Baby Bag

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა მშობიარობის დროს მეუღლის დასწრების წესზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას ეს იდეა არ მოსწონს:

„ასაკში შვილის გაჩენა კიდევ ცალკე სიამოვნებაა. 30 წლის ასაკში ეს უკვე სხვაა. ვარ განცხრომაში. მე წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს. არ არის ეს ლამაზი ამ მდგომარეობაში. ყველას თავისი ხედვა აქვს. მამაკაცს თუ უნდა, უნდა დაესწროს, მაგრამ ეს ის მდგომარეობაა, როდესაც არ მინდა, რომ სანდროს ეყურებინა. ეს არაფემინისტურია, მაგრამ ჩემი უფლებაა. მე თვითონ მინდოდა ამ ყველაფერს გავმკლავებოდი. თავად სანდროც მეთანხმება. ეს ჩემი ისეთი მდგომარეობაა, სადაც პირიქით, ხელს შემიშლიდა.“

„ილია კატოზე ძალიან ეჭვიანობდა. როგორც კი მიხვდა, რა ხდებოდა, ძალიან შეიცვალა. ოთხმაგად ცელქი გახდა. მერე ამაში ნევროპათოლოგი ჩავრთეთ. ძალიან ემოციურია, ენერგოვამპირია, ცელქია, ჰიპერაქტიურია. ძალიან განიცდიან ბავშვები, როდესაც პატარა იბადება. ახლაც ეჭვიანობს ნამდვილად, უჯიკა კიდეც, ათრია კიდეც. არცერთი წამით მარტო დატოვება არ შეიძლება. ერთხელ გავიხედე გვერდით, ტელეფონი ავიღე და ის ბავშვს გუდავდა. თან უყვარს, დაიწყო შეყვარება. იმ დღეს კატოს ვუთხარი, რა არის, რას ტირიხარ-მეთქი და მითხრა, ნუ უყვირიო. ორივე მშობელზე ეჭვიანობს. ილია დედაზე და მამაზე ერთნაირად გიჟდება, იმიტომ, რომ სულ ერთად ვართ. ძიძის წინააღმდეგი ვარ დღემდე. ილიაზეც კატეგორიულად არ მინდოდა. იმიტომ გავაჩინე ბავშვი, რომ მე თვითონ გამეზარდა. როდესაც შეიძლება დედა დაგეხმაროს, დედამთილი დაგეხმაროს, რატომ ძიძა?! მე ან თან მიმყავს ბავშვები, ან ბებიებს და ჩემს დას ვუტოვებ. ამიტომ კატეგორიულად წინააღმდეგი ვარ ძიძის. მინდა, რომ მე ვზრდიდე ჩემს შვილებს და მე ვზრდი,“- აღნიშნულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „სთორი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სთორი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად