Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

განგაშის ნიშნები ბავშვის მუცლის ტკივილის დროს, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს - გასტროენტეროლოგი მარიამ ღუღუნიშვილი

განგაშის ნიშნები ბავშვის მუცლის ტკივილის დროს, რომლის შესახებ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს - გასტროენტეროლოგი მარიამ ღუღუნიშვილი

გასტროენტეროლოგმა მარიამ ღუღუნიშვილმა მუცლის ტკივილის თანმხლებ საგანგაშო სიმპტომებზე ისაუბრა:

„მშობლებს ყოველთვის ვეუბნებით, მარტო ტკივილი არა, ტკივილს პლუს განგაშის ნიშნები, რომელიც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს. ესენია: მუცლის ტკივილს დამატებული განავალში სისხლის არსებობა. როგორც ალისფერი განავალი, ასევე შავი განავალიც სისხლის შემცველობას გულისხმობს, ძლიერი და შეუპოვარი ღებინება, სისუსტე, მივარდნილობა, მაღალი ცხელება. მუცლის ტკივილს მარტო კუჭ-ნაწლავის პრობლემები არ იწვევს. შეიძლება ეს გამოიწვიოს საშარდე გზების ინფექციამაც, აგრეთვე პნევმონიმაც, როდესაც ანთება მიმდინარეობს ფილტვის ქვემო ნაწილებში. მწვავე მუცლის ტკივილის დროს ბევრი დიაგნოსტიკაა გასატარებელი.“

მარიამ ღუღუნაშვილმა ქრონიკული მუცლის ტკივილის გამომწვევი ხუთი ფუნქციონალური დაავადება დაასახელა:

„ქრონიკული მუცლის ტკივილის დროს, როდესაც ტკივილი არის 2-3 თვის ან მეტი ხანგრძლივობის, ეს ნაკლებად არის ორგანოდან წამოსული ტკივილი. ამ შემთხვევაში ჩვენ ტკივილს ვეძახით ფუნქციონალური მუცლის ტკივილის სინდრომებს. ეს სინდრომი ძირითადად 5 დაავადებას მოიცავს. მათ შორის ყველაზე გავრცელებულია ფუნქციონალური ყაბზობა. ამ შეკრულობას ორგანული მიზეზი არ აქვს. ამ შემთხვევაში კვირაში სამჯერ უნდა ტკიოდეს ბავშვს მუცელი. შემდეგი არის ქრონიკული ფუნქციური დისპეფსია, როდესაც ტკივილი მუცლის ზედა ნაწილებში იგრძნობა. მშობელი ამბობს, რომ ბავშვი შეჭამს მცირე მოცულობის საჭმელს და მუცელი შებერილი აქვს, ეწყება ღებინება, გულისრევის შეგრძნება. როდესაც ყველა ორგანული მიზეზი გამოირიცხება, ვამბობთ, რომ ეს არის ქრონიკული ფუნქციური დისპეფსია.“

„შემდეგი არის ფუნქციონალური ტკივილი. ბავშვს ტკივილის მიზეზი არ აქვს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ის ტკივილს იგონებს და ეს მისი წარმოსახვაა. ბავშვი მგრძნობიარეა და იმაზე მეტად აღიქვამს ტკივილს, ვიდრე რეალურადაა. აგრეთვე უნდა აღვნიშნოთ მუცლის შაკიკი. ყველას ჰგონია, რომ შაკიკი მხოლოდ თავის ტკივილია. შაკიკის დროს მუცლის ტკივილი ძალიან მწვავეა, ვერცერთი გამაყუჩებელი ვერ უყუჩებს ბავშვს ტკივილს, აქვს სინათლისადმი გაღიზიანებადობა, ხმაური არ სიამოვნებს, აქვს გულისრევის შეგრძნება. ასეთი ციკლური ხასიათი აქვს ამას. ის გრძელდება რამოდენიმე საათიდან რამოდენიმე დღემდე და თავისით გადავა. ბოლო არის გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომი. ეს არის მუცლის ტკივილი ან ფაღარათით, ან შეკრულობით, ან ამ ორის მონაცვლეობით. როდესაც ბავშვს ნაწლავთა მოქმედება აქვს, ტკივილი მაშინვე ქრება,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ ღუღუნიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად