Baby Bag

„ეზოში რომ აღარ გაშალონ სუფრა...“ - ​ქუთაისის სამშობიაროში ახალშობილთა დასალოცი სივრცე გაიხსნა

„ეზოში რომ აღარ გაშალონ სუფრა...“ - ​ქუთაისის სამშობიაროში ახალშობილთა დასალოცი სივრცე გაიხსნა

ქუთაისში „ხონელიძის კლინიკაში" ახალშობილთა დასალოცი სივრცე გაიხსნა. 

სამშობიაროს მიმდებარე ტერიტორიაზე ამ მიზნით ინფრასტრუქტურაც მოეწყო.

„დასალოც სივრცეში" ახალშობილის ახლობლებისთვის ქცევის წესებიცაა გამოკრული.

მოწევა აკრძალულია! ნუ იხმაურებთ! დიდხანს ნუ დააყოვნებთ! - ასე აფრთხილებს ადმინისტრაცია ახალშობილის დალოცვის მსურველებს.

კლინიკაში ამბობენ, რომ პაციენტის ნათესავები ხშირად პატარას დაბადებას სამედიცინო დაწესებულების ეზოში აღნიშნავდნენ, რის გამოც მათ მიიღეს გაადწყვეტილება მოეწყოთ ინფრასტრუქტურა და სპეციალური სივრცე შეექმნათ.

„ეს არის კლინიკის გადაწყვეტილება, ეზოში რომ აღარ გაშალონ სუფრა. აქ დაიდგმება პატარა მაგიდა და იქნება მოწესრიგებული", - ამბობს კლინიკის დირექტორის მოადგილე, ნესტან იაშვილი. 

წყარო: kutaisipost.ge

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამწუხაროდ, მშობლები ხშირად თავისდაუნებურად უხშობენ ბავშვს ნიჭს,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

„სამწუხაროდ, მშობლები ხშირად თავისდაუნებურად უხშობენ ბავშვს ნიჭს,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა მშობლების მხრიდან შვილის ნიჭის დათრგუნვის პრობლემაზე ისაუბრა და უფროსებს ურჩია, ბავშვის მცდელობები არ გააკრიტიკონ:

„ბევრი ნიჭიერი ადამიანი იკარგება. ეს სხვადასხვა მიზეზის გამო ხდება. პირველ რიგში, ეს არის აღზრდა. სამწუხაროდ, მშობლები ხშირად თავისდაუნებურად უხშობენ ბავშვს ნიჭს. რაღაც სცადა პატარამ, შეიძლება ეს არ იყოს გასაოცარი და იდეალური, მაგრამ ​ბავშვი ცდილობს და ეს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დაუწუნო. მით უმეტეს, რომ ის ბავშვია და უფლება აქვს, რომ იდეალურად არ გააკეთოს რაღაც. სამწუხაროდ, ეს ასე ხდება ხოლმე.“

ინგა ბლესსის თქმით, პროფესიის არჩევა მასაც ძალიან გაუძნელდა:

„მე საკმაოდ რთული გზა გავიარე პროფესიების გამოცვლის მხრივ, იმიტომ, რომ არ ვიცოდი, რა მინდოდა. 12-13 წლის ასაკში, როდესაც მოვიდა ეს ცოდნა, გადაწყვიტე და მიჰყევი ამას, ეს უკვე ბედნიერებაა. მე ეს ბედნიერება არ მქონდა, იმიტომ, რომ არ ვიცოდი რა მინდოდა.“

„ჩემი მშობლები ექიმები არიან, ვფიქრობდი ექიმი ხომ არ გავმხდარიყავი. მერე მივხვდი, რომ არ მინდოდა ექიმობა. ფსიქოლოგიის მიმართ ინტერესი ყოველთვის მქონდა. როდესაც ვაპირებდი, რომ ინსტიტუტში ჩამებარებინა, ეს იყო 90-იანი წლები, ვერც კი გავბედე, რომ ხმამაღლა მეთქვა, რომ ფსიქოლოგია მინდოდა. მერე დაწყებული პროგრამირებიდან, ბევრი სხვადასხვა განათლება მივიღე,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო: ​IBEL ACADEMY

წაიკითხეთ სრულად