Baby Bag

რატომ არ უნდა გამოვიყენოთ ღიტინი ბავშვის გასაცინებლად? - საინტერესო რეკომენდაციები მშობლებს

რატომ არ უნდა გამოვიყენოთ ღიტინი ბავშვის გასაცინებლად? - საინტერესო რეკომენდაციები მშობლებს

მშობელს ყველაზე მეტად შვილის სახეზე ღიმილის დანახვა აბედნიერებს. ამ მიზნით ისინი ხშირად უღიტინებენ პატარებს, რასაც ექსპერტები სკეპტიკურად უყურებენ და მშობლებს ურჩევენ ბავშვის გაცინების მიზნით ეს მეთოდი არ გამოიყენონ.

ღიტინი ბავშვისთვის შეიძლება ტრავმული გამოცდილება იყოს

ყველას გვახსოვს ბავშვობიდან ერთი ეპიზოდი მაინც, როდესაც ვცდილობდით თავი დაგვეღწია ადამიანისგან, რომელიც გვიღიტინებდა, თუმცა სიცილის გამო ამას ვერ ვახერხებდით. ბევრი ჩვენგანისთვის ეს ძალიან უსიამოვნო გამოცდილებაა. გახანგრძლივებულმა ღიტინმა შეიძლება დააჩქაროს გულისცემა და ბავშვის ჰიპერაგზნებადობა გამოიწვიოს.

ღიტინმა, შესაძლოა, კატაპლექსია გამოიწვიოს

ღიტინი გართობასთან ასოცირდება, თუმცა, შესაძლოა, ის სახიფათოც იყოს. ბავშვი ღიტინს ხშირად თავდასხმად აღიქვამს. ძლიერმა აგზნებამ, შესაძლოა, კატაპლექსია, დროებითი გაშეშება გამოიწვიოს.

ღიტინის შედეგად გამოწვეული სიცილი ხშირად მხოლოდ რეფლექსია

ჩვენ ვთვლით, რომ სიცილი ყოველთვის სიხარულის გამოვლინებაა. ღიტინის დროს სიცილი ხშირად ავტომატური რეაქციაა. ჩვენ ვერ ვაკონტროლებთ რეაქციებს, როდესაც გვიღიტინებენ. ასევე არიან ბავშვებიც, რომლებიც ავტომატურად იცინიან, როდესაც მათ უღიტინებენ.

ღიტინი, შესაძლოა, ბავშვისთვის მტკივნეული იყოს

ღიტინის დროს თქვენი პატარა, შესაძლოა, ხმამაღლა იცინოდეს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მას ეს პროცესი სიამოვნებს. სახის მიმიკების კვლევებით დგინდება, რომ ღიტინს უსიამოვნო მხარე აქვს. ადამიანები ღიტინის დროს ისეთ მიმიკებს იყენებენ, რომელიც ტკივილზე მიანიშნებს, მაშინაც კი, როდესაც ისინი იცინიან.

ბავშვის გაცინების ბევრი სასიამოვნო და სახალისო გზა არსებობს, რომელიც მის ჯანმრთელობას და ფსიქიკას საფრთხეს არ უქმნის. შეგიძლიათ ბავშვი სასაცილო ხმაზე საუბრით, „ჭიტას“ თამაშით, სასაცილო მიმიკებით ან სხვა გასართობებით გაახალისოთ.

წყარო: ​Brightside.me

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს მამა აუგად არ უხსენო, ნუ დაუწყებ მამას ლანძღვას,“- შალვა ამონაშვილი

„ბავშვს მამა აუგად არ უხსენო, ნუ დაუწყებ მამას ლანძღვას,“- შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია ბავშვის თანდასწრებით ერთმანეთზე აუგი არ თქვან:

„ნუ დაუწყებთ მამას ლანძღვას. ბავშვს მამა აუგად არ უხსენო. როგორც არ უნდა დაცილებულიყავით, დაცილდით დაცილდით, რა ვქნათ, არ უნდა მომხდარიყო ასე და მოხდა, ხომ?! მტრები რატომ უნდა გახდეთ, როდესაც შვილი საერთო გყავთ?! რაღაც წლები ერთად გაატარეთ, ეს ცხოვრება უნდა ჩავწიხლოთ? არ შეიძლება ასე. იმაში რაღაც კარგი ხომ იყო?! ის დავაფასოთ მეტად. ბავშვს მამაზე აუგი არ უთხრა, რომ მამა ლოთი იყო, ფულს არ გვაძლევდა. ასეთი რაღაცები თუ უთხარით ბავშვს, იმ ტოტს ჭრით, რომელზეც აღზრდაა ჩამოკიდებულებული.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ოჯახის დანგრევის შემთხვევაში, ბავშვი მშობლების პრობლემებით არ უნდა დამძიმდეს:

„ბავშვი მამის სანახავად თუ წავა, მის ახალ ოჯახს ნახავს, მეორე ძმებსა და დებს ნახავს, როგორ, გინებით უნდა გაუშვა, რომ იქ არ შეიყვანოს, არ გააცნოს?! პირიქით, ბავშვს უთხარით: ისინი შენი ძმები და დები არიან, ერთი მამის შვილები ხართ, უნდა გიყვარდეს. ის ქალიც უნდა გიყვარდეს, წაუღე ნამცხვარი. თუ ბავშვის აღზრდა გინდა, ასეა. თუ შენი პირადი განცდებისგან განმუხტვა გინდა, მაშინ იყვირე და იწივლე, არც სახლში შემოუშვა, სიძულვილი ჩაუნერგე ბავშვს მამის მიმართ და რასაც მიიღებ დაინახავ 10 წელიწადში.“

„ძვირფასო მამა, წახვედი? ღმერთმა ბედნიერად გატაროს ცხოვრების გზებზე, ოღონდ აღარ გააუბედურო მეორე ოჯახიც, მესამესკენ არ გაიქცე. იციან ასე წანწალი ზოგიერთმა მამებმა და აუბედურებენ ქალებს. სადღაც უნდა დაუდო გული, რომ კაცად იქცე. თუ ბავშვს წაიყვან სახლში შენთან, არ გააკეთო ბავშვისთვის იმაზე მეტი, რაც შენს ყოფილ მეუღლეს შეუძლია გაუკეთოს. არ გააკეთო ისეთი რამ, რომ, აი, როგორი კარგი ვარ მე და დედა როგორი გყავს, აი, რატომ გამოვიქეცი მე სახლიდან. ამით ბავშვს ცუდ გზაზე დააყენებ. ის გაღიზიანებული მოდის სახლში, რომ მამამ ასეთი რამ უყიდა, დედა კი უკრძალავს ბევრ რამეს. დედა ზრდის შვილს, არ შეუშალო დედას ხელი! ბავშვს რომ დააბრუნებ უკან, თაიგული მიართვი შენს ყოფილ მეუღლეს. შვილი გაგიჩინა, არ ღირს შენს პატივისცემად?! ბავშვს უთხარი, რომ გიყვარს დედა ძალიან, მაგრამ ასე მოხდა. თუ ასე ერთმანეთს დააფასებთ, ბავშვი გაგეზრდებათ ორივეს,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ „ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად