Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“ ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

„თუ ვიღაც ამბობს, რომ ეს „ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა,“  ეს უკვე ცუდია, მათთან ურთიერთობა უკვე დისტანცირებულია,“ - ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სიყვარულის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სიყვარული სტაბილური გრძნობაა, რომელიც ცვალებადი არ არის:

„როდესაც მიყვარხარ, პატივსაც გცემ და გენდობი. ყოველთვის უნდა იყოს ეს. აბა, დამავიწყდა რომ მიყვარხარ და გირტყამ, რა არის ვერ გავიგე?! სიყვარული არის სტაბილური გრძნობა. დღეს მიყვარხარ, ხვალ აღარ მიყვარხარ, ეს არ არის სიყვარული. ეს ლტოლვაა. ლტოლვა არის ჩვეულებრივი მოთხოვნილება, როგორიც ჭამის მოთხოვნილება. ის გართულებულია, იმიტომ, რომ პარტნიორად მეორე ადამიანი გჭირდება. ჭამის მოთხოვნილების დროს გოჭი კინოში არ დაგყავს, სანამ შეჭამ. სიყვარული არის ადამიანური გრძნობა.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, თუ ადამიანს არ აქვს განსაზღვრება, თუ რატომ უყვარს მეორე ადამიანი, ე.ი. მას სიყვარული არ აქვს:

„თუ შენ ვერ მიიღე განსაზღვრება, რატომ გიყვარს ადამიანი, უნდა ჩათვალო, რომ ლტოლვა გაქვს. სხვა შემთხვევაში ადამიანური თვისებები უნდა წამოვიდეს, თუ რატომ გიყვარს. იციან კიდევ: „ცოლი“ და „ქალი.“ ეს ცოლი ქალი არ არის? თუ ვიღაც ლაპარაკობს, რომ ჩემი შვილების დედაა ან ჩემი შვილების მამა, ეს უკვე ცუდია. ეს ნიშნავს, რომ დისტანცირებულია უკვე მათთან ურთიერთობა. ერთი ადამიანი მოვიდა ცნობით, რომ უნდა გაშორდეს მეუღლეს. რომ დავახასიათო ის კაცი, ყველა გაყვებით ცოლად. ერთი მინუსი ვერ მითხრა ქმრის. ფინანსური პრობლემები არ ჰქონათ, უყვარდა კაცს, უყურადღებო არ იყო, ბავშვებთან კარგად იყო. საქმე იმაშია, რომ ემოციები არ არის მძაფრი. არაფერი არ ხდება, ყველაფერი გაქვს და არაფერი არ ხდება.“

„ქალისთვის ბავშვი ხდება პირველი. ჩვენ ვამბობთ, ქართველ დედებს უყვართ შვილები. ყველა დედას უყვარს შვილი. ეს ინსტინქტურია,“- აღნიშნულ საკითხზე ზურაბ მხეიძემ „აზროვნების აკადემიაში“ ისაუბრა.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“ 

წაიკითხეთ სრულად