Baby Bag

„რატომ ვაძლევთ ჯანმრთელ, ფიზიკურად აქტიურ ბავშვებს მობილურებს და პლანშეტებს? კატასტროფაა, უმოძრაობაა ბავშვებში,“ - ენდოკრინოლოგი ირაკლი ფაღავა

„რატომ ვაძლევთ ჯანმრთელ, ფიზიკურად აქტიურ ბავშვებს მობილურებს და პლანშეტებს? კატასტროფაა, უმოძრაობაა ბავშვებში,“ - ენდოკრინოლოგი ირაკლი ფაღავა

ენდოკრინოლოგმა ირაკლი ფაღავამ ბავშვებში წონის პრობლემის საკითხზე საუბრისას ხაზი გაუსვა გაჯეტების მოხმარების ზრდის პრობლემას. მისი თქმით, მშობლები შვილებს ადრეული ასაკიდანვე აჯილდოვებენ პლანშეტებითა და მობილურებით, რის გამოც პატარებში უმოძრაობის პრობლემა დგას. ეს ყოველივე კი ბავშვების ჯანმრთელობასა და წონაზე ნეგატიურად აისახება:

„წონაზე რაკი ვსაუბრობთ, ასეთ პატარა ამბავს მოვყვები. ჩემი ქალიშვილი ახლა მესამე კლასშია. ერთხელ მოვიდა შარშან, როდესაც მეორე კლასში იყო. ისიც მედიკოსების ოჯახში იზრდება და ასეთ საკითხებს ყურადღებას აქცევს. მითხრა: მამა, რა ხდება? ძალიან ვწუხვარ. კლასელი ბიჭები ადრე სულ ეზოში თამაშობდნენ დიდ შესვენებაზე ფეხბურთს. მე ვკითხე, ახლა რას აკეთებენ-მეთქი. ახლა კლასში სხედან და მობილურებში თამაშობენო. მთელი კლასი ასე იქცევა.

ბავშვებმა გარკვეულ ასაკს რომ მიაღწიეს, მშობლებმა მობილური ტელეფონებით დაასაჩუქრეს. გოგონებმა ახლა მიიღეს საჩუქრად მობილურები მესამე კლასში. იცით რა არის? ეს კატასტროფაა, უმოძრაობაა. კი ბატონო, მესმის, როდესაც სხვა საშუალება არ აქვს ადამიანს, როდესაც ფიზიკურად შეზღუდულია, მაგრამ პატარა, ჯანმრთელი, ფიზიკურად აქტიური ბავშვები არიან. რატომ ვაძლევთ ამ მობილურებს, პლანშეტებს, ამ სათამაშოებს?! არ სჯობს, ბავშვებმა ერთმანეთთან იურთიერთონ,ითამაშონ, გარეთ გავიდნენ, მზის სხივებს მიუშვირონ კანი?! ზედმეტი წონის პრობლემაც ნაკლებად აქტუალური გახდება ამ შემთხვევაში. ამას ვუსურვებდი უბრალოდ მშობლებს,“- მოცემულ საკითხზე ირაკლი ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია... ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი,“ - რუსკა მაყაშვილი შვილების შესახებ საუბრობს

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა შვილების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ უფროსი შვილი უმცროსზე ეჭვიანობს: 

„როდესაც ილიამ გაიგო, რომ მუცელში ზის კატო, მიღება იყო ძალიან რთული. თავიდან ცდილობდა, რომ დაბრუნებულიყო მუცელში. ჩვენი ტანჯვა-წამება არ დაწყებულა კატოს გაჩენის შემდეგ. კატოს გაჩენამდეც იყო ძალიან რთული. მოვიფიქრეთ ასეთი რამ, რომ როდესაც კატო გამოგვყავდა სამშობიაროდან, კატომ საჩუქრები მოუტანა ილიას. თავიდან ვიყავით ისე, რომ ილია არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, ის არის პირველი, კიდევ ჰყავს და - კატო, რომელიც გაჩნდა და უნდა გვიყვარდეს. ილიას ძალიან მოეწონა, რომ კატომ საჩუქრები მოუტანა. პირველ დღეებში ნორმალურად იყო ყველაფერი, მაგრამ რაც უფრო იზრდება კატო, უფრო რთულდება სიტუაცია.

მე არ ვამბობ იმას, რომ მე და სანდრო იდეალური მშობლები ვართ და არაფერი არ გვეშლება, მაგრამ ნამდვილად არ არის ისე, რომ ილიას ყურადღება მოაკლდა და ყველა კატოზე გადავერთეთ. პირიქით, ილია გრძნობს ყოველ წამს, რომ ის არის მნიშვნელოვანი, ძალიან გვიყვარს და როგორც აქამდე იზრდებოდა, ისე იზრდება, მაგრამ მაინც ძალიან ეჭვიანობს. მას კატო ძალიან უყვარს და ამას ჩვენც ვგრძნობთ, მაგრამ მისია და თითქოს მხოლოდ მას აქვს უფლება, რომ გაუბრაზდეს კატოს, მოეფეროს და სხვას არავის. კატოს ვინმე თუ გაუბრაზდება ან აწვალებს, ილია ძალიან ბრაზდება. გადადის იმასთან ჩხუბზე და ყვირის: „კატო ჩემია.“ თან ძალიან აწვალებს კატოს. მე ვეუბნები: „კატოს ძალიან ტკივა შენ რომ ურტყამ, მე რომ შენ ასე გაგიკეთო, ხომ გეტკინება? შენ რომ ასე უკეთებ კატოს, ძალიან სტკივა და ამიტომ ტირის.“ კატო შეგუებულია თავის ბედს. იცის, რომ ძმა ჰყავს ასეთი, რომელიც კივის, დახტის. სანამ რამე არ ეტკინება, კატო ერთობა ამით. ერთხელ ვუთხარი, შენ თუ ასე ცემ კატოს, ე.ი. არ გიყვარს. წაიყვანს ვინმე და შენ დარჩები ჩვენთან-თქო. ამაზე ილიას ჰქონდა საშინელი რეაქცია. იმ დღეს ყველაფერი შემისრულა საერთოდ.

ილია ამ ასაკში უკვე ძალიან ცელქი იყო. უფრო რთული იყო მისი დამორჩილება. 1 წლის გახდა და გართულდა და გართულდა. კატოს ყველაფერი ესმის, რასაც სთხოვ, ყველაფერს გისრულებს. ბებიასთან ძალიან კარგად იქცევა ილია. მე რომ ვარ, კატოს გარეშეც ძალიან ცუდად იქცევა. როდესაც სამივეს ერთად გვძინავს, ილია მთელი ღამე ჩამეხუტეს იძახის. მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია. ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი, როდესაც ორივეს ძინავს და ორივე ჩემთან ერთად არის. მამასთან ერთადაც ძალიან უყვარს ძილი. მამა ძალიან აქტიურად არის ჩართული. მე და სანდრო ერთად ვზრდით ბავშვებს ძიძის გარეშე გადასარევად," მოცემულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად