Baby Bag

ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით ადრეულ ასაკში აფერხებს

ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით ადრეულ ასაკში აფერხებს
როგორ უნდა მოვიქცეთ, სანამ ბავშვი ეკრანდამოკიდებული გახდება და რა ზიანს აყენებს მათ გონებრივ განვითარებას ეკრანი? - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე ესაუბრა.

- ეკრანდამოკიდებულება ბავშვებში ძალიან დიდი პრობლემაა. რა სიმპტომები ახასიათებს ეკრანდამოკიდებულ ბავშვს და როგორია მისი ქცევა?

- ეკრანდამოკიდებული ბავშვები პასიურები არიან, არ იჩენენ ინტერესს სხვა აქტივობების მიმართ. ხშირად ვხდებით პრობლემებს ქცევაშიც, როცა მშობელი ეკრანს მოაშორებს ბავშვს, აწყობენ ტანტრუმს და ასე ცდილობენ გაჯეტების დაბრუნებას, ძირითად შემთხვევაში იღებენ კიდეც მათთვის სასურველ შედეგს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რა საზღვრები უნდა დაუწესოს ბავშვს?

- საზღვრების დაწესება აუცილებელია, თუმცა ეს საზღვრებიც დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე. 3 წლამდე ასაკის ბავშვები სასურველია, საერთოდ მოვარიდოთ ეკრანს, მაგრამ რადგან დღევანდელ რეალობაში ეს ძალიან რთულად შესასრულებელია, რეკომენდაციაა, რომ ეკრანთან გატარებული დრო არ უნდა აღემატებოდეს ნახევარ საათს. ადრეულ ასაკში ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. დრო შეიძლება გადანაწილებული გვქონდეს, მაგალითად, თუ ექვსი წლის ბავშვს ვაძლევთ უფლებას, რომ დღის განმავლობაში ერთი საათი გაატაროს ეკრანთან, შეიძლება ეს ერთი საათი, ორ ან სამ ნაწილად გავყოთ. აუცილებლად უნდა აკონტროლოს მშობელმა, რას უყურებს ბავშვი, რა ინფორმაციას მიიღებს, რას აითვისებს. ბევრი სასარგებლო რამეც შეიძლება ისწავლოს ბავშვმა ეკრანიდან თუ საზღვრებს დავუწესებთ და ყურადღებით შევურჩევთ, რას უყუროს.

- როგორ ავარიდოთ ბავშვი ეკრანდამოკიდებულებას, რომ არც მისი ფსიქიკა დააზიანოს და თან პრობლემაც აღმოიფხვრას? (ფაქტია, რომ გაჯეტების სრულად აკრძალვა დღევანდელ რეალობაში არ გამოდის)

- ბავშვს უნდა შევთავაზოთ რაც შეიძლება მეტი საინტერესო, გასართობი აქტივობა და წავახალისოთ მისი ინტერესები. პატარა ჩართული უნდა იყოს ოჯახის საქმიანობაში, რუტინაში და მისი მოქმედებები აუცილებლად უნდა იყოს წახალისებული.

- რამდენად აფერხებს ბავშვის გონებრივ განვითარებას ეკრანზე მიჯაჭვულობა?

- ეკრანზე დამოკიდებულება ბავშვის განვითარებას განსაკუთრებით აფეხებს ადრეულ ასაკში. ბავშვი ვითარდება მაშინ, როცა იკვლევს გარემოს, იღებს ახალ გამოცდილებებს, აკვირდება და შეისწავლის საგნებს, მაგალითად, შეხებით, ყნოსვით. ეკრანთან კი ამის შესაძლებლობა არ აქვს. გაჯეტებთან დიდი დროის გატარება განსაკუთრებით უშლის ხელს სოციალური უნარების განვითარებას.

- უკვე ეკრანდამოკიდებულ ბავშვთან რა რაციონალური ნაბიჯები უნდა გადადგას მშობელმა, უნდა მიმართოს თუ არა სპეციალისტს და თავად რისი გაკეთება შეუძლია?

- მშობელმა უნდა დააწესოს საზღვრები, მოიფიქროს, დაგეგმოს, რა აქტივობებით დაკავდება ბავშვი დღის განმავლობაში. აქტივობები უნდა იყოს ბავშვის ინტერესებს და შესაძლებლობს მორგებული. ეკრანი გამოიყენოს, როგორც ჯილდო. ბავშვი ჯერ დაკავდეს მშობლის მიერ შეთავაზებული აქტივობით და შემდეგ მიიღოს გაჯეტი განსაზღვრული დროით. მაგალითად, „ჯერ დავხატოთ და შემდეგ მიიღებ ტელეფონს 10 წუთით“. რთულია ერთი რეკომენდაცია მოარგო ყველა შემთხვევას, ყველაფერი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, განვითარების საფეხურზე, ოჯახის ცხოვრების წესზე. თუ მშობელი ხვდება, რომ დამოუკიდებლად ვერ უმკლავდება და უჭირს ბავშვის ქცევის მართვა, უნდა მიმართოს სპეციალისტს, ასე მიიღებს არა ზოგად, არამედ კონკრეტულ შემთხვევაზე მორგებულ რეკომენდაციებს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გადით ეზოში ან ქუჩაში და იქ იჩხუბეთ ბავშვთან დაკავშირებით, ბავშვის თვალწინ ამას ნუ აკეთებთ,“ - თამარ გაგოშიძე

„გადით ეზოში ან ქუჩაში და იქ იჩხუბეთ ბავშვთან დაკავშირებით,  ბავშვის თვალწინ ამას ნუ აკეთებთ,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის აღზრდისას ოჯახის წევრების შეთანხმებული მოქმედების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ უფროსების შეუთანხმებელი მოქმედებები ბავშვისთვის დამღუპველია:

​ერთი ეჩხუბება და მეორე ეფერება, ერთი უკრძალავს და მეორე აძლევს, ეს არის დამღუპველი ბავშვისთვის. ჩვენ ხშირად ვესაუბრებით ხოლმე ბებიებსაც და ბაბუებსაც, ვეუბნებით, გვესმის, რომ საუკეთესო უნდათ შვილიშვილისთვის. ხანდახან მშობლებსაც აქვთ ხოლმე ასეთი პრობლემები. მათ აქვთ ერთმანეთის საწინააღმდეგო სტრატეგიები ბავშვის აღზრდისას. მოლაპარაკება ძალიან ძნელია.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, არავითარ შემთხვევაში არ უნდა განვიხილოთ ბავშვის წინ დედის, მამის ან ბებია-ბაბუის მიერ გამოყენებული აღზრდის წესები:

„თუ ჩვენ პრიმატად დავაყენებთ ბავშვის კეთილდღეობას, ჩვენ უნდა ავიტანოთ ის, რომ შეიძლება არ ვთვლიდეთ სწორად რძლის, ქმრის, ცოლის, დედამთილის წესებს, მაგრამ ბავშვის თვალწინ არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ხდებოდეს ამის განხილვა. ხუმრობით ვეუბნებით ხოლმე ოჯახის წევრებს, გადით ეზოში ან ქუჩაში და იქ იჩხუბეთ ბავშვთან დაკავშირებით. სახლში ბავშვის თვალწინ ამას ნუ აკეთებთ. თუ დედამ თქვა, რომ ბავშვი შეჭამს პირველ საათზე და მანამდე ვერ შეჭამს, ​მამას და ბებიას შეიძლება ეს არ მოსწონდეს, მაგრამ ეს უნდა შესრულდეს. მერე გაურჩიოს მამამ და ბებიამ საქმე დედას.“

„ჩვენ ვცდილობთ, ოჯახის წევრებს გავაგებინოთ, რომ ბავშვისთვის დათვური სამსახურია ეს. ბავშვი ასე სწავლობს მანიპულირებას, განსაკუთრებით ეს ეხებათ არასრული ოჯახის ბავშვებს. როდესაც მშობლები არიან გაშორებულები, მათ აქვთ დანაშაულის განცდა. ბავშვები ამ დანაშაულის განცდით მანიპულირებენ.​ როდესაც ბავშვი არის დედასთან, დედასთან მანიპულირებს. როდესაც ის არის მამასთან, მამასთან მანიპულირებს. ასე ყალიბდება ძალიან რთული და ოპოზიციური ხასიათი, რაც ხელს უშლის ბავშვსაც და მის გარშემომყოფებსაც,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად