Baby Bag

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამწუხაროდ, ხშირად დედები შვილებს ინსტრუმენტად მოიაზრებენ სხვებთან კონფლიქტში, ეს არის საგანგაშო მდგომარეობა,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„სამწუხაროდ, ხშირად დედები შვილებს ინსტრუმენტად მოიაზრებენ სხვებთან კონფლიქტში, ეს არის საგანგაშო მდგომარეობა,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ოჯახში ჯანსაღი ურთიერთობების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ის დიდი ბედნიერების საწინდარია:

„წარმატებულობის და დიდი ბედნიერების საწინდარი არის ოჯახში არსებული ჯანსაღი ურთიერთობები. ოჯახი არის ურთიერთობების ფორმირების, მისი დასწავლის აკვანი. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, როგორია დედის დამოკიდებულება. ბავშვები დედისგან ითვისებენ სამყაროს. დედაა სამყაროსა და ბავშვს შორის მაკავშირებელი. ხშირად როდესაც ოჯახში ურთიერთობები ვერ არის აწყობილი სათანადოდ, სამწუხაროდ დედები შვილებს ინსტრუმენტად მოიაზრებენ სხვებთან კონფლიქტში. ეს არის საგანგაშო მდგომარეობა.

მსხვერპლად იწირება რა? ასეთ ოჯახში აღზრდილ ბავშვებს აქვთ სხვებთან კავშირის განცდის დეფიციტი. ვერსად ვერ მიიღებ სულიერ სისავსეს, თუ სხვებთან კავშირის განცდა არ გაიარე. ამიტომაც აქვს ხელოვნებას უდიდესი როლი აქაც. მხატვრული ლიტერატურის კითხვის დროს არის სხვებთან კავშირის განცდის მომენტები. ეს არის პოეზიაში, მუსიკაში, ფერწერაში, თეატრში, მაგრამ განსაკუთრებული ამ თვალსაზრისით არის მხატვრული ლიტერატურა. მხატვრულ ლიტერატურას ნებისმიერი დეფიციტის შევსება შეუძლია სულიერების თვალსაზრისით. სულიერება არის ის, რითაც ადამიანი სხვებთან კავშირს განიცდის. სხვებთან კავშირის განცდით უმდიდრდება მას ეს სულიერება,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ჩაჩუამ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად