Baby Bag

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს მოსმენა

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს მოსმენა

მშობელი თუ ხართ, თქვენთვის ნაცნობი უნდა იყოს შემდეგი ვითარება: შვილს გარკვეული ქმედებისკენ მოუწოდებთ, მაგრამ ის უარს გიცხადებთ. თქვენ ცდილობთ უფრო დაყვავებით გაიმეოროთ თქვენი თხოვნა, მაგრამ მისგან კვლავ უარს იღებთ. იძულებული ხდებით ხმა აიმაღლოთ და ბავშვს აგრძნობინოთ, რომ არ ხუმრობთ, თუმცა ეს მის სიჯიუტეზე გავლენას ვერ ახდენს. როდესაც სხვა გზა აღარ გრჩებათ, მის მოსყიდვას სხვა და სხვა სასიამოვნო დაპირებით ცდილობთ, მაგრამ ამაოდ. თუ მსგავს გამოუვალ მდგომარეობაში ხშირად ხართ, ნუ შეშინდებით. აღნიშნული პრობლემის მოსაგვარებლად თქვენი შვილის აღზრდა განსხვავებული მეთოდებით უნდა სცადოთ და მასთან მყარი ემოციური კავშირის დამყარება შეძლოთ.


ბავშვის აღზრდის საუკეთესო მეთოდი ზომიერი, მაგრამ მტკიცე დისციპლინის ჩამოყალიბებაა, რაც იმას გულისხმობს, რომ დასჯის მეთოდების გამოყენების ნაცვლად მასთან საუბარი და რჩევა-დარიგების მიცემა უნდა სცადოთ. ბავშვთან ურთიერთობისას რეალისტური, მისი ასაკის შესაბამისი მოლოდინები უნდა გქონდეთ. შვილის სწორად აღზრდა თუ გსურთ, მოთმინება და თანაგრძნობა უნდა ისწავლოთ. ჩვენს სტატიაში 5 სასარგებლო და საინტერესო რჩევას შემოგთავაზებთ, რომელთა დახმარებით შვილებს თქვენს მოსმენას და თქვენი აზრის გათვალისწინებას მარტივად ასწავლით.

აუხსენით თქვენს შვილს, რა გსურთ, რომ გააკეთოს

მშობლები დიდ შეცდომას უშვებენ, როდესაც შვილებს ნეგატიური ფრაზებით გარკვეული ქცევის შეწყვეტისკენ მოუწოდებენ და ეუბნებიან: „შეწყვიტე სირბილი“ ან „ნუ ჩხუბობ.“ ბავშვს გარკვეულ ასაკამდე არ აქვს ნათქვამის სრულყოფილად განსჯისა და გაანალიზების უნარი, შესაბამისად ის ვერ იგებს, თუ რა უნდა გააკეთოს სირბილის ან ჩხუბის ნაცვლად, მისთვის თქვენი მოლოდინები გაურკვეველი და ბუნდოვანია, გარდა ამისა, მას საკუთარი იმპულსების გაკონტროლება ძალიან უჭირს. ნაცვლად იმისა, რომ ბავშვს ნეგატიური ფრაზებით მიმართოთ, მასთან ურთიერთობისას პოზიტიური ინსტრუქციები გამოიყენეთ. უთხარით თქვენს შვილს, რომ მშვიდად იაროს, ან თავის მეგობარს თბილად ესაუბროს. მალევე დარწმუნდებით, რომ მას თქვენი გაგება ძალიან კარგად შეუძლია.

მიეცით ბავშვს მარტივი მითითებები

ბავშვთან ურთიერთობისას დიდი სიფრთხილის გამოჩენა გმართებთ. ნუ დაიწყებთ მასთან რთული და გაურკვეველი ფრაზებით საუბარს. არასდროს მისცეთ ორი დავალება ერთდროულად, ნურც მრავალფეროვანი ინსტრუქციებით დატვირთავთ, რადგან მსგავსი დამოკიდებულებით მას მხოლოდ დააფრთხობთ და დააბნევთ. მიეცით თქვენს შვილს მარტივი მითითებები. მაგ. უთხარით, რომ თავისი ფეხსაცმელი მოიტანოს. როდესაც ბავშვი თქვენ მიერ მიცემულ დავალებას შეასრულებს, მხოლოდ ამის შემდეგ სთხოვეთ, რომ მოტანილი ფეხსაცმელი ჩაიცვას.

აქციეთ სწავლა გართობად

სამყაროს ბავშვები თამაშის დახმარებით იმეცნებენ. თუ გსურთ, რომ თქვენს შვილს თქვენი ესმოდეს, ეცადეთ სწავლის პროცესი გართობად აქციოთ. ნებისმიერი მითითება, რომელსაც გასცემთ, სახალისოდ უნდა ჟღერდეს. თუ გსურთ, რომ ბავშვებმა საკუთარი სათამაშოები ყუთში ჩააწყონ, აიღეთ რბილი თოჯინები და სათამაშო ყუთისკენ ისროლეთ, რათა ბავშვებმა სათამაშოების ყუთში ჩალაგების პროცესი გართობად აღიქვან და ამ პროცესისგან სიამოვნების მიღება შეძლონ. თუ გსურთ, რომ თქვენმა შვილმა დროულად დაიძინოს, უთხარით, რომ ცელქი ძიძა ხართ და თუ არ დაიძინებს, კოცნებით დასჯით.

გამოავლინეთ მეტი ემპათია

ხშირად მშობლები შვილებს ისე ესაუბრებიან, რომ თავადაც ვერ აცნობიერებენ, თუ როგორი გულსატკენი შეიძლება იყოს მათ მიერ ნათქვამი ესა თუ ის ფრაზა. ნაცვლად იმისა, რომ თქვენს შვილს მკაცრი მოთხოვნები წაუყენოთ და საყვედურებით აავსოთ, ეცადეთ მისდამი მეტი ემპათია გამოავლინოთ. თუ ბავშვი თამაშობს, თქვენ კი მისგან თამაშის დაუყოვნებლივ შეწყვეტას და დაძინებას მოითხოვთ, ის ამას ვერ გაიგებს, რადგან თამაში მისთვის სასიამოვნო აქტივობაა, ძილი კი სულაც არ სურს. თქვენ როგორ მოიქცეოდით, თუ ვინმე თქვენთვის სასიამოვნო გარემოს დაუყოვნებლივ დატოვებას მოგთხოვდათ? ნუ ეტყვით ბავშვს, რომ სწრაფად შეწყვიტოს თავისი საქმიანობა და თქვენი სურვილი შეასრულოს. უმჯობესია, დაყვავებით უთხრათ, რომ მართალია, ის დაკავებულია და ახლა დრო არ აქვს, მაგრამ როდესაც თამაშს მორჩება, უმჯობესია, დაიძინოს. ბავშვი თქვენს თხოვნას აუცილებლად გაითვალისწინებს.

თქვენს თავს აუცილებლად დაუსვით შემდეგი კითხვები: რატომ იქცევა ჩემი შვილი სწორედ ასე და არა სხვაგვარად? რას გრძნობს ბავშვი, რა განცდები აქვს? რა მსურს, რომ მას ვასწავლო, რის მიღწევას ვაპირებ?

არ აქვს მნიშვნელობა ბავშვი დაუმორჩილებლობას გიცხადებთ, არ გისმენთ, თუ სხვა სახის პრობლემურ ქცევას ავლენს, მთავარია, მისდამი მეტი ემპათია გამოავლინოთ და მის ნებისმიერ ნაკლს გაგებით მოეკიდოთ. ბავშვებს ყველაზე მეტად სწორედ თანაგრძნობა ესაჭიროებათ. უფროსებს ხშირად ავიწყდებათ, რომ თავადაც ყოველთვის ისეთი ადამიანების გარემოცვაში სურთ ყოფნა, რომლებიც მათ მიმართ დიდ ყურადღებას, ინტერესს და ემპათიას ავლენენ. 

მომზადებულია psychcentral.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მოვიქცეთ, როდესაც ბავშვი სახლში რაღაცას გააფუჭებს? - ფსიქოლოგი ცირა ბარქაია

ფსიქოლოგმა ცირა ბარქაიამ ბავშვის მიერ რაიმე ნივთის დაზიანების შემთხვევაში მასთან კომუნიკაციის სწორ მეთოდებზე ისაუბრა:

„ბავშვმა რაღაც გააფუჭა, „შემოეფუჭა,“ ის ამასთან დაკავშირებით იღებს ძალიან უარყოფით რეაქციებს. ადრეული ასაკის ბავშვებში, ჩვენი ერთი შეფასებით შეიძლება აღმოვაჩინოთ, რომ ბავშვმა დაამტვრია ან გატეხა სათამაშო, შეიძლება გამოვართვათ, ვთქვათ: „შენ არაფრის ღირსი არ ხარ, მოგიტანე და გააფუჭე.“ სინამდვილეში, როდესაც ბავშვი რაღაცის აღმოჩენას აკეთებს, თვალიერების პროცესში შეიძლება დაინტერესდეს, როგორია ეს ნივთი შიგნიდან და ამ ჩხირკედელაობაში გაფუჭდეს ეს ნივთი. ეს მნიშვნელოვანია ადრეული ასაკის ბავშვებისთვის. ამით ისინი სწავლობენ და ვითარდებიან.

შესაძლოა, ბავშვმა დააზიანოს ისეთი ნივთი, რომელიც მშობლისთვის არის ღირებული. რატომ გატეხე ნივთი? რა პასუხი უნდა მიიღონ ამ დროს ორი წლის ბავშვისგან ან სამი წლის ბავშვისგან? მოდი, ასე შევხედოთ: რა არის უფრო მნიშვნელოვანი? ის პიროვნება, რომელიც ჩვენ წინ დგას თუ ნივთი, რომელიც ღირებული იყო, მაგრამ ნივთი იყო?! თუ ბავშვს შემთხვევით გაუტყდა ჭიქა და გაოგნებული, შეშფოთებული სახით იყურება, მნიშვნელოვანია, ვუთხრათ: „არაუშავს, ვიცი, რომ შემთხვევით გაგიტყდა, მეც დამმართნია. მოდი, მომეხმარე.“ უსაფრთხოების წესების დაცვით, შესაძლებელია, ბავშვის ჩართვა პროცესებში. ბავშვი გრძნობს, რომ მას რაღაც მოუხდა, მაგრამ მშობელი მასთანაა. ის გრძნობს: „ის დისკომფორტი, რაც მე შევქმენი ჭიქის გატეხვით, დავაკომპენსირე იმით, რომ მშობელს დავეხმარე პრობლემის მოგვარებაში.“

მესმის, რომ მშობელს შეიძლება ეწყინოს, გაბრაზდეს, მაგრამ მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვმა ემოციურად დაცული და უსაფრთხო უკუკავშირი მიიღოს. ეს არ იყოს გალანძღვა, დადანაშაულება. ბავშვს გავუზიაროთ ჩვენი ემოციები, ვუთხრათ: „მე მეწყინა, რომ ეს ჭიქა გატყდა. არაუშავს, ხდება ხოლმე, მაგრამ შემდეგისთვის მნიშვნელოვანია, რომ უფრო ფრთხილად იყო. მე მითხარი, რა ნივთი დაგაინტერესებს და მე შენ ამ ნივთს აუცილებლად მოგცემ!“ ბავშვი ასეთ სიტუაციებში ემოციურად დაცულად უნდა გრძნობდეს თავს და არ უნდა იყოს დასჯის, განკითხვისა და გაკიცხვის ობიექტი,“ - მოცემულ საკითხზე ცირა ბარქაიამ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად