Baby Bag

„თმენის ვალდებულება და რიგის დაცვა ერთი წლის ასაკის ზემოთ უნდა ჩავუდოთ ბავშვს,“- პედიატრი ქეთი ნემსაძე

„თმენის ვალდებულება და რიგის დაცვა ერთი წლის ასაკის ზემოთ უნდა ჩავუდოთ ბავშვს,“- პედიატრი ქეთი ნემსაძე

პედიატრმა ქეთი ნემსაძემ ორ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის რიგითობის დაცვისა და თმენის ვალდებულების მიჩვევის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ორ წლამდე ასაკის ბავშვებს აქვთ გვირაბის ინსტინქტები, ეს მტაცებლური ინსტინქტებია, რომ „რაც კარგია, ჩემია.“ შემდგომში უკვე შეიძლება სოციალური შეზღუდვებით ბავშვის სიჯიუტესთან გამკლავების სხვა მეთოდოლოგიის გამოყენება და ახსნა იმის, რომ ეს ცოტა უხერხულია. ნულიდან ორ წლამდე ბავშვებს ამას ვერ აუხსნით. ორი წლის ასაკის ზემოთ ამის ახსნა უკვე შეიძლება, თუმცა ამაზე მუშაობა აუცილებლად ორ წლამდე უნდა დავიწყოთ.

წელზე ერთი წუთით არის პრივილეგიების შეზღუდვა, საყვარელი სათამაშოს ჩამორთმევა, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში ცემა. ეს არ არის მეთოდი იმ თვალსაზრისით, რომ როდესაც ჩვენ ცემით ვუმკლავდებით ბავშვთან პრობლემას, ის ბავშვი ამას ეჩვევა, მომავალში თვითონ ხდება აგრესორი და წარუმატებელი ადამიანი.

თმენის ვალდებულება ერთი წლის ასაკის ზემოთ უნდა ჩავუდოთ ბავშვს. მაგალითად, მისთვის საყვარელი ნივთი რიგდება. პირველი არის ოჯახის სხვა წევრი რიგში, შემდეგ თვითონ იქნება პირველი და ა.შ. რიგის დაცვის სწავლებაც ადრეული ასაკიდან იწყება,“- მოცემულ საკითხზე ქეთი ნემსაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე გეტყვით ბავშვის აღზრდის ძალიან მარტივ, მზა რეცეპტს...“ - პაატა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

„მე გეტყვით ბავშვის აღზრდის ძალიან მარტივ, მზა რეცეპტს...“ - პაატა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვის ფიზიკური დასჯის ნეგატიურ მხარეებსა და პოზიტიური აღზრდის უპირატესობებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ დასჯით ბავშვს მხოლოდ სხვის დასჯას ვასწავლით:

„გარდა იმისა, რომ ​დასჯის დროს ბავშვს ფსიქოლოგიური პრობლემები უჩნდება, ამაზე მნიშვნელოვანი ისიც არის, რომ დასჯით ბავშვს ვასწავლით, როგორ დასაჯოს თვითონ სხვა. აღზრდა ასე მარტივად ხდება: რასაც ბავშვი ხედავს თავისი თვალით მშობლებისგან, დიდებისგან, ის ხდება მისი პიროვნების ნაწილი. ჩემ წინ თუ ბავშვია და რაღაცას აშავებს, პირველ რიგში, დავფიქრდები, რამ უბიძგა აქეთკენ. ჩვენს ცხოვრებას რომ გადავხედოთ, ჩვენც ბევრ რამეს ვაშავებთ. ყოველი დაშავების მერე, რომ გვკითხონ, რატომ დავაშავეთ, გვაქვს ჩვენი მიზეზები. ბავშვებსაც აქვთ მიზეზები. სანამ რამეს მოვიმოქმედებდე, შევეცდებოდი, რომ ეს მიზეზები დავადგინო.“

პაატა ამონაშვილის თქმით, ბავშვის კონტროლის ორი საშუალება არსებობს:

​არსებობს ბავშვის კონტროლის ორი საშუალება. ერთს ვუწოდოთ გარეგანი კონტროლი, როდესაც მას ვსჯით. მეორე ფორმა არის, როდესაც ბავშვში ვზრდით ისეთ შინაგან ბუნებას, რომ ის ცუდს არაფერს არ აკეთებს. თუ გვინდა, რომ ბავშვი გაიზარდოს უსიტყვო, ცხვარივით მორჩილი, რომელიც ყველაფერზე თავს დაიქნევს, ეტყვიან და გააკეთებს, არ იაზროვნებს, მაშინ უსიტყვოდ უნდა დავიმორჩილოთ. თუ თავისუფლების მოყვარული არსება გვინდა დავინახოთ მომავალში, ეს არასწორი გზაა, ცხადია.“

„რთულ ბავშვებთანაც შესაძლებელია დასჯის გარეშე, ხმის აწევის გარეშე ურთიერთობა. ​მე გეტყვით ბავშვის აღზრდის ძალიან მარტივ, მზა რეცეპტს. შეიძლება ცოტა რთული იყოს, რომ გავყვეთ მას. ის საუკეთესო მომავალი, რომელიც გვინდა, რომ ბავშვში დავინახოთ, იმ მომავლის პრინციპებით დღეიდანვე, ამწამიდანვე ჩვენ ვიცხოვროთ. გვინდა, რომ ჩვენი შვილი იდეალური ადამიანი გაიზარდოს?! ჩვენ ვხდებით იდეალურები,“ - აღნიშნულ საკითხებზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ექიმები“

წაიკითხეთ სრულად