Baby Bag

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა მშობიარობის დროს მეუღლის დასწრების წესზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას ეს იდეა არ მოსწონს:

„ასაკში შვილის გაჩენა კიდევ ცალკე სიამოვნებაა. 30 წლის ასაკში ეს უკვე სხვაა. ვარ განცხრომაში. მე წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს. არ არის ეს ლამაზი ამ მდგომარეობაში. ყველას თავისი ხედვა აქვს. მამაკაცს თუ უნდა, უნდა დაესწროს, მაგრამ ეს ის მდგომარეობაა, როდესაც არ მინდა, რომ სანდროს ეყურებინა. ეს არაფემინისტურია, მაგრამ ჩემი უფლებაა. მე თვითონ მინდოდა ამ ყველაფერს გავმკლავებოდი. თავად სანდროც მეთანხმება. ეს ჩემი ისეთი მდგომარეობაა, სადაც პირიქით, ხელს შემიშლიდა.“

„ილია კატოზე ძალიან ეჭვიანობდა. როგორც კი მიხვდა, რა ხდებოდა, ძალიან შეიცვალა. ოთხმაგად ცელქი გახდა. მერე ამაში ნევროპათოლოგი ჩავრთეთ. ძალიან ემოციურია, ენერგოვამპირია, ცელქია, ჰიპერაქტიურია. ძალიან განიცდიან ბავშვები, როდესაც პატარა იბადება. ახლაც ეჭვიანობს ნამდვილად, უჯიკა კიდეც, ათრია კიდეც. არცერთი წამით მარტო დატოვება არ შეიძლება. ერთხელ გავიხედე გვერდით, ტელეფონი ავიღე და ის ბავშვს გუდავდა. თან უყვარს, დაიწყო შეყვარება. იმ დღეს კატოს ვუთხარი, რა არის, რას ტირიხარ-მეთქი და მითხრა, ნუ უყვირიო. ორივე მშობელზე ეჭვიანობს. ილია დედაზე და მამაზე ერთნაირად გიჟდება, იმიტომ, რომ სულ ერთად ვართ. ძიძის წინააღმდეგი ვარ დღემდე. ილიაზეც კატეგორიულად არ მინდოდა. იმიტომ გავაჩინე ბავშვი, რომ მე თვითონ გამეზარდა. როდესაც შეიძლება დედა დაგეხმაროს, დედამთილი დაგეხმაროს, რატომ ძიძა?! მე ან თან მიმყავს ბავშვები, ან ბებიებს და ჩემს დას ვუტოვებ. ამიტომ კატეგორიულად წინააღმდეგი ვარ ძიძის. მინდა, რომ მე ვზრდიდე ჩემს შვილებს და მე ვზრდი,“- აღნიშნულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „სთორი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სთორი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად