Baby Bag

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს

9 რჩევა ჩვილის მოვლის შესახებ, რომელიც ყველა მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს

ბავშვის დაბადება უდიდეს სიხარულთან ერთად უდიდესი პასუხისმგებლობაც არის. გამოუცდელი მშობლები ჩვილის მოვლისას ხშირად უშვებენ შეცდომებს. იმისთვის, რომ ბავშვს კომფორტული გარემო შეუქმნათ და მისი უსაფრთხოება უზრუნველყოთ, ყურადღებით გაეცანით ჩვილის მოვლის წესებს, რომელიც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს.

1. მკაცრად განსაზღვრეთ ბავშვის გაღვიძების დრო

0-12 თვემდე ბავშვის გაღვიძების დროის განსაზღვრა მნიშვნელოვანია მისი ხარისხიანი ძილისთვის. ჩვილებს დღის განმავლობაში ძილისთვის 30-90 წუთიანი შუალედები უნდა განუსაზღვროთ. ეს ის დროა, რომელიც მას ხარისხიანი ძილისთვის სჭირდება.

2. საფენის გამოცვლისას გამოიყენეთ უსაფრთხო ხრიკები

როდესაც ბავშვს საფენს უცვლით, ის კი ხელებს აქტიურად ამოძრავებს და ხელს გიშლით, შეგიძლიათ ხელები მცირე ხნით ბოდეში მოუქციოთ. ამით ბავშვის ხელის ზედმეტ მოძრაობებს თავს დააღწევთ და საფენის გამოცვლას მშვიდად შეძლებთ.

3. ბანაობისას სველი პირსახოცის გამოყენება

ჩვილის ბანაობა ყველა მშობლისთვის რთული გამოცდილებაა. ბავშვი თბილად უნდა იყოს, მან კომფორტულად და უსაფრთხოდ უნდა იგრძნოს თავი. ჩვილებს ძალიან მოსწონთ ბანაობისას სველი პირსახოცის შემოხვევა, რაც მათ სითბოსა და მყუდროების განცდას უქმნის.

4. ატირებული ბავშვის დამშვიდება

ტირილი ჩვილის მთავარი საკომუნიკაციო ენაა. როდესაც ჩვილი ტირის, მას შია, ეძინება, ცხელა ან რაიმე აწუხებს. თუ ბავშვის დამშვიდებას ვერ ახერხებთ, ერთ-ერთი საუკეთესო გზაა, რომ ის ხელში აიყვანოთ, პირით იატაკისკენ მოაქციოთ, ხელები შემოხვიოთ და ზემოთ და ქვემონ ნელი მოძრაობით არწიოთ.

5. მეტეორიზმის პრობლემის დაძლევის გზა

ჩვილებს აირების დაგროვება ხშირად აწუხებთ. როდესაც ისინი ტირიან, მშობლები ძალიან ითრგუნებიან. აღნიშნული პრობლემის დაძლევის ერთ-ერთი გზა „იდაყვიდან-მუხლამდე“ ტექნიკაა. ბავშვი ზურგზე დააწვინეთ, ფეხებს ხელებით მიაწექით ისე, თითქოს ისინი ბავშვის მუცელს უნდა შეახოთ. შეინარჩუნეთ ეს პოზა მანამ, სანამ ბავშვი წინააღმდეგობას არ გაგიწევთ. ეს საკმაოდ ეფექტიანი მეთოდია ბავშვის დასამშვიდებლად.

6. მუცელზე სველი ხელსახოცის დადების ტექნიკა

საფენის გამოცვლისას ბავშვები მშობლებს ხშირად სიურპრიზს უწყობენ და სწორედ მაშინ შარდავენ, როდესაც მშობელი საფენის გამოცვლით არის დაკავებული. თუ გსურთ, რომ პატარამ მოულოდნელი „შხაპი“ არ მიგაღებინოთ, საფენის გამოცვლამდე მუცელზე სველი ხელსახოცი ნაზად დაადეთ. ცივი ტემპერატურა მას მოშარდვის სურვილს გაუჩენს და ბავშვი იქამდე მოშრდავს, ვიდრე მას საფენს გამოუცვლით.

7. ჩვილის პირის ღრუს ჰიგიენაზე ზრუნვა

ჩვილის პირის ღრუს ჰიგიენაზე ზრუნვა უმნიშვნელოვასია. ვიდრე ბავშვს ღრძილებს გაუსუფთავებთ, ხელები საგულდაგულოდ დაიბანეთ. სუფთა ნაჭერი თბილი წყლით დაასველეთ და ბავშვს ენა და ღრძილები გაუწმინდეთ.

8. წყლის სიმაღლე ჩვილის ბანაობისას

ჩვილს ბანაობისას იდეალური პირობა უნდა შეუქმნათ. მას ძალიან უყვარს, როდესაც თავს ისე გრძნობს, თითქოს ისევ საშვილოსნოშია. წყალი აუცილებლად თბილი უნდა იყოს. თუ ბავშვი აბაზანაში ზის, წყალი მას წელამდე უნდა წვდებოდეს. ასე ჩვილი სხეულის იდეალურ ტემპერატურას მარტივად შეინარჩუნებს.

9. თეთრი ხმაური ბავშვის ძილის დროს

ჩვილებს თეთრი ხმაურის ფონზე უკეთ სძინავთ, ვიდრე აბსოლუტურ სიჩუმეში. თეთრ ხმაურში ჩვილებს უფრო სწრაფად და ტკბილად ეძინებათ, გარდა ამისა, ისინი უფრო იშვიათადაც ტირიან.

წყარო: ​brightside.me

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

„ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია, ეს სიძუნწე არ არის,“- ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ბავშვებში მეს" ცნობიერების ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე ისაუბრა და ადრეულ ასაკში ბავშვის მესაკუთრეობის პოზიტიურ მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„მეს ცნობიერების ჩამოყალიბება ხდება სამი წლის ასაკიდან. „ეს ჩემია, მე ვარ მე“ - ეს განცდა მაქვს. როგორც კი მე ვარ მე, უკვე მაქვს პასუხისმგებლობა. ორი წლიდან იწყება ჯიუტობის ხანა. ხშირად მშობლები ბავშვებს ეუბნებიან: „მიეცი, ათხოვე, შენი მეგობარია.“ ბავშვი ამბობს, რომ არა, ეს ჩემია. ეს თუ ჩემია, ე.ი. მე ვარ. ისე ჰაერში ვარ, ასეთი რამ არ ხდება. ეს ჩემია, არ მოგცემ. ე.ი. მე ვარ. პატარა ბავშვი გაიხსენეთ. ერთი თვის ბავშვი ხელებს აკვირდება. შეცნობა იწყება.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, როდესაც ბავშვი სათამაშოს ვერ თმობს, მშობელი უნდა ჩაერთოს და ბავშვებს შორის მედიატორის ფუნქცია იკისროს:

​როდესაც ბავშვი ამბობს: „ეს ჩემია,“ ჩვენ უნდა ვუთხრათ: „ხო, ეს შენია, მოდი, ვითამაშოთ.“ შენც უნდა ჩაერთო იმ თამაშში. შენ იქნები მძღოლი, მე ვიქნები მგზავრი, წავიყვანოთ ის ბავშვიც მგზავრად? მაშინვე უნდა იყოს ჩართულობა. ეს 2 წლიდან ოთხ წლამდე გრძელდება. ბავშვი სხვას სათამაშოს თუ არ ათხოვებს, აქ სიძუნწე არაფერ შუაშია. ეს სიძუნწე არ არის. “

„როდესაც ბავშვი სათამაშოს ართმევს სხვას, ძალიან კარგია. ის ამბობს: „ეს, მე მინდა.“ მშობელმა არ უნდა უთხრას: „ეს შენია,“ მაგრამ უნდა უთხრას: „ძალიან გინდა, ხომ? მოდი, ვითამაშოთ.“ ვკითხოთ მეორე ბავშვს, რა ჰქვია, ვუთხრათ ჩვენი შვილის სახელი. ვუთხრათ: „ვითამაშოთ? დედა ვინ იქნება?“ უნდა ჩაერთოთ თქვენც. თუ თქვენ ჩაერთვებით, ყველაფერი გამოგივათ,“- აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად