Baby Bag

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

როგორ შევწყვიტოთ ყვირილი? – 5 გზა, რომელიც დაყვირებისგან თავის შეკავებაში დაგეხმარებათ

მშობლები შვილებთან ხმას ხშირად იმაღლებენ, რასაც თავადაც ძალიან განიცდიან. თუ ემოციების კონტროლი გიჭირთ და ბავშვს უყვირით, შეგიძლიათ თქვენს ქცევაში გარკვეული ცვილებები შეიტანოთ, რაც არც ისე რთულია, როგორც ერთი შეხედვით გეჩვენებათ.

1. გააცნობიერეთ ზიანი, რომელსაც ყვირილით ბავშვს აყენებთ

ყვირილის დამაზიანებელი გავლენა ჩვენი ხმის ხმამაღალი ტემბრით არ არის გამოწვეული. შესაძლოა, ადამიანს ყვირილით ვუთხრათ, რომ გვიყვარს, რაც მშვენიერია, თუმცა, როდესაც ბავშვებს ვუყვირით, უმეტესად გაბრაზებულები და განრისხებულები ვართ. ყვირილით ბავშვს ვასწავლით, რომ როდესაც ვბრაზდებით, საკუთარ თავზე კონტროლის დაკარგვა ნორმალური მოვლენაა. არცერთ მშობელს არ სურს, რომ შვილს მსგავი რამ ასწავლოს.

2. გააცნობიერეთ, რომ დასახული მიზნის მისაღწევად ყვირილს აზრი არ აქვს

ყვირილი მანიპულაციაა. ჩვენ ბავშვისგან გარკვეული ქმედების მიღება გვსურს, რისთვისაც ყვირილს ვიყენებთ. ემოციის ინტენსივობა ჩვენს ნათქვამს შინაარსს უკარგავს. სიტყვებს თავისი ძალა აქვს, ყვირილი კი მათ ამ ძალას უკარგავს. ჩვენ გვსურს ყვირილით შვილები დავარწმუნოთ: „გაიგონე, რასაც გეუბნები!“ თუმცა საპირისპირო შედეგს ვიღებთ.

3. გაიხსენეთ, რა როლი გაკისრიათ შვილებთან ურთიერთობაში

მშობელი შვილს სიმშვიდის, რაციონალიზმისა და ზრდასრულობის მაგალითს უნდა აძლევდეს. თუ გსურთ, რომ ბავშვებთან ყვირილი შეწყვიტოთ, როდესაც დაყვირებას გადაწყვეტთ, თქვენი და თქვენი შვილების ტემპერამენტი ერთმანეთს შეადარეთ. ნუ იყვირებთ ისე, როგორც ბავშვები ყვირიან. თქვენგან მათ სიმშვიდისა და გაწონასწორებულობის მაგალითი სჭირდებათ.

4. ნუ მიიყვანთ საქმეს გაბრაზებამდე

როდესაც ბავშვებს საშუალებას აძლევთ, რომ კამათში აგიყოლიოთ, მათ ვითარების ესკალაციის საშუალებას აძლევთ. მას შემდეგ, რაც ბავშვს ეტყვით, რომ მას შეუძლია დასვას კითხვები და გამოთქვას თავისი მოსაზრებები პრობლემურ საკითხზე, რომელზეც კამათობთ, ყურადღებით მოუსმინეთ და თუ გრძნობთ, რომ ემოციებს ჰყვებით, უთხარით, რომ დისკუსია დასრულებულია. თუ კამათს განაგრძობთ, არსებობს რისკი, რომ ბავშვს დაუყვიროთ.

5. ყოველთვის გქონდეთ ალტერნატიული გეგმა, რომელიც ყვირილის თავიდან აცილებაში დაგეხმარებათ

თუ თავს ცუდად გრძნობთ, მძიმე დღე გაქვთ და ყვირილისგან თავის შეკავებას ვერ ახერხებთ, ბავშვები მამასთან დატოვეთ და ცოტა ხნით სუფთა ჰაერზე გაისეირნეთ. თუ სეირნობისთვის დრო არ გყოფნით, ცოტა ხნით ოთახში განმარტოვდით, შეგიძლიათ შხაპი მიიღოთ, მუსიკას მოუსმინოთ. ეცადეთ, დამშვიდდეთ და ბავშვებთან დაბრუნებისას თავს უკეთ გრძნობდეთ, რათა ყვირილისგან თავის შეკავება შეძლოთ.

წყარო:​ imom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ მეგობრები გადაწყვეტენ ახალშობილისთვის „ბოდეების“ ნაცვლად ამ საჩუქრის გაკეთებას, მომავალში ბევრი ადამიანის ჯანმრთელობა იქნება დაზღვეული,“- გიორგი გასვიანი

„თუ  მეგობრები გადაწყვეტენ ახალშობილისთვის „ბოდეების“ ნაცვლად ამ საჩუქრის გაკეთებას, მომავალში ბევრი ადამიანის ჯანმრთელობა იქნება დაზღვეული,“- გიორგი გასვიანი

მსახიობმა და ​ტელეწამყვანმა გიორგი გასვიანმა სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც შვილის დაბადების შემდეგ მეგობრების მიერ გაკეთებულ არაჩვეულებრივ საჩუქარზე წერს:

„დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო ჩემს დიდ სამეგობროს და განსაკუთრებით Magda Bersenadze ინიციატივისთვის, რომლებმაც მოიფიქრეს საოცარი საჩუქარი გალასთვის მისი დაბდებისას! ეს არის ჭიპლარის სისხლის და ღეროვანი უჯრედების გაყინვა და სპეციალურ საცავში შენახვა! მოგეხსენებათ ეს პრაქტიკა საქართველოშიც დაინერგა უკვე რამდენიმე წელია! ჭიპლარის სისხლის ღეროვან უჯრედებს გააჩნია უნიკალური შესაძლებლობები გადაარჩინოს ადამიანის სიცოცხლე, გამოჯანმრთელოს სხვადასხვა ვერაგი დაავადებისგან! ეს დიდი დაზღვევაა ბავშვებისთვის! პირველი წელი მისი შენახვა 800 ევრო ღირს, შემდეგ უკვე წელიწადში 100 ევრო!

წარმოიდგინეთ როგორი რთულია საქართველოში ბევრი ოჯახისთვის, რომელსაც არ აქვს შესაძლებლობა ეს ხარჯი დაფაროს პირველ წელს, ბავშვის დაბადებისას ხომ ისედაც უამრავი რამ სჭირდება ოჯახს! ამიტომ თუკი მეგობრები გადაწყვეტენ ახალშობილისთვის მაგალითად „ბოდეების“ ნაცვლად ამ საჩუქრის გაკეთებას, რომელიც უფრო ღირებულია - მომავალში ბევრი ადამიანის ჯანმრთელობა იქნება დაზღვეული.. მინდა სხვებსაც გადაედოთ ეს პრაქტიკა და გაუკეთოთ ახალშობილის ყველაზე საუკეთესო საჩუქარი, "ღეროვანი უჯრედების შენახვა,“ - წერს გიორგი გასვიანი. 

წაიკითხეთ სრულად