Baby Bag

ძლიერი ქალი ხვეწნას და მუდარას არასდროს დაგიწყებთ, თუ ის გემშვიდობებათ, იცოდეთ, რომ ეს სამუდამოა

ძლიერი ქალი ხვეწნას და მუდარას არასდროს დაგიწყებთ, თუ ის გემშვიდობებათ, იცოდეთ, რომ ეს სამუდამოა
მამაკაცებო, თუ გვერდით ძლიერი ქალი გყავთ და მას თავს არასაჭიროდ აგრძნობინებთ, იცოდეთ, რომ ის სამუდამოდ დაგემშვიდობებათ და თქვენკენ არასდროს ​მოიხედავს. ძლიერი ქალი აღარასდროს იფიქრებს იმაზე, რაც მოხდა და არც შეცდომის გამოსწორების უფლებას მოგცემთ.

ძლიერი ქალი თქვენს სიყვარულს განაგრძობს, ის უღირს საქციელს გაპატიებთ კიდეც, მაგრამ თუ ის თავს ზედმეტად იგრძნობს, თქვენთან ურთიერთობაზე უარის თქმისთვის დიდი ფიქრი არ დასჭირდება.

ცხადია, ის დაიტანჯება და ტკივილსაც იგრძნობს. ძლიერი ქალი სხვა მდედრობითი სქესის წარმომადგენელთა მსგავსად დარდს ვერსად გაექცევა, მაგრამ მძიმე წუთებთან და სირთულეებთან გამკლავების საოცარი უნარი მას ყველასგან გამოარჩევს.

დასასრულის დასაწყისისთანავე ის საოცარ ძალას ავლენს. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ თქვენი ურთიერთობა მარცხისთვის არის განწირული და მასთან დაშორება გსურთ, ძლიერი ქალი თქვენს გადაწყვეტილებას უსიტყვოდ დაეთანხმება. ის გადაწყვეტს, რომ თქვენ მისთვის სათანადოდ კარგი არ ხართ და თქვენთან ურთიერთობის გაგრძელებას აღარ მოისურვებს.

ძლიერი ქალის პასუხი თქვენ გატყვევებთ და გაბნევთ. თქვენი მოლოდინი, რომ მას გული გაუტყდებოდა, რომ მოზღვავებული ემოციები მას სამუდამოდ დატანჯავდნენ, არ გამართლდა. ცხადია, ის მარცხს სხვებივით განიცდის, მაგრამ ძლიერი ქალი დიდხანს არასდროს იტანჯება.

შესაძლოა, ის დასევდიანდეს იმის გამო, რაც მოხდა, განიცადოს, რომ თქვენთან ურთიერთობა განსაკუთრებული არ აღმოჩნდა, მაგრამ ძლიერი ქალი ერთ შემთხვევას არასდროს მისცემს უფლებას მისი ბედი საბოლოოდ გადაწყვიტოს. ის ძალიან სწრაფად აღიდგენს ძალებს და განშორებას სიამაყითა და კეთილშობილებით შეურიგდება. მოიწყენს თუ არა ის თქვენგან წასვლის შემდეგ? ცხადია, მოიწყენს! ის ხშირად იფიქრებს თქვენზე და ძვირფას წუთებს არაერთხელ გაიხსენებს. ის ბევრჯერ წარმოიდგენს, რა მოხდებოდა ყველაფერი სხვაგვარად რომ ყოფილიყო, მაგრამ ძლიერი ქალი მსგავს წუთებს აუცილებლად გაუმკლავდება და გადალახავს. ერთი რამ დანამდვილებით უნდა იცოდეთ, ის არასდროს გთხოვთ მასთან დარჩენას, მსგავსი რამ არასდროს მოხდება! ძლიერი ქალი თხოვნას და მუდარას ვერც თქვენგან აიტანს. ის აუცილებლად გაგაფრთხილებთ, რომ თუ თქვენგან წასვლას გადაწყვეტს, მას თქვენთან დარჩენა აღარ უნდა სთხოვოთ.

ძლიერი ქალი ყოველთვის მომავალზეა ორიენტირებული და არა - წარსულზე. ის ცხოვრების მიერ შემოთავაზებულ ნებისმიერ გამოწვევას მიიღებს და უსიამოვნებებს ხასიათის გაფუჭების უფლებას არ მისცემს. ის ძლიერ ადამიანად დარჩება და სამყაროს დაიპყრობს, ძლიერი ქალი ამას თქვენ გარეშეც შეძლებს.

ნეგატიური გამოცდილება ძლიერ ქალს არ გააბოროტებს. თქვენთან განშორება მას პიროვნულად გაზრდის და უკეთეს ადამიანად ჩამოყალიბებაში დაეხმარება. ის უფრო გამჭრიახი, ბრძენი და თანამგრძნობი ადამიანი გახდება.

თუ თქვენ გვერდით ძლიერი ქალი გყავთ, უნდა იცოდეთ, რომ ის მაშინვე მიგატოვებთ, როგორც კი იგრძნობს, რომ მას სათანადოდ არ აფასებენ. თქვენ კი მისი გადაწყვეტილების შეცვლას ვერასდროს შეძლებთ. დააფასეთ ყოველი წამი, რომელსაც მის გვერდით ატარებთ, რადგან არ იცით, რამდენ ხანს გასტანს თქვენი ბედნიერება. 

მომზადებულია optimalpositivity.com
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლების უმეტესობა ავტორიტარული აღზრდის სტილს ამჯობინებს, ავტორიტარულ სტილში შედის ისიც, რომ მე შენ ყველაფერს გისრულებ,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„მშობლების უმეტესობა ავტორიტარული აღზრდის სტილს ამჯობინებს, ავტორიტარულ სტილში შედის ისიც, რომ მე შენ ყველაფერს გისრულებ,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე თანამედროვე სამყაროში პოპულარული აღზრდის სტილების შესახებ საუბრობს. მისი თქმით, მშობლების დიდი ნაწილი უპირატესობას ავტორიტარული აღზრდის სტილს ანიჭებს:

„კვლევებით გამოჩნდა, რომ მშობლების უმეტესობა სხვადასხვა მიზეზის გამო ​ავტორიტარული აღზრდის სტილს ამჯობინებს. თითქოს ეს დროის თვალსაზრისით უფრო ეკონომიურია. მე გეტყვი და შენ უნდა შეასრულო. ავტორიტარულ სტილში შედის ისიც, რომ მე შენ ყველაფერს გისრულებ. მე რაც შემიძლია უარს არაფერზე გეუბნები, მატერიალურს ვგულისხმობ და შენც ყველაფერი უნდა შემისრულო. მე არ მაინტერესებს არც შენი არჩევანი, არც ინტერესი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, მშობლები ბავშვის მეგობარი არ უნდა იყოს, ის მისთვის ავტორიტეტს უნდა წარმოადგენდეს:

„ამის საპირისპიროდ არსებობს ავტორიტეტული აღზრდის სტილი. მშობელი არ უნდა იყოს ბავშვის მეგობარი, არ არის სავალდებულო. შენ უნდა იყო ავტორიტეტი. ​იმისთვის, რომ ბავშვმა გცეს პატივი, შენ უნდა სცე მას პატივი. თუ ბავშვს მშობლის ეშინია, ესეც ავტორიტარული სტილის გამოხატულებაა. მე ყურადღებას გავამახვილებდი ასევე ძალიან მნიშვნელოვან საკითხზე, ვის მიმართავენ მშობლები და ყმაწვილები პრობლემის შემთხვევაში დახმარებისთვის. ეს შეიძლება იყოს ახლობელი, შეიძლება იყოს სასულიერო პირი, რაც მნიშვნელოვანია. ყველაზე ნაკლებად მიდიან ფსიქოლოგთან. ეს სერვისები საქართველოში არ არის განვითარებული, განსაკუთრებით, როდესაც საუბარია რეგიონებზე. თბილისშიც კი სერვისი გარდატეხის ასაკში მყოფი მოზარდების, მშობლების დახმარების არ არსებობს, არ არსებობს სახელმწიფო პოლიტიკა. ის, რასაც დღეს ვხედავთ ჩვენ, სერიოზულ მენტალური ჯანმრთელობის პრობლემებს ბავშვებში, მოზარდებში, წამალდამოკიდებულებას, ჩაგვრას, აგრესიას, ამ ყველაფერს ვხედავთ იმიტომ, რომ ჩვენ ვერ ვუმკლავდებით ჩვენი შვილების საჭიროებებს, მოთხოვნილებებს. ჩვენ ვერ ვართ მხარდამჭერები ჩვენი შვილებისთვის. ჩვენ გვჭირდება დახმარება თვითონ.“

თამარ გაგოშიძე იმ პრობლემებზე საუბრობს, რომლებიც ქართველ მშობლებს ძალიან აწუხებთ:

​დღეს მშობლებს, განსაკუთრებით ჩვენს ქვეყანაში, ძალიან უჭირთ. მათ სერიოზული პრობლემები აქვთ თვითონაც დროის უქონლობის, სამსახურის შენარჩუნების, ემიგრანტობის, რაც ძალიან დიდი პრობლემაა უკვე საქართველოში. ბავშვები მშობლების გარეშე იზრდებიან, რაც გარდატეხის ასაკში სერიოზულ კატაკლიზმებთან არის დაკავშირებული.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, მშობელი ბავშვისთვის, პირველ რიგში, ეთიკური ჩარჩოს შემქმნელი უნდა იყოს:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ​ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.“

„წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მ​არტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო​, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნავს თამარ გაგოშიძე.

წყარო:​ ნაშუადღევს

წაიკითხეთ სრულად