Baby Bag

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს ბრაზის გამოხატვა უხეშობის გარეშე?
გაბრაზებული პატარები ხშირად დაგროვილ აგრესიას ძალადობრივი ფორმებით გამოხატავენ, ისინი თავიანთ მეგობრებს, თანატოლებს და მშობლებს კბენით, ყვირილით, მუჯლუგუნების კვრით ან მსუბუქი საგნების სროლით ფიზიკურად უსწორდებიან. ბრაზის მსგავსი ფორმებით გამოხატვა მშობლებს სერიოზულ საფიქრალს ​უჩენს.

პატარებისთვის აგრესიის, რისხვის, აპათიის ან შიშის შეგრძნებები ძალიან ნაცნობია, თუმცა მათ საკუთარი ემოციების და განცდების გადმოსაცემად არასაკმარისი ლექსიკური მარაგი აქვთ. სწორედ ამიტომ ბავშვები დაგროვილ ბრაზს საკმაოდ უხეში ფორმებით გამოხატავენ. მშობლების ერთ-ერთი უმთავრესი მოვალეობაა საკუთარ შვილებს ემოციების სწორად გაგებასა და მართვაში დაეხმარონ. თუ ბავშვი საკუთარ განცდებს სწორად აღიქვამს და სრულყოფილად გააანალიზებს, ის ბრაზის გამოხატვის ნაკლებად აგრესიულ ფორმებს ადვილად გამოძებნის, რათა სხვებს ფიზიკური ტკივილი ან შეუარცხყოფა არ მიაყენოს.

გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა

ბავშვებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, რომ გაბრაზება ნორმალური მოვლენაა. ადამიანები ძალიან ხშირად განიცდიან შიშს, რისხვას, სევდას და ამაში ცუდი არაფერია. აუცილებლად უთხარით თქვენს შვილს, რომ საკუთარი განცდების არ უნდა ეშინოდეს, აუხსენით, რომ გუნება-განწყობის ცვლილებამ სხვების მიმართ აგრესიულად არ უნდა განაწყოს. ნუ წაუკითხავთ პატარებს მორალს. მათთან საუბრისას პრიმიტიული ფრაზებით შემოიფარგლეთ. თუ ბავშვის საქციელი მოსაწონია, უთხარით, რომ მისი ქცევა კარგია, ხოლო თუ ის სხვების მიმართ აგრესიას ავლენს, უთხარით, რომ ეს არ არის კარგი. ბავშვებს ზედმეტი ახსნა-განმარტების მოსმენა არ ხიბლავთ, მათ მარტივი ფრაზები ბევრად უკეთ ესმით. თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი თავის ძმას კბენს ან სხვა სახის ფიზიკურ შეურაცხყოფას აყენებს, შემდეგი ფრაზით შემოიფარგლეთ: „სწორია, რომ შენს ძმაზე ბრაზდები, მაგრამ მისი კბენა არ არის კარგი საქციელი.“ ბავშვი თქვენს ნათქვამ სიტყვას აუცილებლად დაიმახსოვრებს.

შესთავაზეთ ბავშვს ჯანსაღი ალტერნატივა

კარგი მასწავლებელი ბავშვს დერეფანში სირბილს შემდეგი სიტყვების თქმით უკრძალავს: „მოდი, ყველამ ერთად მშვიდად ვისეირნოთ.“ თუ ბავშვს ეტყვით, რომ მან სირბილი დაუყოვნებლივ უნდა შეწყვიტოს, ის თქვენს მოსმენას არ მოისურვებს. მიმართვის კატეგორიული ტონი ბავშვებში გაღიზიანებას იწვევს. ამა თუ იმ ქცევის აკრძალვის ნაცვლად პატარას უფრო ჯანსაღი ალტერნატივა უნდა შესთავაზოთ.

თუ გაბრაზებულ ბავშვს ეტყვით, რომ თავის ძმას არ დაარტყას, ის ვერაფერს გაიგებს. ბავშვი დაიბნევა და საკუთარი ემოციების მართვა უფრო გაუჭირდება, რადგან დაგროვილი ბრაზის გამოხატვის ერთადერთ საშუალებას წაართმევთ. აუცილებლად შესთავაზეთ ბავშვს აგრესიული ქცევის ჯანსაღი ალტერნატივა. პატარას ემოციების მართვაში ადვილად დაეხმარებით თუ შემდეგ რეკომენდაციებს მისცემთ:

  • ემოციები ვერბალურად გამოხატოს
  • რჩევისთვის უფროსს მიმართოს
  • დასამშვიდებლად სუნთქვითი ვარჯიშები შეასრულოს
  • მოთმინების გამომუშავების მიზნით იცეკვოს, იმღეროს, დაითვალოს მის ირგვლივ არსებული საგნები

გაბრაზებული ბავშვების დასამშვიდებლად სპეციალური აპლიკაციები არსებობს, რომლებიც პატარებს მხიარული სიმღერების დახმარებით ემოციების მართვას ასწავლის. მშობლებს ინტერნეტში მარტივად შეუძლიათ მსგავსი აპლიკაციების მოძიება.

ბავშვს ემპათიის უნარი განუვითარეთ

ბავშვს სხვების განცდებისა და ემოციების გაზიარება ადრეული ასაკიდანვე უნდა ასწავლოთ. თუ ხედავთ, რომ თქვენი შვილი თავის თანატოლს კბენს, ხელით ეხება ან ხმამაღლა უყვირის, აუცილებლად ესაუბრეთ მას ემპათიის შესახებ. როდესაც ბავშვი დამშვიდდება, აუხსენით მას, თუ როგორი ტკივილი მიაყენა თავის მეგობარს, როდესაც მწარედ უკბინა. უთხარით, რომ თავისი თანატოლის ადგილას საკუთარი თავი წარმოიდგინოს და დაფიქრდეს, მოეწონებოდა თუ არა მის მიმართ მსგავსი აგრესიის გამოვლენა. ბავშვი საკუთარი ქცევის შედეგების გაანალიზებას უნდა მიეჩვიოს და სხვა ადამიანების განცდებს პატივი სცეს.

ბავშვის აგრესიულ ქცევას ყოველთვის აქვს გარკვეული მიზეზი. მშობელმა უნდა გაარკვიოს, რა აწუხებს პატარას, ხომ არ ეძინება, ხომ არ გადაიღალა ან შია. შესაძლოა აგრესიული ქცევის მოტივი ეჭვიანობა ან შიშის განცდაც იყოს. ბავშვმა უნდა იგრძნოს, რომ მშობელი მისი განცდებითა და ემოციებით ინტერესდება, რომ ის მშობლის სიყვარულის მთავარი ობიექტია. თუ ბავშვისადმი სათანადო მზრუნველობას გამოიჩენთ, ის სხვებზე ზრუნვას გაცილებით მარტივად ისწავლის. 

ავტორი: ია ნაროუშვილი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

„წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს, ეს ჩემი უფლებაა,“- რუსკა მაყაშვილი

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა მშობიარობის დროს მეუღლის დასწრების წესზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას ეს იდეა არ მოსწონს:

„ასაკში შვილის გაჩენა კიდევ ცალკე სიამოვნებაა. 30 წლის ასაკში ეს უკვე სხვაა. ვარ განცხრომაში. მე წინააღმდეგი ვარ, რომ მეუღლე მშობიარობას დაესწროს. არ არის ეს ლამაზი ამ მდგომარეობაში. ყველას თავისი ხედვა აქვს. მამაკაცს თუ უნდა, უნდა დაესწროს, მაგრამ ეს ის მდგომარეობაა, როდესაც არ მინდა, რომ სანდროს ეყურებინა. ეს არაფემინისტურია, მაგრამ ჩემი უფლებაა. მე თვითონ მინდოდა ამ ყველაფერს გავმკლავებოდი. თავად სანდროც მეთანხმება. ეს ჩემი ისეთი მდგომარეობაა, სადაც პირიქით, ხელს შემიშლიდა.“

„ილია კატოზე ძალიან ეჭვიანობდა. როგორც კი მიხვდა, რა ხდებოდა, ძალიან შეიცვალა. ოთხმაგად ცელქი გახდა. მერე ამაში ნევროპათოლოგი ჩავრთეთ. ძალიან ემოციურია, ენერგოვამპირია, ცელქია, ჰიპერაქტიურია. ძალიან განიცდიან ბავშვები, როდესაც პატარა იბადება. ახლაც ეჭვიანობს ნამდვილად, უჯიკა კიდეც, ათრია კიდეც. არცერთი წამით მარტო დატოვება არ შეიძლება. ერთხელ გავიხედე გვერდით, ტელეფონი ავიღე და ის ბავშვს გუდავდა. თან უყვარს, დაიწყო შეყვარება. იმ დღეს კატოს ვუთხარი, რა არის, რას ტირიხარ-მეთქი და მითხრა, ნუ უყვირიო. ორივე მშობელზე ეჭვიანობს. ილია დედაზე და მამაზე ერთნაირად გიჟდება, იმიტომ, რომ სულ ერთად ვართ. ძიძის წინააღმდეგი ვარ დღემდე. ილიაზეც კატეგორიულად არ მინდოდა. იმიტომ გავაჩინე ბავშვი, რომ მე თვითონ გამეზარდა. როდესაც შეიძლება დედა დაგეხმაროს, დედამთილი დაგეხმაროს, რატომ ძიძა?! მე ან თან მიმყავს ბავშვები, ან ბებიებს და ჩემს დას ვუტოვებ. ამიტომ კატეგორიულად წინააღმდეგი ვარ ძიძის. მინდა, რომ მე ვზრდიდე ჩემს შვილებს და მე ვზრდი,“- აღნიშნულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „სთორი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სთორი“

წაიკითხეთ სრულად