Baby Bag

რატომ არ უნდა გამოვიყენოთ ღიტინი ბავშვის გასაცინებლად? - საინტერესო რეკომენდაციები მშობლებს

რატომ არ უნდა გამოვიყენოთ ღიტინი ბავშვის გასაცინებლად? - საინტერესო რეკომენდაციები მშობლებს

მშობელს ყველაზე მეტად შვილის სახეზე ღიმილის დანახვა აბედნიერებს. ამ მიზნით ისინი ხშირად უღიტინებენ პატარებს, რასაც ექსპერტები სკეპტიკურად უყურებენ და მშობლებს ურჩევენ ბავშვის გაცინების მიზნით ეს მეთოდი არ გამოიყენონ.

ღიტინი ბავშვისთვის შეიძლება ტრავმული გამოცდილება იყოს

ყველას გვახსოვს ბავშვობიდან ერთი ეპიზოდი მაინც, როდესაც ვცდილობდით თავი დაგვეღწია ადამიანისგან, რომელიც გვიღიტინებდა, თუმცა სიცილის გამო ამას ვერ ვახერხებდით. ბევრი ჩვენგანისთვის ეს ძალიან უსიამოვნო გამოცდილებაა. გახანგრძლივებულმა ღიტინმა შეიძლება დააჩქაროს გულისცემა და ბავშვის ჰიპერაგზნებადობა გამოიწვიოს.

ღიტინმა, შესაძლოა, კატაპლექსია გამოიწვიოს

ღიტინი გართობასთან ასოცირდება, თუმცა, შესაძლოა, ის სახიფათოც იყოს. ბავშვი ღიტინს ხშირად თავდასხმად აღიქვამს. ძლიერმა აგზნებამ, შესაძლოა, კატაპლექსია, დროებითი გაშეშება გამოიწვიოს.

ღიტინის შედეგად გამოწვეული სიცილი ხშირად მხოლოდ რეფლექსია

ჩვენ ვთვლით, რომ სიცილი ყოველთვის სიხარულის გამოვლინებაა. ღიტინის დროს სიცილი ხშირად ავტომატური რეაქციაა. ჩვენ ვერ ვაკონტროლებთ რეაქციებს, როდესაც გვიღიტინებენ. ასევე არიან ბავშვებიც, რომლებიც ავტომატურად იცინიან, როდესაც მათ უღიტინებენ.

ღიტინი, შესაძლოა, ბავშვისთვის მტკივნეული იყოს

ღიტინის დროს თქვენი პატარა, შესაძლოა, ხმამაღლა იცინოდეს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მას ეს პროცესი სიამოვნებს. სახის მიმიკების კვლევებით დგინდება, რომ ღიტინს უსიამოვნო მხარე აქვს. ადამიანები ღიტინის დროს ისეთ მიმიკებს იყენებენ, რომელიც ტკივილზე მიანიშნებს, მაშინაც კი, როდესაც ისინი იცინიან.

ბავშვის გაცინების ბევრი სასიამოვნო და სახალისო გზა არსებობს, რომელიც მის ჯანმრთელობას და ფსიქიკას საფრთხეს არ უქმნის. შეგიძლიათ ბავშვი სასაცილო ხმაზე საუბრით, „ჭიტას“ თამაშით, სასაცილო მიმიკებით ან სხვა გასართობებით გაახალისოთ.

წყარო: ​Brightside.me

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად