Baby Bag

ნუ დაელოდებით, როდის გაიზრდება ბავშვი... დისციპლინაზე ადრეული ასაკიდანვე უნდა იზრუნოთ

ნუ დაელოდებით, როდის გაიზრდება ბავშვი... დისციპლინაზე ადრეული ასაკიდანვე უნდა იზრუნოთ

დისციპლინის უამრავი განსხვავებული მეთოდი არსებობს, რომლებსაც მშობლები აქტიურად იყენებენ. დისციპლინის ტიპი, რომელსაც მშობელი ირჩევს, იმის მიხედვით განსხვავდება, თუ რა უფრო მუშაობს მათი შვილების შემთხვევაში. მიუხედავად ამისა, ცხადია, რომ საზღვრების დაწესება და დისციპლინის ძლიერი სტრატეგიების შემუშავება ადრეული ასაკიდანვე უნდა მოხდეს. მშობლები მცირეწლოვან ბავშვებზე ფიქრობენ, რომ ისინი დისციპლინისთვის მეტისმეტად პატარები არიან და მათ გაზრდას ელოდებიან, რაც, შესაძლოა, შეცდომა იყოს.

ბავშვის პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარება მას თვითდისციპლინას აჩვევს, რაც მას სწავლაში ძალიან ეხმარება. რაც უფრო ადრე დავიწყებთ ამაზე ზრუნვას, მით უკეთეს შედეგს მივიღებთ. ასაკის მატებასთან ერთად ბავშვისგან მეტი წინააღმდეგობა შეგვხვდება და ქცევის შეცვლაც მეტად გაგვიჭირდება. როდესაც ბავშვი დისციპლინით იზრდება, ეს მისი ცხოვრების წესი ხდება და რადიკალური ცვლილებების განხორციელება საჭირო აღარ არის.

ხშირად, როდესაც დისციპლინაზე ვფიქრობთ, ოჯახში არსებულ წესებს განვიხილავთ, თუმცა მასში ბევრად მეტი რამ უნდა მოვიაზროთ. დისციპლინას, რომელსაც ბავშვებს ვუნერგავთ, ისინი მთელი ცხოვრება თან დაატარებენ და საზოგადოებაში ყოფნისას იყენებენ. დისციპლინა გავლენას ახდენს ბავშვის ქცევაზე სათამაშო მოედანსა და სკოლაში. თუ ბავშვს დისციპლინას ადრეული ასაკიდანვე არ მივაჩვევთ, სკოლაში წასვლისას მათ არ ექნებათ ქცევის წესები შემუშავებული, რის გამოც ქცევა პრობლემური გახდება. ისინი ისეთ გარემოში აღმოჩნდებიან, სადაც განსაზღვრული წესები მოქმედებს. ბავშვს არ ექნება გამოცდილება, როგორ მოერგოს ამ წესებს.

ვინც თვლის, რომ ადრეულ ასაკში დისციპლინა ბავშვისთვის ზედმეტი ტვირთია, ხშირად დისციპლინას და დასჯას ერთმანეთთან აიგივებს. დისციპლინა საზღვრების დაწესებაა, რაც 2-დან 3 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის გასაგებია. საზღვრების დადგენა ბავშვს კარგისა და ცუდის გარჩევას ასწავლის, რაც მას ადრეული ასაკიდანვე უნდა ჩაუნერგოთ.

წყარო: ​Moms.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“ ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“  ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სიყვარულის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიყვარული სტაბილური გრძნობაა, რომელიც ცვალებადი არ არის:

„როდესაც მიყვარხარ, პატივსაც გცემ და გენდობი. ყოველთვის უნდა იყოს ეს. აბა, დამავიწყდა რომ მიყვარხარ და გირტყამ, რა არის ვერ გავიგე?! სიყვარული არის სტაბილური გრძნობა. დღეს მიყვარხარ, ხვალ აღარ მიყვარხარ, ეს არ არის სიყვარული. ეს ლტოლვაა. ლტოლვა არის ჩვეულებრივი მოთხოვნილება, როგორიც ჭამის მოთხოვნილება. ის გართულებულია, იმიტომ, რომ პარტნიორად მეორე ადამიანი გჭირდება. ჭამის მოთხოვნილების დროს გოჭი კინოში არ დაგყავს, სანამ შეჭამ. სიყვარული არის ადამიანური გრძნობა.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, თუ ადამიანს არ აქვს განსაზღვრება, თუ რატომ უყვარს მეორე ადამიანი, ე.ი. მას სიყვარული არ აქვს:

„თუ შენ ვერ მიიღე განსაზღვრება, რატომ გიყვარს ადამიანი, უნდა ჩათვალო, რომ ლტოლვა გაქვს. სხვა შემთხვევაში ადამიანური თვისებები უნდა წამოვიდეს, თუ რატომ გიყვარს. იციან კიდევ: „ცოლი“ და „ქალი.“ ეს ცოლი ქალი არ არის? თუ ვიღაც ლაპარაკობს, რომ ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა, ეს უკვე ცუდია. ეს ნიშნავს, რომ დისტანცირებულია უკვე მათთან ურთიერთობა. ერთი ადამიანი მოვიდა ცნობით, რომ უნდა გაშორდეს მეუღლეს. რომ დავახასიათო ის კაცი, ყველა გაყვებით ცოლად. ერთი მინუსი ვერ მითხრა ქმრის. ფინანსური პრობლემები არ ჰქონათ, უყვარდა კაცს, უყურადღებო არ იყო, ბავშვებთან კარგად იყო. საქმე იმაშია, რომ ემოციები არ არის მძაფრი. არაფერი არ ხდება, ყველაფერი გაქვს და არაფერი არ ხდება.“

„ქალისთვის ბავშვი ხდება პირველი. ჩვენ ვამბობთ, ქართველ დედებს უყვართ შვილები. ყველა დედას უყვარს შვილი. ეს ინსტინქტურია,“- აღნიშნულ საკითხზე ზურაბ მხეიძემ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“ 

წაიკითხეთ სრულად