Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, რომ უნდა აიცრას?!“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

„როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, რომ უნდა აიცრას?!“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

გერმანიაში მოღვაწე ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ტესტირების გზით ორგანიზმში ანტისხეულების განსაზღვრის წესს განმარტავს:

„უკვე, ალბათ, მეხუთასედ, არ ვაჭარბებ ნამდვილად და მეხუთასე იქნება, რომ მიგზავნიან კოვიდ ანტიხეულების ტესტს და იმიტომ, რომ ადამიანებს ეუბნებიან არ აქვს საერთოდ კონტაქტი, არ ჰქონია საერთოდ კონტაქტი კორონასთან.

​უპირველესად კოვიდის სპეციფიური იმუნგლობულინი გ დადებითია, იზომება, ნიშნავს რომ კორონასთან გქონდა კონტაქტი,იქნებ არ იყავი ავად, მაგრამ, ორგანიზმმა იცის რაა კორონა და იცის, იცნობს ანტისხეულის დამზადების მეთოდს.

სხვა საკითხია, რამდენად ეფექტურია და აქ ზოგ ლაბორატორიას აქვს ნორმად სამი, ზოგს რვა და ზოგი მიუთითებს რომ 30-ზე მაღალი უნდა იყოს.

ეს საკითხი არაა მთლად გარკვეული და ამაზე დისკუსია არ ღირს, მაგრამ, დადებითის დროს რომ კორონასთან კონტაქტი ჰქონდა შენს იმუნურ სისტემას, ამის უარყოფა არის ფეიკი, ტვინის რეცხვა, სიცრუე.

იმუნგლობინი მ კი არის აქტიური ან ქრონიკულად პერსისტირებული კორონას დასტური. არის ხოლმე შემთხვევები, როცა რამდენიმე თვის კორონას გადატანის მერე რჩება დადებითი, მაგრამ არაა არავითარი დაავადების ნიშანი, მაშინაც ითვლება რომ კოვიდის პირდაპირი დასტურია და აქ აცრა რატო უნდა ურჩიო, ან დააძალო, აი, ეს არაფრით არ მესმის.

გაცილებით უფრო საინტერესოა კორონას ე.წ. სპაიკ პროტეინის გამოკვლევა.

აქ ქვემოთ გერმანულად წერია, დიდი და მილიონერი რომ გახდა კოვიდის დროს აი ისეთი ლაბორატორიის განმარტებაა, თუ რას ნიშნავს SARS CoV 2S ანუ სპაიკ პროტეინი.

დამერწმუნეთ, რომ ეს ლაბორატორია რაც შეიძლება და რაც კანონიერად, სამედიცინო თვალსაზრისით შესაძლებელია, პროპაგირებს აცრასაც, ყველა კოვიდგადატანილის დატესტვასაც აქვს თუარა საკმარისი ანტისხეული და არავითარ შემთხვევაში არაა კოვიდისადმი დიფერენცირებული მიდგომის მომხრე და ეს რომ დაწერს კოვიდის სპაიკ ანტისხეულით შეგიძლია განსაზღვრო, მიუხედავად პსრ უარყოფითი ტესტებისა, აქვს ან ჰქონდაო კოვიდი, მაშინ ეს ნათლად ასეა, არაა სადისკუსიო.

როცა ეს გეუბნება რომ ასი პროცენტით შემიძლია შენი იმუნიზირებული სტატუსის განსაზღვრა ან კოვიდის და ან მრნმ ვაქცინის მერეო, ანუ სპაიკის სისტემის ვაქცინების, ბიონტექ/ფაიზერი და მოდერნის აცრის მერეო, ეს ნაღდად ასეა. ჰოდა, ​როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, როგორ შეიძლება უთხრა რომ უნდა აიცრას? ასეთი ადამიანი დაცულია არამარტო კორონათი დაავადებისაგან, არამედ 99,84%-ით დაცულია, რომ არც შეეყრება.

ამგვარი არაადამიანური, კატასტროფული და არადიფერენცირებული მიდგომის ბრალია, რომ არც ექიმის და არც აცრის სჯერათ დაახლოებით 25%-ს და ეს არამარტო საქართველოში,“ - წერს იაგო ფრანგიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად