უმძიმესი ჯვარია შვილის გარდაცვალება... ნურავის განაცდევინოს...

პირველ დღეებში თითქოს ოკეანის ფსკერზე გულაღმა წევხარ თვალებღია და გახევებული, ირგვლივ კი სიბნელეა და უსაშინლესი დუმილი...

შენს წინ თანაგრძნობით აღბეჭდილი სახეები კადრებივით ერთმანეთს ენაცვლებიან, გისამძიმრებენ, შენც პასუხობ, ოღონდ ფსკერიდან...

გადიან დღეები, დასაფლავება... ხალხის გასტუმრება... დადიხარ, საუბრობ, ლოცულობ, მაგრამ მაინც ფსკერიდან...

მერე ნელა-ნელა იწყებ სახეების გარჩევას და ხედავ სიმარტოვეში და სიჩუმეში მობუზულ საკუთარ შვილებს, შენს დანახვაზე შემკრთალ სახეებს და ძალისძალად იწყებ გამოფხიზლებას...

ო, რა ძნელია ეს გამოფხიზლება და რა რთული პასუხის გაცემა იმ კითხვებზე, რომლებსაც ვერავინ სხვა ვერ უპასუხებს შენს გარდა...

და სადღაც შორს, უსაშველოდ შორს პოულობ სინათლის სხივს, რომელსაც მთელი ძალებით ებღაუჭები და რომელსაც ამოყავხარ ფსკერიდან ზედაპირზე...

,,- დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!

ჩემი შვილი, ხომ შენი შვილიცაა,

მე თუ მიყვარს, შენ ხომ უფრო გიყვარს, რომელმაც შეჰქმენ სიყვარული...

მე თუ მისთვის კარგი მინდა, შენ ხომ უმჯობესი გინდა მისთვის!

შენ ხომ შენი ძე მხოლოდშობილი მომეცი მე, მაშ მიიღე ჩემი შვილიც შენ, როგორც წმიდა შესაწირავი...

საშინელი იყო ჩვენი დაშორება, მაგრამ მჯერა, უფრო დიდი იქნება სიხარული ჩვენი შეხვედრისა!

ამიტომ დიდება და მადლობა შენ ღმერთო ყველაფრისათვის!"

წაიკითხეთ სრულად