Baby Bag

„ხშირ შემთხვევაში სტაფილოს, კიტრს ხელში აძლევენ ბავშვს ერთი წლის ასაკიდან, რაც მთელი რიგი რისკების მატარებელია,“ - პედიატრი ეკა უბერი

„ხშირ შემთხვევაში სტაფილოს, კიტრს ხელში აძლევენ ბავშვს ერთი წლის ასაკიდან, რაც მთელი რიგი რისკების მატარებელია,“ - პედიატრი ეკა უბერი

პედიატრმა ეკა უბერმა ბავშვისთვის ხილის მიწოდების წესებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ახალი პროდუქტის შეთავაზებისას ყოველთვის სიფრთხილე უნდა გამოვიჩინოთ:

„ბავშვს შეიძლება ყველაფერი დავაგემოვნებინოთ, მაგრამ გარკვეული პერიოდებით. ახალი პროდუქტის დაგემოვნება ხდება 4-5 დღის განმავლობაში, რადგან შეიძლება ბავშვს მან მისცეს ინდივიდუალური რეაქცია. რამდენიმე ახალი პროდუქტის მიცემა სასურველი არ არის. პირველ რიგში, ხდება მცირე რაოდენობით დაგემოვნება. სანამ ბავშვს ღეჭვის ფუნქცია არ ჩამოუყალიბდება, ცოცხალი ხილი ან ბოსტნეული უნდა მიიღოს გახეხილი სახით. ხშირ შემთხვევაში კიტრს, სტაფილოს, ხელში აძლევენ ბავშვს ერთი წლის ასაკიდან, რაც მთელი რიგი რისკების მატარებელია, პირველ რიგში, გადაცდენის. ბავშვმა შეიძლება კარგად მოკბიჩოს, მაგრამ დიდი ზომის ულუფა იყოს და გადაცდენის ალბათობა ამ შემთხვევაში ძალიან მაღალია.

ორთქლზე მომზადებული პროდუქტი უფრო ნაკლებად ალერგიული შეიძლება იყოს, შედარებით იოლი მოსანელებელია. შესაძლებელია, პირველად ბოსტნეული და ხილი ორთქლზე მომზადებული სახით მივცეთ ბავშვს. ექვსი თვის ასაკიდან თავისუფლად შეიძლება ხილის ხილფაფების სახით დაგემოვნება. კენკროვანიც შეიძლება, მაგრამ ამ შემთხვევაში ცოტა ფრთხილად უნდა ვიყოთ. მარწყვის წიპწები შეიძლება იყოს ტოქსიკური, განსაკუთრებით სამ წლამდე ასაკის ბავშვებში. კომპოტის სახით, კი ბატონო, შეიძლება, მაგრამ უშაქრო, რომ ბავშვი დიდი რაოდენობით თავისუფალ შაქრებს არ მიეჩვიოს. ყველა ხილსა და ბოსტნეულს თავისი შაქარი აქვს. ის საკმარისია პირველი ორი წლის განმავლობაში შაქრის მოთხვნილების დასაკმაყოფილებლად.

ბავშვისთვის კომპოტის შეთავაზებას არ გირჩევთ, რადგან ტკბილია, ნახშირწყალია. ასე ბავშვს ტკბილის მიმართ დამოკიდებულებას ადვილად მიაჩვევთ და ასეთ ბავშვებს აგრესია უჩნდებათ ბოსტნეულისა და ხორცის მიმართ,“ - აღნიშნულ საკითხზე ეკა უბერმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად