Baby Bag

10 რამ, რაც დედებს აუცილებლად მოენატრებათ

10 რამ, რაც დედებს აუცილებლად მოენატრებათ

დედის ყოველდღიურობა ძალიან დამღლელი და შრომატევადია. დედები ხშირად ოცნებობენ საკუთარი თავისთვის დროის გამოყოფაზე, დასვენებასა და განტვირთვაზე. ადამიანები ყოველდღიურობაში ვიკარგებით და ხშირად ვერც ვაცნობიერებთ, რა სწრაფად გადის დრო. ბავშვები ძალიან სწრაფად იზრდებიან, საკუთარ ცხოვრებას თავად იწყობენ და დამოუკიდებლები ხდებიან. დედების უმრავლესობა გარკვეული დროის შემდეგ სიყვარულით იხსენებს ყველა წვრილმანს ბავშვების ცხოვრებიდან, რომელიც ერთ დროს მათთვის ძალიან დამღლელი და რთული იყო. 

ჩვენს სტატიაში განვიხილავთ 10 რამეს, რაც მომავალში ყველა დედას ენატრება:

1. დედებს ენატრებათ პატარა ადამიანი, რომელიც გამუდმებით შენ ირგვლივ ბრუნავს, უკან დაგყვება, კალთაში გიხტება და მოსვენებას ერთი წამითაც არ გაძლევს.

2. დედებს ენატრებათ საათობით კითხვა ძილის წინ, ვიდრე ბავშვი ტკბილად არ ჩაიძინებს და შუაღამით გაღვიძებული შვილისთვის ჭიქა წყლის მიტანა, როდესაც თავად ქანცგაწყვეტილი ხარ.

3. ყველა დედას ენატრება აბაზანაში, სამზარეულოში, მისაღებში, საძინებელსა და სახლის კიბეებზე გაფანტული სათამაშოები.

4. დედებს ენატრებათ რძის, შოკოლადისა და გემრიელი ორცხობილების სურნელით გაჟღენთილი მანქანით მგზავრობა.

5. დედებს ენატრებათ მოთხუპნული პირისა და ცხვირის, შოკოლადიანი პატარა თითების გასუფთავება.

6. ყველა დედას ენატრება საქმის კეთების დროს გამუდმებული ძახილი: „მიყურე, მიყურე, ნახე, რას ვაკეთებ,“ რაც ერთ დროს მოსვენებას უკარგავდა და მშვიდად მუშაობის შესაძლებლობას ართმევდა.

7. დედებს ენატრებათ გვიან ღამით გაღვიძება თინეიჯერი შვილისა და სახლში სტუმრად მოსული მისი მეგობრების სიცილის ხმაზე.

8. ყველა დედას ენატრება ადაპტირებული რეცეპტებით კერძების მომზადება, ხახვის, პომიდვრისა და მწვანილების გარეშე მომზადებული საკვები წუნია შვილებისთვის.

9. დედებს ენატრებათ მაღაზიაში სიარული ტკბილეულზე უსაზღვროდ შეყვარებულ პატარებთან ერთად და გემრიელი შოკოლადებით ხელდამშვენებული ბავშვების ბედნიერი თვალების დანახვა.

10. დედებს ყველაზე მეტად ენატრებათ მოულოდნელი ჩახუტებები, სახლში დამზადებული, ფერადი ნახატებით მორთული მისალოცი ბარათები და ტკბილად ჩაძინებული შვილი მათსავე საძინებლებში ან სულ რაღაც ერთი ოთახის დაშორებით.

მართალია, დედობა მძიმე შრომას და უდიდეს ძალისხმევას მოითხოვს, მაგრამ ის, რაც ყველა დედას უნდა გვახსოვდეს, შემდეგია: შვილებთან ერთად გატარებული დრო ძალიან სწრაფად გადის, ამიტომ დავტკბეთ ყველაფრით, რაც გვაქვს, ყველა იმ სიხარულითა და სირთულით, რაც დედობას ახლავს.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდესაც ბავშვები შიშვლები დადიან ყველას თვალწინ და ამის გამო სირცხვილის, მორიდების გრძნობა არ აქვთ - არის თუ არა ეს პრობლემა, რა შეიძლება იყოს მიზეზი?

როდესაც ბავშვები შიშვლები დადიან ყველას თვალწინ და ამის გამო სირცხვილის, მორიდების გრძნობა არ აქვთ - არის თუ არა ეს პრობლემა, რა შეიძლება იყოს მიზეზი?

როდესაც ბავშვები (ბაღის და სკოლის დაწყებითი კლასის) შიშვლები დადიან ყველას თვალწინ და ამის გამო სირცხვილის, მორიდების გრძნობა არ აქვთ. არის თუ არა ეს პრობლემა, რა შეიძლება იყოს მიზეზი? - ამ საკითხზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პრაქტიკოსი ქცევითი თერაპევტი, სუპერვაიზერი, ფსიქოლოგიის მაგისტრი მაკო გაგნიძე.

,,თავდაპირველად, როდესაც რაიმე ქცევაზე გვაქვს საუბარი მნიშვნელოვანია განვმარტოთ, თუ რა არის ქცევა. ქცევა არის ინდივიდის მიზანმიმართულად განხორციელებული აქტივობა, რომელსაც გააჩნია მიზანი და ფუნქცია. ასევე, უნდა გავუსვათ ხაზი, თუ რა არის და რა აღიქმება რთულ ქცევად, რომელთა რიგსაც თქვენს მიერ დასმულ შეკითხვაში მოყვანილი ქცევაც მიეკუთვნება. ამერიკის ფსიქიატრთა ასოციაციის განმარტებით რთული ქცევა არის: ,,ქცევა რომელიც საშიშია ან ხელს უშლის ადამიანს სკოლამდელ, საგანმანათლებლო ან ზრდასრულთა მომსახურების სერვისებში მონაწილეობას და ხშირად საჭიროებს სპეციალური ინტერვენციების შემუშავებას და გამოყენებას.“ აბსოლუტურად ყველა ქცევას აქვს მიზანი, ფუნქცია. აღვნიშნავ იმასაც, რომ ერთი და იგივე ქცევას შესაძლოა ჰქონდეს სხვადასხვა მიზანი, ფუნქცია. ქცევის წინაპირობები შეიძლება იყოს: იმედგაცრუება, ტკივილი, წყენა, შიში, სენსორული დეზინტეგრაცია, შფოთვა, დაღლა, შიმშილი, კომუნიკაციის სირთულე და ა.შ. “

- როდესაც ბავშვები (ბაღის და სკოლის დაწყებითი კლასის) შიშვლები დადიან ყველას თვალწინ და ამასთან მიმართებით სირცხვილის, მორიდების გრძნობა არ აქვთ. არის თუ არა ეს პრობლემა, რა შეიძლება იყოს მიზეზი?

აღნიშნული ქცევის მიზეზი და ფუნქციაც შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ შესაძლოა იყოს სხვადასხვა, მაგალითად, გარემო პირობები (სიცხე, ფიზიკური დისკომფორტი) ყურადღების მიპყრობის სურვილი, არასასურველი აქტივობისგან გაქცევის მცდელობა, სექსუალური ქცევა (გახდა მასტურბაციის მიზნით) სენსორული დეზინტეგრაცია და ა.შ.

- როგორ უნდა მიუდგეს მშობელი?

- ქცევის მართვა არ არის: ყვირილი, მუქარა, სიმკაცრე ან ყველაფრის შესრულება. აღნიშნულ შემთხვევაში უნდა განისაზღვროს თუ რა არის ქცევის ფუნქცია, ასეთ დროს უნდა შეგროვდეს მონაცემი, რომელსაც ჩვენ ქცევითი თერაპევტები ABC მოდელს ვეძახით. ABC ანუ (Antecedent-Behavior-Consequence) წინაპირობა, ქცევა, შედეგი. აქედან გამომდინარე, უნდა განისაზღვროს ქცევის მიზანი, ფუნქცია და შესაბამისად განხორციელდეს მუშაობა. განვიხილოთ რამოდენიმე მაგალითი, თუკი ჩანაწერის მონაცემებით გამოვლინდა რომ მიზეზი არის სენსორული დეზინტეგრაცია (არ მოსწონს, ვერ ეგუება ტანსაცმლის სტრუქტურას) მაშინ ბავშვი უნდა შეაფასოს სენსორულმა თერაპევტმა, თუ საჭიროება მოითხოვს უნდა დაიწყოს მუშაობა ან მისცეს მშობელს რეკომენდაცია. თუკი მიზეზად გამოვლინდება ყურადღების მიპყრობა, მაგალითად, გაიხადა ტანსაცმელი და ყველა მას უყურებს, ზოგი იცინის, ზოგს უკვირს. მასწავლებელის და მომვლელის ყურადღებაც მისკენაა მიპყრობილი, როცა მანამდე ასეთ ინტერესს მის მიმართ არავინ იჩენდა, (წინაპირობა: ყურადღების მიქცევის სურვილი, ყურადღების ცენტრში ყოფნა. ქცევა: გახდა. შედეგი: მიიქცია ყურადღება, ანუ ქცევამ შედეგი გამოიღო, განმტკიცდადა განმტკიცებული ქცევის მომავალში ხშირად გამოვლენის ალბათობა ძალიან დიდია). განვმეორდები და ვიტყვი რომ გახდის ქცევას შესაძლოა ჰქონდეს ბევრი სხვადასხვა ფუნქცია, მიზანი. რამდენი ინდივიდიცაა იმდენნაირი და განსხვავებული მიზეზი არსებობს, რადგან ყველას გააჩნია ინდივიდუაური მახასიათებლები. ასეთ დროს, სპეციალისტის დაგეგმარებით უნდა გაკეთდეს ჩანაწერები, ქცევითი თერაპევტის რეკომენდაციით დაიგეგმოს სტრატეგია და დაიწყოს ქცევის ჩაქრობაზე მუშაობა. გაეცნოს მშობელს, ასევე ბაღის ან სკოლის პერსონალს, რომ ქცევის გამოვლენის შემთხვევაში ყველამ ერთნაირი მიდგომა იქონიონ. როდესაც ქცევა არ განმტკიცდება, ასე ვთქვათ არ წახალისდება ნელ-ნელა იკლებს და საბოლოოდ კი საერთოდ გაქრება.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად