Baby Bag

„10 ბავშვიდან 7 პირველ სიტყვას ნაცვლად „დედისა,“ ამბობს „ალექსს,“ „მაშას...“ ეს კატასტროფაა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„10 ბავშვიდან 7 პირველ სიტყვას ნაცვლად „დედისა,“ ამბობს „ალექსს,“ „მაშას...“ ეს კატასტროფაა,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა და მშობლებს მოუწოდა, რომ შვილები ეკრანს მაქსიმალურად ჩამოაშორონ:

„სავალალო მდგომარეობამდე მივედით. ქართული პოპულაციისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი არის სიტყვა „დედა.“ მივედით იქამდე, რომ ბავშვები პირველ სიტყვას ნაცვლად „დედისა,“ ამბობენ „ალექსს,“ „მაშას.“ მე ვთვლი, რომ ეს არის კატასტროფა. 10 ბავშვიდან 7 ამბობს უკვე ამ სიტყვებს პირველად. ასეთ ბავშვს ვერც მოვაშორებთ უკვე მერე ეკრანს. ვიღაც ექიმთან მიყვანა, რომ ის მოაგვარებს ამ პრობლემას, არ არის სიმართლე. ის ამ პრობლემას ვერ მოაგვარებს.

მიიყვანთ ბავშვს ექიმთან, იწყებთ D ვიტამინის განსაზღვრას, ტყვიის განსაზღვრას. ეს არის მეორეხარისხოვანი. ასე არსად არ კეთდება, არცერთ ქვეყანაში. ექიმი წყვეტს უნდა გაკეთდეს თუ არა. დავსდევთ ერთ ლაბორატორიას, მეორე ლაბორატორიას. ეს მეორეხარისხოვანია. ეს არაფერი არ არის. არანაირი ტყვიის მაღალი შემცველობა ისეთ პრობლემას არ შექმნის, როგორც ეკრანდამოკიდებულება.

როდესაც ბავშვი მთელი დღე არის მიჯაჭვული ეკრანს, შეიძლება იყოს აკომოდაციის სპაზმი. მხედველობის ორგანო იძაბება ამ დროს. თუ ბავშვი ახლოდან უყურებს ტელევიზორს, უნდა გამოირიცხოს მხედველობის პრობლემა. მთელი დღე ბავშვი არ უნდა იჯდეს ტელევიზორთან, რა თქმა უნდა,“- მოცემულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ „რადიო იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

„არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა... ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო,“ - ლაშა თაბუკაშვილის მოგონება

მედეა ჯაფარიძისა და რეზო თაბუკაშვილის ვაჟი, დრამატურგი ლაშა თაბუკაშვილი 1956 წლის 9 მარტის მოვლენებს იხსენებს და მისი ბავშვობის ყველაზე მკაფიოდ აღბეჭდილი მოგონების შესახებ საუბრობს:

„ხუთი წლის ასაკში არცთუ ბევრი რამ გამახსოვრდება, მაგრამ 1956 წლის 9 მარტის ზოგიერთი ფრაგმენტი მკაფიოდ ჩამებეჭდა მეხსიერებაში. ზედ რუსთაველზე ვცხოვრობდით და ყველა პარადისა თუ მაგათი დღესასწაულის დროს ტანკები ჩვენი ფანჯრების ქვეშ იდგა ხოლმე. მეძინა... რეზო მოვიდა გვიან. მამა ნასვამი იყო. ხელში ამიყვანა, აივანზე გავიდა და გადამახედა. მთელს რუსთაველზე ჩაჩქანიანი ჯარისკაცები იყვნენ. მაშინ რეზომ ხმამაღლა რუსულ ენაზე, მათ გასაგონად მითხრა: „აი, შეხედე და დაიმახსოვრე, ესენი არიან შენი ერის ჯალათები.“ მერე ძირს დამსვა, რუსი ჯარისკაცების გინების ხმა გაისმა და რეზო აივნიდან ქუჩაში ჩახტა, მთვრალი სალდათისთვის უწმაწურ გინებაზე პასუხის გასაცემად. ჩხუბი დიდხანს არ გაგრძელებულა – ჯარისკაცები ხიშტებზე უპირებდნენ აგებას, მაგრამ ამ დროს დედაჩემი, ფეხშიშველი, ღამის პერანგით სახლიდან გამოვარდა და გადაეფარა. არ ვიცი, იმ ღამით რამ გადაგვარჩინა. ალბათ, მედიკო ძალიან ლამაზი იყო...“ 

წაიკითხეთ სრულად