Baby Bag

​თამაშის მეშვეობით ჩვენი შვილები პიროვნულად იზრდებიან, ვითარდებიან და ჯანსაღდებიან

​თამაშის მეშვეობით ჩვენი შვილები პიროვნულად იზრდებიან, ვითარდებიან და ჯანსაღდებიან

თამაში ბავშვის ცხოვრებისა და განვითარების განუყოფელი ნაწილია, თუმცა ხშირ შემთხვევაში უფროსების მხრიდან მისი მნიშვნელობა სათანადოდ არ  ​ფასდება ​თამაშის მეშვეობით  ჩვენი შვილები პიროვნულად იზრდებიან, ვითარდებიან და ჯანსაღდებიან.

ბავშვები თამაშით სწავლობენ

თამაშის დროს ბავშვები ძალიან ბევრ ახალ უნარს იძენენ. წარმოსახვით სასურსათო მაღაზიაში ისინი კოგნიტურ უნარებს ივითარებენ, ანგარიშობენ და პრობლემების გადაჭრას სწავლობენ. ფიზიკური შესაძლებლობების განვითარებაში კი მათ მოედანზე სირბილი და კუბიკების მეშვეობით პატარა სახლების შენება ეხმარებათ. სათამაშო დინოზავრებთან კომუნიკაციის დასამყარებლად მათ ლექსიკონის განახლება და მისი ახალი სიტყვებით შევსება ესაჭიროებათ. სოციალური უნარების განვითარებას კი მეგობრებთან ერთად წამოწყებული მრავალფეროვანი თამაშებით ახერხებენ.

თამაში ბავშვს ფიზიკურად აჯანსაღებს

თამაშის წყალობით ბავშვი ფიზიკურად ძლიერდება და ჯანსაღდება. თამაში წარმატებით ებრძვის ჭარბწონიანობის პრობლემას, რომელიც თანამედროვე ბავშვებში ძალიან გავრცელებულია.

თამაში სტრესს ამარცხებს

ბავშვის ემოციური ზრდის ხელშეწყობა თამაშის კიდევ ერთი ძლიერი მხარეა. მეგობრებთან ერთად წარმოსახვითი სამყაროების დალაშქვრა შფოთვას მნიშვნელოვნად ამცირებს. ბავშვები, რომლებიც ხშირად თამაშობენ, სტრესისგან მარტივად თავისუფლდებიან.

თამაშის მნიშვნელობა გაცილებით დიდია, ვიდრე ეს ერთი შეხედვით ჩანს

თამაში ერთი შეხედვით ძალიან მარტივი და უბრალო აქტივობებისგან შედგება, თუმცა რეალურად ის საკმაოდ რთული და კომპლექსურია. თამაშის უამრავი სახესხვაობა გვხვდება. არსებობს სიმბოლისტური, სოციო-დრამატული, ფუნქციონალური და სხვა ტიპის თამაშები. თანამედროვე მკვლევარები თამაშის სხვა და სხვა ასპექტს სიღრმისეულად იკვლევენ. მათ აინტერესებთ, როგორ სწავლობენ ბავშვები მისი დახმარებით, როგორ მოქმედებს ბუნებაში თამაში ბავშვების ჯანმრთელობაზე, რა გავლენას ახდენს სასკოლო შესვენებების არსებობა ბავშვის ფსიქიკაზე და ა.შ.

გამონახეთ დრო თამაშისთვის

მშობლის უმთავრესი მოვალეობა შვილების განათლებისა და განვითარების ხელშეწყობაა. თუ გსურთ თქვენმა შვილმა ენობრივი, კოგნიტური, ემოციური, სოციალური და ფიზიკური უნარების განვითარება სრულყოფილად შეძლოს, მას თამაშისთვის საკმარისი დრო უნდა მისცეთ. ყურადღება მიაქციეთ იმას, რომ ბავშვი საკუთარი დროის დიდ ნაწილს სწორედ თამაშს უთმობდეს.

სწავლა და თამაში ერთმანეთისგან არ გამიჯნოთ

სწავლა და თამაში განცალკევებულ აქტივობებად არ უნდა აღვიქვათ, რადგან მათ შორის საკმაოდ მჭიდრო ურთიერთკავშირშია. სწავლა თამაშის გარეშე, ეს იგივეა, რაც ქიმიის ლექცია ლაბორატორიის გარეშე. თამაში თქვენი შვილის ლაბორატორიაა, სადაც ის მისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან უნარებს იძენს.

თამაში ბუნებაში

ხშირად გაიხსენეთ საკუთარი ბავშვობა. აღმოაჩენთ, რომ საუკეთესო მოგონებები, რომელთა გახსენება ყველაზე მეტ სიხარულს განიჭებთ, საგარეო აქტივობებთან ასოცირდება. თოვლში ციგურაობა, ქვიშის კოშკების აგება, ეზოში სხვა ბავშვებთან ერთად სირბილი სწორედ ის აქტივობებია, რომელიც ნებისმიერ ბავშვს აბედნიერებს. მიეცით თქვენს შვილს შესაძლებლობა ბუნებაში თამაშით დატკბეს.

გაიღრმავეთ თქვენი ცოდნა თამაშის შესახებ

თამაშის შესახებ უამრავი ახალი კვლევა და ნაშრომი იწერება. ნუ დასჯერდებით იმას, რაც უკვე იცით. მუდმივად იზრუნეთ საკუთარი ცოდნის გაფართოებაზე. წაიკითხეთ მეტი თამაშის შესახებ, გაეცანით თანამედროვე ხედვებს და მათი პრაქტიკაში გამოყენება სცადეთ.

ენდეთ საკუთარ ინსტინქტებს

ბავშვობაში, ალბათ, ხშირად გითამაშიათ სპონტანური თამაშები. მიეცით თქვენს შვილებს შესაძლებლობა დამოუკიდებლად ითამაშონ. ენდეთ საკუთარ ინსტინქტებს და ყველაფერს წინასწარ ნუ დაგეგმავთ. მალე დარწმუნდებით, რომ თქვენს შვილებს ძალიან მდიდარი წარმოსახვა აქვთ.

თამაში ბავშვს დამოუკიდებლად განვითარების შესაძლებლობას აძლევს

თამაშის დროს ბავშვი ბევრად დიდ მონდომებას ავლენს, ვიდრე საშინაო დავალების შესრულებისას. მას თამაში აძლევს ბევრად მეტ დროს და შესაძლებლობას, რათა კომპლექსურად განვითარდეს. წარმოსახვით რესტორანში თამაშისას, ბავშვი მენიუს ადგენს, იღებს შეკვეთებს, აწესებს ფასებს, ესაუბრება მომხმარებელს. ის სხვა და სხვა უნარს მხოლოდ ერთი თამაშის დახმარებით ივითარებს და ამ ყველაფერს დამოუკიდებლად, ყოველგვარი დახმარების გარეშე აკეთებს. სწორედ ამიტომ არის თამაში უნიკალური საშუალება ბავშვის თვითშეფასებისა და თავდაჯერების გაზრდისთვის. თუ გსურთ თქვენი შვილი დამოუკიდებელ და წარმატებულ ადამიანად გაიზარდოს, მიეცით მას თამაშის შესაძლებლობა.

ავტორი: ია ნაროუშვილი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა ხდება, როდესაც ბავშვის სურვილს, რომ დედას ეთამაშოს, მშობელი აიგნორებს?

ფსიქოლოგი მზიკო დალაქიშვილი„სხვა შუადღეში“ თამაშის მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს და მის შემეცნებით დანიშნულებას უსვამს ხაზს:

„ერთ-ერთ ბავშვს ჰკითხეს, რა არის თამაში. ყოველთვის საინტერესოა, თვითონ ბავშვი როგორ ახასიათებს თამაშს. ბავშვმა იფიქრა და უპასუხა: „ეს არის პროცესი, სადაც არ გეუბნებიან, რა უნდა გააკეთო, სადაც შენ ხარ შენ.“ თამაში არის პროცესი, რომელშიც ადამიანი პოულობს საკუთარ თავს, საკუთარ სამყაროს ეხება, საკუთარი სამყაროს შეხებით ეხება გარესამყაროს, გარესამყაროსთან ურთიერთობით უკეთ ეცნობა საკუთარ თავს და საკუთარ ადგილს ცხოვრებაში.“

მზიკო დალაქიშვილის თქმით, მშობლის პირველი კონტაქტი ბავშვთან მის განვითარებაზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს:

„კონტაქტი არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, პირველი კონტაქტი, ბავშვი რომ დაიბადა და თვალები გაახილა, როგორ დახვდი შენ: მომღიმარი სახით დახვდი? მოანდომე მას შენთან ურთიერთობა? პირველივე წუთებიდანვე უმნიშვნელოვანესია, როგორი ენერგეტიკით, როგორი განწყობით დავხვდებით ბავშვს. ბავშვი სანამ საუბარს დაიწყებს, რაღაც ბგერებს გამოთქვამს, ეს უკვე თამაშია. აქედან იწყება ყველაფერი. შენზეა დამოკიდებული ბავშვი „აღუს“ რომ გეტყვის, პასუხს გასცემ, თუ იგნორს გაუკეთებ, იმიტომ, რომ სხვა საქმე გაქვს. „აღუზე“ საპასუხო რეაქციით იწყება ბავშვის სურვილი იკონტაქტოს თუ არ იკონტაქტოს გარემოსთან.“

მზიკო დალაქიშვილი აღნიშნავს, რომ მშობლის მხრიდან ბავშვის თამაშის სურვილის უგულებელყოფა მასზე ნეგატიურ ზეგავლენას ახდენს:

„არსებობს ვიდეოები, თუ როგორი შედეგები მოჰყვება, როდესაც ბავშვის სურვილს, რომ დედას ეთამაშოს, მშობელი აიგნორებს. რა ხდება ასეთ დროს? დედა ხედავს ბავშვის მოთხოვნილებას და ის წყვეტს მასთან კავშირს. რა ემართება ამ დროს ბავშვს? მას ეცვლება მიმიკა, აბსოლუტური ტრანსფორმაცია ხდება მის სამყაროში. ის გარემოზე ბრაზდება და ნელ-ნელა იკეტება. ამ ჩაკეტვას ისევ თამაში შველის. დედა რომ ისევ უღიმის, გარემოდან მიდის სტიმული და ბავშვი უბრუნდება სამყაროს.“

„თუ მშობელს არასდროს სცალია და ბავშვის თამაშის მოთხოვნილება არ კმაყოფილდება, ასეთ დროს ბავშვები მაინც პოულობენ გამოსავალს და თვითონ იწყებენ თამაშს. ბავშვმა რომ თამაში შეძლოს, მას, პირველ რიგში, შეგრძნება სჭირდება. შეგრძნება იწყება კონტაქტით. თუ დედას ხელში არ უჭირავს და არ იცის შეხება, როგორ გადავიდეს შემდეგ ეტაპზე? დიდი მნიშვნელობა აქვს ატმოსფეროს, რომელსაც ვუქმნით ბავშვს. ბევრ მშობელს აქვს მოთხოვნილება, რომ რაც შეიძლება მეტი სათამაშო ჰქონდეს ბავშვს. სულ რომ არ უყიდოთ ბავშვს სათამაშოები და ქვიშაში რომ იყოს, სადაც გარშემო ხეებია, ერთი ადამიანი მაინც რომ ჰყავდეს, ვისაც აღმოჩენებს გაუზიარებს, ის მაინც გააკეთებს აღმოჩენებს. თითოეული აღმოჩენის შემდეგ ბავშვის წარმოსახვა ფართოვდება. რაც მთავარია, ბავშვი თამაშის დროს არის შემოქმედი. სიტუაციიდან გამომდინარე ის იწყებს შემოქმედებით აზროვნებას,“ - აცხადებს მზიკო დალაქიშვილი.

წყარო:​ სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად