Baby Bag

კვლევა: მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან

კვლევა: მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან

მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან. დისციპლინას მშობლები იმისთვის იყენებენ, რომ შვილებმა მიზნების მიღწევა და ოცნებების ასრულება უკეთ შეძლონ. ის ადამიანები, რომლებიც სირთულეებს უმკლავდებიან და საკუთარი უნარების გასაუმჯობესებლად ბევრს მუშაობენ, წარმატებას უფრო ადვილად აღწევენ.

დედებს სურთ, რომ მათი ქალიშვილები წარმატებულ ადამიანებად ჩამოყალიბდნენ. წარმატება მწვერვალების დაპყრობას გულისხმობს, როდესაც ადამიანი საკუთარ საქმიანობაში საუკეთესო შედეგებს აღწევს, გარდა ამისა მას პატივს სცემენ მისი ღირებულებებისა და თვისებების გამო. წარმატება კავშირშია მატერიალურ შესაძლებლობებთანაც. ქალები, რომლებსაც საკუთარი შემოსავალი აქვთ და ფინანსების განკარგვა ეხერხებათ, წარმატებულებად აღიქმებიან.

მნიშვნელოვანია წარმატების ემოციური ასპექტებიც. ადამიანი წარმატებულია, როდესაც ბედნიერია იმით, თუ ვინ არის, რას აკეთებს, რას ფლობს და როგორ ცხოვრობს. წარმატებულია ქალი, რომელიც ემოციურ კმაყოფილებას განიცდის, რომელიც უყვართ და თავადაც შეყვარებულია, რომელსაც თამამად შეუძლია იმის თქმა, რომ წარმატებას მიაღწია.

ინგლისში 15 500 გოგონაზე ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ მკაცრი დედები წარმატებულ გოგონებს ზრდიან. 13-14 წლის ასაკის გოგონებზე დაწყებული დაკვირვება 6 წლის მანძილზე გრძელდებოდა. გოგონები, რომლებსაც მკაცრი და მომთხოვნი დედები ჰყავდათ, რომლებიც დისციპლინის წესების მკაცრი დაცვით იზრდებოდნენ, უნივერსიტეტებში ჩაირიცხნენ და მათ საკუთარ პროფესიაში წარმატებულ მომავალს უწინასწარმეტყველებდნენ.

მკაცრი დედების ქალიშვილებს თინეიჯერობის ასაკში ნაადრევი ორსულობის ნაკლები რისკი ჰქონდათ, ვიდრე ნაკლებად მომთხოვნი დედების გოგონებს.

მნიშვნელოვანია გავარჩიოთ მკაცრი დედა მოძალადე დედისგან. მოძალადე დედას შვილზე არანაირი დადებითი გავლენის მოხდენა არ შეუძლია. ბოროტება და ძალადობა თქვენს ქალიშვილს მომავალში სწორ გზაზე ნამდვილად არ დააყენებს. ცხოვრებისთვის ვერ მოამზადებთ შვილს, რომელსაც მუდმივად სჯით და მის მიმართ სიყვარულს არ ამჟღავნებთ.

მკაცრი დედა, რომელიც საზღვრებს იცავს და მოძალადე არ არის, ყოველთვის ითვალისწინებს იმ ასპექტებს, რომელიც მას შვილთან ურთიერთობაში ეხმარება. მკაცრი დედა არასდროს უყენებს შვილს იმაზე მეტ მოთხოვნებს, ვიდრე მას შეუძლია, რომ შეასრულოს, თუმცა ის არასდროს ელის შვილისგან იმაზე ნაკლებს, ვიდრე მას შეუძლია. მკაცრი დედა შვილს მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში სჯის, ამასთან დასჯას არ აქვს ძალადობრივი ხასიათი! მკაცრი დედა მომთხოვნია, მაგრამ არ არის ცივი და შვილის მოფერება კარგად ეხერხება. მას არ აქვს გამუდმებით სერიოზული გამომეტყველება და აფასებს შვილის მონდომებას, მაშინაც კი, როდესაც მას დასახული მიზნის მიღწევა არ გამოსდის.

წყარო:​ youaremom.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გაიზრდება...“ - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაციები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ბევრი მშობელი ჩივის ხოლმე, რომ ბავშვი ტყუის და მართალს არ მეუბნებაო. როდესაც ბავშვი მართალს არ ამბობს, მიზეზი აქვს ამას. მას არ უნდა, რომ დედა ან მამა გააღიზიანოს. მშობლებმა რაღაც აუკრძალეს და იმან გააკეთა. ბავშვმა იცის, თუ გაამხელს, შეიძლება დასაჯონ, გაუწყრნენ. აქედან ორი გამოსავალია. ერთი, რომ ვიცი ბავშვი მატყუებს და ხმას ვიმაღლებ: „როგორ ბედავ, შვილო, ჩემთან ტყუილს?“ ვამხელ ბავშვს, კედელთან მივაყენებ: „განა ეს შენ არ გააკეთე?“ მერე ბავშვი იტყვის სიმართლეს და ატირდება. ამით ჩვენ თითქოს აღზრდა მოვახდინეთ, მაგრამ ეს არ არის აღზრდის წესი. ბავშვმა კი იტირა, მაგრამ წყენა რომ დარჩა გულში?! მან იტირა, მაგრამ ეს ტყუილი არსად წასულა, რადგან ის ელოდება, რომ ხვალაც თუ რაიმე მართალს ეტყვის დედას ან მამას, იგივე მოხდება. ამიტომ ეს ტყუილი რჩება და გადადის ჩვევაში.

ბავშვს და ჩვენც გვაქვს საიდუმლო განცდა ჩვენში. ამას ჰქვია სინდისი. სინდისი თანდაყოლილი განცდაა. სინდისმა ყოველთვის იცის, რა უნდა გავაკეთო და რა არ გავაკეთო. ბავშვმაც იცის, რომ ეს ცუდია და ეს კარგია, მაგრამ ცუდს მიეტანება, იმიტომ, რომ იქ მეტი ხალისია, აქ კი ყველაფერი მწყობრშია. ბავშვს თავი მოვაჩვენოთ, ვითამაშოთ, რომ ვითომ დავიჯერეთ მისი ნათქვამი. ჩემი გამომეტყველება ბავშვს თითქოს არწმუნებს, რომ ეს ასეა. ბავშვი თავის თავში გრძნობს, რომ მე შეცდომაში შემიყვანა. მას სინდისი ნელ-ნელა ქენჯნას დაუწყებს. ის გრძნობს, რომ დედა ან მამა მიხვდა რაღაცას, მაგრამ ის მხილებული არ არის. მხილებული რომ არ არის, გულში იტანჯება ბავშვი. ეს არის დაწყებული სამი წლიდან, ძალიან მცირედ, მაგრამ 6-7 წლის ბავშვი ძალიან განიცდის ტყუილს. ზოგჯერ მოგადგება და გეტყვის: „დედა, მე ტყუილი გითხარი შენ.“ ეს იმიტომ, რომ დედამ არ დასაჯა ბავშვი, მიიღო შვილი ისეთი, როგორიც არის. მაშინ მადლობას ვეტყვით, არაფერიაო, ვეტყვით.

ბევრი იკითხავს: „როგორ? მატყუარა გავზარდო ჩემი შვილი?“ ეს იქნება მაშინ, როდესაც მე არ დავუფასე ბავშვს მართლის თქმა. რაღაც დროს ხომ იქნება ბავშვი მართალი? უნდა გამიკვირდეს, გამიხარდეს. განა ერთხელ ან ორჯერ? სამჯერ, თხუთმეტჯერ... ძილის წინ უნდა ვუთხრა მადლობა: „შვილო, შენ როგორი მართალი ბიჭი ყოფილხარ! რა გოგო მყოლიხარ, ასეთი გამბედავი! ძალიან მახარებ ასეთი ქცევით!“ იმ ერთ გმირობას ისე დავუფასებ ბავშვს, რომ ეს უფრო მეტი იყოს მისთვის, ვიდრე ტყუილის თქმა. ასეთ პირობებში ბავშვი მატყუარა არ გამეზრდება.

დასჯის პირობებში ბავშვი უფრო ძლიერი მატყუარა იქნება. რაც უფრო მეტია დასჯა, უფრო მეტად ხელოვნურად უნდა მოგატყუოს. როდესაც ის დაინახავს, რომ მის მიერ ჩადენილ საქციელს სასჯელები არ მოჰყვება, ბავშვს არ დასჭირდება ტყუილი. ტყუილი არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვს უგებენ. იქ ბავშვს არ აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს ჩვენ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები, რის გამო რას ამბობს ბავშვი. ის მიზეზი თუ მოუხსენი, აღარ დასჭირდება მას ტყუილი, უბრალოდ იფანტაზიორებს,”- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად