Baby Bag

„ემოცია, რომელსაც მთელი 1 წელი ველოდით“ - სამი შვილის დედამ სიმსივნე დაამარცხა

„ემოცია, რომელსაც მთელი 1 წელი ველოდით“ - სამი შვილის დედამ სიმსივნე დაამარცხა

სამი შვილის დედა თამთა ჭელიძე, რომელმაც სიმსივნე დაამარცხა,  მადლობას უხდის ყველა იმ ადამიანს, ვინც მის გამოჯანმრთელებაში საკუთარი წვლილი შეიტანა. 

გთავაზობთ თამთას მიერ სოციალურ გამოქვეყნებულ ვიდეოსა და პოსტს:

„ემოცია, რომელსაც მთელი 1 წელი ველოდით 🙏

ჩემო მეგობრებო და ახლობლებო მინდა ყველას დიდი მადლობა გითხრათ გვერდში დგომისა და გამხნევებისთვის. მე მძიმე ერთი წლის მერე შევძელი და გავიმარჯვე ამ ბოროტ დაავადებასთან და მადლობა ყველას ვინც მიიღო მონაწილეობა და შემაძლებინა ეს ყველაფერი❣️
დავასრულეთ კვლევები.

ყელის მიდამო სუფთაა, მუცლის არეში არის კერები, რომლებიც საჭიროებს მუდმივ დაკვირვებას, თუმცა ეს არაა ამ ეტაპზე საშიში ❣️

ამჟამად ვარ სტაბილურად ჯანმრთელი. ეს ბოლო სიტყვა ვერ დავიჯერე, როცა ექიმი ხელს მართმევდა გავამეორებინე 🙏

მადლობა ღმერთს საქართველოში გამარჯვებულებს გვაბრუნებს🙏❣️

ამ ძალიან ძლიერი ადამინის Ilia Khubulava გარეშე მე ვერაფერს გავაკეთებდი ❤️ მადლობა იმისთვის რომ მთელი ერთი წელი გამიძლო ( ისედაც მთელი ცხოვრებაა მიძლებს 😘) გვერდში მედგა , არც ერთი წამით არ დაღლილა ჩემს დასანახად და არც ერთი წამით არ მაცდიდა დანებებას ❤️ ზუსტად იცოდა რა როდის უნდა ეთქვა და გაეკეთებინა❣️ მარტო მან და ჩემმა ოჯახმა იცის რა გადავიტანე ამ ბრძოლაში და მათი გვერდში დგომით მქონდა ძალა გამეღიმა და მეცხოვრა ჩვეული რიტმით ❤️

მადლობა ჩემს ოჯახის წევრებს, რომლებმაც გმირულად გაუძლეს ამ რთულ დღეებს❣️

არ მჯერა რომ ჩემს სამ შვილს ჩავეხუტები და ვეტყვი რომ ყველაფერი დამთავრდა, რომ დედა ასე დიდი ხნით არასდროს წავა. მათე ხუბულავა მაფიცებდა მართლა ასეა თუ მე მიმალავო ❤️

ყველას მინდა მადლობა გითხრათ ვინც ჩემს გვერდით იყავით❣️

ეს კი სავადმყოფოდან გამოსვლის კადრებია აქ ხალხი გაოგნებული გვიყურებდა მე ვტიროდი და ილო იცინოდა. სიცილ-ტირილა გვჭირდა❤️
მადლობა ყველას ❤️“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რომ უყვირი და ნერვები გაქვს აშლილი შენს შვილზე, უცბად რომ გააცნობიერებ, რა გაყვირებს ახლა, რა გინდა, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა,“ - თამარ გაგოშიძე

„რომ უყვირი და ნერვები გაქვს აშლილი შენს შვილზე, უცბად რომ გააცნობიერებ, რა გაყვირებს ახლა, რა გინდა, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ თანამედროვე მშობლებს შეჩერებისა და საკუთარი ემოციების გაანალიზებისკენ მოუწოდა. მისი თქმით, საკუთარ თავში ჩახედვა ადამიანს შეცდომების გაცნობიერებასა და გამოსწორებაში ეხმარება:

„არსებობს ასეთი პროგრამა, მშობლებისთვის ტარდება ტრენინგი, როგორ უნდა გაიგონ ბავშვის ემოცია, თავისი ემოცია და ხელი შეუწყონ ემოციურ რეგულაციას. როდესაც ოცდამეერთე საუკუნეში ჩერდები და შენს ემოციას აანალიზებ, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა. რომ გაჩერდი და შენს თავს შეხედე შუა მომენტში, რომ უყვირი და ნერვები გაქვს აშლილი შენს შვილზე, უცბად რომ გააცნობიერებ, რა გაყვირებს ახლა, რა გინდა, რატომ უყვირი ბავშვს, ეს უკვე მუშაობის დაწყებაა. საკუთარი თავის ანალიზი ყოველთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ზოგს მეტი შეუძლია, ზოგს ნაკლები, მაგრამ შეჩერება და საკუთარი თავის ყურება მნიშვნელოვანია. ამით უკვე საქმე დაწყებული გაქვთ. როდესაც შენს თავს უყურებ, აუცილებლად დაინახავ რაღაცებს, მეორე საქმეა, რა უნდა უყოთ თქვენს აღმოჩენებს. შეიძლება დამოუკიდებლად თავი ვერ დააღწიო იმას, რაც გააცნობიერე, მაგრამ როდესაც პრობლემა იცი, დახმარებაც შეგიძლია ითხოვო.“

თამარ გაგოშიძე აღნიშნავს, რომ ბავშვის პრობლემის მიღმა უმეტესად მშობლის პრობლემა იმალება, რომლის იდენტიფიცირება აუცილებელია:

„ხშირად მშობელს შეფარულად და ზრდილობიანად ვეუბნები, ხომ არ სჯობს თქვენით დავიწყოთ, ჯერ ბავშვს თავი დავანებოთ, ფსიქოთერაპევტის რეკომენდაციას მოგცემთ-მეთქი, ბრაზდება მშობელი, ჩემგან რა გინდათ, ბავშვს მიხედეთო. ძალიან ხშირად პრობლემა მშობელშია. როდესაც ის ამას აცნობიერებს, ეს უკვე ნახევარი საქმეა. დანარჩენი ტექნიკის ამბავია. ყველაზე დიდი დრო პრობლემის იდენტიფიკაციას მიაქვს. თვითონ უნდა დაინახოს ადამიანმა პრობლემა, ფსიქოთერაპევტი ამ დროს ყავარჯენია, ის მხარს უჭერს ადამიანს, რომ პრობლემის ამოცნობამდე მივიდეს. ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს.

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს სამყაროს ბავშვის თვალით დანახვისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ საკუთარი თავი შვილის ადგილას დააყენონ, რათა მისი ემოციური მდგომარეობის უკეთ დანახვა შეძლონ:

„ბავშვი რომ ტირის, თუ შეწუხებულია, იგნორირება არ უნდა გაუკეთო. თუ შია ან დაიღალა, იგნორირებას ვერ გაუკეთებ მის ტირილს, მხარი უნდა დაუჭირო. თუ კანფეტს ითხოვს, უნდა გაუკეთო იგნორირება, მართალია ერთნაირად ტირის, მაგრამ სიტუაციებში განსხვავებაა. მშობლისთვის მნიშვნელოვანია საკუთარ თავში ჩახედვა ამ დროს, თავისი ბავშვობის გახსენებაც. შენ რას გრძნობდი ასეთ დროს? არ გახსოვს ხშირად ეს. როდესაც გეჯაჯგურებიან და გაიძულებენ რაღაც ქნა, უნდა გაიხსენო, თვითონ რას გრძნობდი ასეთ შემთხვევაში.“

„მშობელსაც დაკარგული იდენტობა აქვს. ვერ გაიგო: თან მშობელი უნდა იყოს, თან ცოლი ან ქმარი, თან კარგი კოლეგა, რომელმაც კარგად უნდა იმუშაოს, თორემ სამსახურიდან გამოაგდებენ. სად არის თვითონ მშობელი? ის ძალიან მძიმე ემოციურ მდგომარეობაშია. დღევანდელი მშობლობა გმირობაა. ძალიან დიდი პრესია ამ შეჭმუხნულ დროში მშობელზე, შესაბამისად, ემოციური ვენტილაცია, პირველ რიგში, მშობელს სჭირდება და მერე უკვე ბავშვს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ. 

წყარო: ​აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად