Baby Bag

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოში ქალების მიმართ არსებული სტიგმატიზებული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ქალის მდგომარეობა რთულია, როგორც ოჯახში, ასევე მაშინაც, როდესაც ის მეუღლეს შორდება ან მარტოხელა დედაა, რაც ბავშვების მდგომარეობაზე ძალიან ნეგატიურად აისახება:

„საქართველოში ქალის მდგომარეობა და ქალის სტატუსი, სამწუხაროდ, ხშირად განსაზღვრულია მისი ოჯახური მდგომარეობის მიხედვით. გაშორებული, ქვრივი, ამ მხრივ საზოგადოება დაუნდობელია. ცხადია, რომ ეს აისახება ბავშვბზე. მამებმა არ იწყინონ, თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად. მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად. ფსიქოანალიტიკოსები გვეუბნებიან, რომ დედასა და შვილს შორის არის ის განუმეორებელი კავშირი, რაც მერე მომავალ პიროვნებას აქცევს შემდგარ პიროვნებად. თუ ეს კავშირი იქნება პათოლოგიური, დარღვეული, შესაბამისად რაღაცნაირი ცუდი ფაქტორებით ზეგავლენის შედეგად შეცვლილი, ეს ძალიან ცუდ ზეგავლენას ახდენს ბავშვზე.

რა დღეშია საწყალი ქალი ჯერ როდესაც ოჯახი ჰყავს. მით უმეტეს, როდესაც ის არის მარტოხელა დედა. ერთია მარტოხელა დედა, საერთოდ უმამოდ რომ ზრდის ბავშვს და მეორეა დაშორებული დედა. მომავალი ცხოვრება ხომ ვერ წარმოუდგენია ასეთ ადამიანს ჩვენი საზოგადოების ხელში. მათ მიმართ დამოკიდებულებაც შესაბამისად ასეთი სტიგმატიზებულია. როგორ იქნება ახლა ეს ქალი კარგად?!“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რა მოხდა მერე, თუ ცუდი ნიშანი მიიღო, თუ რაღაც გააცდინა?! ამ მიდგომით ბავშვი წარმატების იოლად მიღწევას ეჩვევა,“- ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა

„რა მოხდა მერე, თუ ცუდი ნიშანი მიიღო, თუ რაღაც გააცდინა?! ამ მიდგომით ბავშვი წარმატების იოლად მიღწევას ეჩვევა,“- ფსიქოლოგი ზაზა ქოიავა

ფსიქოლოგმა ზაზა ქოიავამ ბავშვისთვის აბსოლუტური თავისუფლების მინიჭების ან მისი ზედმეტად შეზღუდვის მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„არის შემთხვევები, როდესაც აბსოლუტური თავისუფლება აქვს ბავშვს. ყველაფერზე ამბობენ: „რა მოხდა მერე?!“ რა მოხდა მერე, თუ ცუდი ნიშანი მიიღო?! რა მოხდა მერე, თუ რაღაც გააცდინა?! რა მოხდა მერე, თუ არ წაიკითხა?! ამ შემთხვევაში ბავშვი ეჩვევა იოლად წარმატების მიღწევას. არცერთი მათგანი აქედან წარმატება არ არის. წიგნს რომ არ კითხულობს, ეს ნამდვილად არ არის წარმატება. საბოლოოდ, როდესაც ის მართლა ეჯახება ცხოვრებისეულ პრობლემებს, მარცხი ძალიან მტკივნეულად აღიქმება.

ხუთ წლამდე ბავშვი არის მეფე. ყველაფერი უნდა გაუკეთო, ყველა სურვილი უნდა შეუსრულო. ის მეფეა ერთადერთი მიზეზის გამო. ჩვენ ორი შემაკავებელი ფაქტორი გვაქვს: ან გვეშინია და ამის გამო არ ვაკეთებთ რაღაცას, ან მორალი და ზნეობა არ გვაძლევს ამის გაკეთების უფლებას. ერთიც და მეორეც ყალიბდება 5 წლის შემდეგ. რაციონალური გონება განვითარებას იწყებს 5 წლის შემდეგ. 5 წლამდე ბავშვს რამდენიც გინდა იმდენი დაუშალეთ, აზრი არ აქვს. რამდენჯერ დღისით ეჩხუბები, იმდენჯერ ღამე დაესიზმრება, გაეღვიძება და წამოგაგდებს შენც.

ამის შემდგომ უკვე ნელ-ნელა იწყება დარიგებები. თუ ჩვენ მას უბრალოდ ავუკრძალავთ, ეს არასწორია. ბავშვს ყველაფერზე უნდა გასცე პასუხი. რამდენჯერაც მისწევ გვერდზე, ეტყვი, რომ არ გცალია და მოიშორებ, მასში იმდენჯერ იკარგება  ცნობისმოყვარეობის მარცვალი, რომელსაც მან პროფესია და პიროვნება უნდა აპოვნინოს. შესაბამისად, როდესაც ბავშვი კითხვების დასმას იწყებს და „მე გავაკეთებ“ განცდა აქვს, ეს არ უნდა დაუშალო. თუ უბრალოდ გაუწყრები, მას ეცოდინება, რომ ეს არ შეიძლება, მაგრამ არ ეცოდინება ,რატომ არ შეიძლება და სანაცვლოდ რა უნდა გააკეთოს,“- მოცემულ საკითხზე ზაზა ქოიავამ ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

წაიკითხეთ სრულად