Baby Bag

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

მონტესორის სიჩუმის თამაში, რომელიც ბავშვს სიმშვიდის შენარჩუნებაში ეხმარება და მოთმინებას ასწავლის

ბავშვის ერთ საგანზე კონცენტრირება და მისი ყურადღების კონკრეტულ დეტალებზე მიპყრობა ძალიან რთულია. უძრავად ყოფნა ბავშვისთვის თითქმის წამების ტოლფასია. სიმშვიდის შენარჩუნება ისეთი ჩვევაა, რომლის დასწავლა შესაძლებელია. ამისთვის ერთ-ერთი საუკეთესო გზა მონტესორის სიჩუმის თამაშია.

თამაში საკმაოდ მარტივია და ის დროის გარკვეულ მონაკვეთებში მონაწილეების ჩუმად ყოფნას ითვალისწინებს. მისი თამაში შესაძლებელია, როგორც ინდივიდუალურად, ასევე ჯგუფებშიც. ბავშვები სკამებზე ან იატაკზე წრეზე უნდა დავსვათ. მცირეწლოვან ბავშვებში 30 წამიც საკმარისია, ხოლო შედარებით ზრდასრულ ბავშვებს 5 წუთის განმავლობაში შეუძლიათ დუმილის შენარჩუნება.

ბავშვებს უნდა უთხრათ, რომ თამაშის მიზანს სიჩუმეში გარკვეული ხმების გაგონება წარმოადგენს. თამაშის დაწყებისა და დასრულების ნიშნად შეგიძლიათ ზარი დარეკოთ ან ქსილოფონის ხმა გამოიყენოთ. ზოგიერთები პატარა ანთებულ სანთელსაც იყენებენ, რომელსაც ბავშვი თამაშის დასრულების შემდეგ აქრობს. ძალიან კარგია ქვიშის საათის გამოყენებაც.

მას შემდეგ რაც სიჩუმისთვის განკუთვნილი თამაშის დრო ამოიწურება, ბავშვებს უნდა ჰკითხოთ, რისი ხმა გაიგონეს სიჩუმეში. რაც უფრო მრავალფეროვანი იქნება ბავშვების მიერ მოსმენილი ხმები, მით უფრო დაინტერესდებიან ისინი თამაშით.

მნიშვნელოვანია,რომ აქტივობა არ დაუკავშიროთ დასჯას და ბავშვის ცუდ ქცევას, რათა მისთვის ის ნეგატიურ განცდებთან არ იყოს ასოცირებული.

მონტესორის სიჩუმის თამაში აპრობირებული მეთოდია ბავშვების გარკვეული ხნით დასამშვიდებლად. საინტერესო თამაშისთვის შემდეგი რეკომენდაციები გაითვალისწინეთ:

  • ლენტზე რამოდენიმე ზარი ჩამოკიდეთ. ბავშვებს ლენტის ორივე ბოლოზე ხელი მოაკიდებინეთ და დაავალეთ ისე იმოძრაონ, რომ ზარებმა ხმა არ გამოსცენ.
  • შეგიძლიათ ბავშვს თვალი აუხვიოთ, შემდეგ კი რაიმე საგანი იატაკზე დააგდოთ. ბავშვმა უნდა გამოიცნოს, საიდან ჩამოვარდა საგანი და რა ნივთი დაეცა იატაკზე.
  • მცირეწლოვან ბავშვებთან გამოიყენეთ ჩურჩულის მეთოდი. ბაღში მასწავლებელს შეუძლია ბავშვის სახელი ჩურჩულით წარმოთქვას. ბავშვი მასწავლებელთან მივა, მასწავლებელი კი მას ყურში ჩურჩულით შეაქებს იმისთვის, რომ მისი დაძახება გაიგონა. ეს ბავშვს საკუთარი სახელის გაგონებისას ყურადღების გამახვილებას ასწავლის.

ეს მარტივი თამაში ბავშვს შემდეგ სარგებელს მოუტანს:

1. ბავშვი მიზანზე ფოკუსირებას სწავლობს.

2. ბავშვი მოთმინების უნარს გამოიმუშავებს.

3. ბავშვი მშვიდი და კონცენტრირებული ხდება.

4. ბავშვი ფრთხილად სიარულს სწავლობს.

5. ბავშვი სიჩუმისა და სიმშვიდის წუთებით ტკბება.

6. ჯგუფური თამაშისას ბავშვი გუნდურ მუშაობას სწავლობს.

7. ბავშვი ყურადღებით მოსმენას სწავლობს.

8. ბავშვი საკუთარ თავს უკეთ ეცნობა.

9. ბავშვი დეტალების შემჩნევას სწავლობს.

10. ბავშვის შეგრძნებები უფრო მკვეთრი ხდება.

მონტესორის სიჩუმის თამაში ბავშვს თვითდისციპლინის უნარებს უვითარებს და პიროვნულ განვითარებაშიც უწყობს ხელს.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ღიმილი გულწრფელია, მაშინ თვალები იჭუტება,“ - ზურა მხეიძე ყალბი ღიმილის ამოცნობის წესებზე

„თუ ღიმილი გულწრფელია, მაშინ თვალები იჭუტება,“ - ზურა მხეიძე ყალბი ღიმილის ამოცნობის წესებზე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ჟესტების ენის ამოცნობის წესებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ყალბი და ნამდვილი ღიმილის ერთმანეთისგან გარჩევა შესაძლებელია:

„რით გასხვავდება სერვისული ღიმილი ნამდვილი ღიმილისგან? თუ თვალები არ მონაწილეობს და მარტო ღიმილია, ეს ღიმილიც არ არის, ეს არის დაკრეჭვა. ღიმილის დავალება ადამიანისთვის არ შეიძლება. ღიმილი არის შინაგანი მდგომარეობის გარეგანი გამოხატვა. ეს იგივეა, ადამიანს დაავალო, რომ ცრემლი გადმოაგდოს. ღიმილი არის ის, რაც შიგნიდან უნდა მოდიოდეს.

თუ ღიმილი გულწრფელია, მაშინ თვალები იჭუტება. ვიღაცის დანახვის შემთხვევაში, თუ გაგიხარდა ვიღაცის დანახვა, წარბები ზემოთ მიდის. გაითვალისწინეთ ბოტოქსის ამბები, იმიტომ, რომ ვისაც ბოტოქსი აქვს, ის ვერ ასწევს წარბებს. ლაპარაკის დროს კეთილგანწყობის გამოხატვა სხვაგვარადაც შეიძლება. რადგან მას არ სჭირდება თქვენი კონტროლი, თვალებს ჭუტავს. თუ მას თვალები მოშტერებული აქვს და ისე იღიმება, ის ცდილობს თქვენს კონტროლს. ხელისგულის ჩვენებაც ღიაობას ნიშნავს.

ადამიანი იტყუება თუ არა, ეს ინდიკატორები რომ გაარჩიოთ, ამ ადამიანთან მინიმუმ 20 წუთი მაინც უნდა ილაპარაკოთ თემაზე, სადაც მას ტყუილი არ დასჭირდება. ერთ საათში ჩანს მისი ბუნებრივი ჩვევები. ჩვევები უნდა ამოყაროთ და როგორც ინდიკატორი არ გაითვალისწინოთ. თუ მე თავზე ხელს ვიდებ და ისე გელაპარაკებით და ეს ჟესტი საუბარს არ სჭირდება, ამასთან ეს ჩვევა თუ არ მაქვს, ეს ნიშნავს, რომ ვიტყუები. თუ ამ მოძრაობას ყოველთვის ვაკეთებ და ასეთი ჩვევა მაქვს, ეს არ არის ტყუილის ინდიკატორი. მინიმუმ 20 წუთია საჭირო ამ ჩვევების დასანახად. თუ ჩვევა ვლინდება, ის უნდა გამოვრიცხო, როგორც სიცრუის ინდიკატორი,“- მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“

წაიკითხეთ სრულად