Baby Bag

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად! მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოში ქალების მიმართ არსებული სტიგმატიზებული დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ქალის მდგომარეობა რთულია, როგორც ოჯახში, ასევე მაშინაც, როდესაც ის მეუღლეს შორდება ან მარტოხელა დედაა, რაც ბავშვების მდგომარეობაზე ძალიან ნეგატიურად აისახება:

„საქართველოში ქალის მდგომარეობა და ქალის სტატუსი, სამწუხაროდ, ხშირად განსაზღვრულია მისი ოჯახური მდგომარეობის მიხედვით. გაშორებული, ქვრივი, ამ მხრივ საზოგადოება დაუნდობელია. ცხადია, რომ ეს აისახება ბავშვბზე. მამებმა არ იწყინონ, თუ დედა არის ცუდად, ბავშვი არის ცუდად. მამებმა ეს უნდა გაიგონ კარგად. ფსიქოანალიტიკოსები გვეუბნებიან, რომ დედასა და შვილს შორის არის ის განუმეორებელი კავშირი, რაც მერე მომავალ პიროვნებას აქცევს შემდგარ პიროვნებად. თუ ეს კავშირი იქნება პათოლოგიური, დარღვეული, შესაბამისად რაღაცნაირი ცუდი ფაქტორებით ზეგავლენის შედეგად შეცვლილი, ეს ძალიან ცუდ ზეგავლენას ახდენს ბავშვზე.

რა დღეშია საწყალი ქალი ჯერ როდესაც ოჯახი ჰყავს. მით უმეტეს, როდესაც ის არის მარტოხელა დედა. ერთია მარტოხელა დედა, საერთოდ უმამოდ რომ ზრდის ბავშვს და მეორეა დაშორებული დედა. მომავალი ცხოვრება ხომ ვერ წარმოუდგენია ასეთ ადამიანს ჩვენი საზოგადოების ხელში. მათ მიმართ დამოკიდებულებაც შესაბამისად ასეთი სტიგმატიზებულია. როგორ იქნება ახლა ეს ქალი კარგად?!“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

„დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე განათლების სისტემის პრობლემების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დღევანდელი ცოდნა ზედაპირულია:

„როგორ იქნება ტკბილი და სასიამოვნო, როდესაც ამდენ დავალებას მაძლევს მასწავლებელი?! მე არ მახსოვს საბჭოთა სკოლაში დავალებებს როგორ ვაკეთებდი. კი იყო საბჭოთა სკოლა, მაგრამ არ მახსოვს როგორ ვმეცადინეობდი. ახლა რასაც ვუყურებ მე, პირველ-მეორე კლასის მოსწავლეებს იმდენი გამოსაწერი აქვთ, იმდენი სამეცადინო აქვთ და ვერაფრით ვერ ვიგებ, რატომ. რა უნდა გააკეთოს მშობელმა? ერთადერთი არის, რომ თავის შვილს უთხრას: „აქედან აქამდე გავაკეთოთ.“ პრიორიტეტები გამოვყოთ. მე ასე გავაკეთებდი, ამ ასაკის შვილი რომ მყავდეს. ვეტყოდი: „ამდენს ვერ მოვასწრებთ, გააკეთე აქედან აქამდე.“ არის კატეგორია პედაგოგების, რომლებიც თვლიან, რომ ბავშვის კარგი მომზადება ნიშნავს ბევრი დავალების მიცემას. ამის არგუმენტები მოსმენილი არ მაქვს, რატომ შეიძლება იყოს კარგი ცოდნის მიცემა კორელაციაში ბევრი დავალების მიცემასთან. ფსიქოლოგიურად ეს არ არის გამართლებული.

ჩვენ ძალიან ზომიერები უნდა ვიყოთ. რა გვინდა ჩვენ? ბავშვი არ არის ინფორმაციის დატევის წყარო. ზოგადად კონცეფციაა შესაცვლელი. მშობლების მომხრეები არიან ხოლმე, რომ ბავშვმა ბევრი ინფორმაცია იცოდეს. ინფორმაციის გაფილტვრას ვინმე გვასწავლის ჩვენ? ბავშვს ასწავლის ამას ვინმე? მე რომ ახალგაზრდა ვიყავი, არსებობდა ასეთი ტერმინი: „ინფორმაციული ნევროზი.“ შენ ვერ ახერხებ პრიორიტეტების გამოყოფას და ინფორმაციის ანალიზს. ეს უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს ჩვენ. XXI საუკუნეა, ხალხო! ეს საზღვარგარეთაც პრობლემაა, თქვენ არ ინერვიულოთ. იქაც მე-19 საუკუნის სკოლაში ვართ. რეალობას ხომ უნდა გავუსწოროთ თვალი?! ჩემ დროს არ იყო საინფორმაციო ტექნოლოგიები და ჩვენი ცოდნა ზურგით უნდა გვეტარებინა. ბავშვმა დღეს სხვა რამე უნდა ისწავლოს. იმას არ ვასწავლით ჩვენ. დღევანდელი ცოდნა არის ძალიან ზედაპირული, ბევრი ინფორმაციით გაჯერებული, რომლის გადამუშავებასაც ბავშვები ვერ ახერხებენ და არის ზედაპირული კლიშე ფრაზებით ცოდნის გამოხატვა. არ შეგიმჩნევიათ ეს?!“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად