Baby Bag

„არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ, ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ" - ქეით მიდლტონის გულახდილი ინტერვიუ

„არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ, ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ" - ქეით მიდლტონის გულახდილი ინტერვიუ
ჯოვანა ფლეტჩერთან 35 წუთიან ინტერვიუში ქეით მიდლტონმა საკუთარი ორსულობებისა და დედობის რთული გამოცდილების შესახებ გულახდილად ისაუბრა. კემბრიჯის ჰერცოგინიამ აღიარა, რომ ის გამუდმებით განიცდის დანაშაულის გრძნობას, როდესაც შვილებთან ერთად არ არის. ქეით მიდლტონის თქმით, მსგავს ვითარებაში შვილების წინაშე ნებისმიერი დედა თავს დამნაშავედ გრძნობს და ვინც ამას არ აღიარებს, ცრუობს.

კემბრიჯის ჰერცოგინიამ, რომელიც სამი შვილის დედაა, ასევე აღნიშნა, რომ მან გამოცდილი დედების, ბებიაქალების და მეცნიერების დახმარებით ძალიან ბევრი რამ ისწავლა. ქეით მიდლტონი კარგად აცნობიერებს, თუ რა ზეგავლენას ახდენს დედის ფიზიკური და ფსიქიკური სიჯანსაღე შვილების კეთილდღეობაზე.

„ის, რაც უკანასკნელი წლების მანძილზე ვისწავლე, გასაოცარია. შესაძლებლობა რომ მქონდეს, ბევრ რამეს სხვანაირად გავაკეთებდი, მათ შორის, ორსულობების დროსაც. ახლა, როდესაც ვაცნობიერებ, თუ რამხელა მნიშვნელობა აქვს ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებს მისი შემდგომი განვითარებისთვის, ყველაფერს სხვაგვარად ვუყურებ.“ - გულახდილად აღიარა ქეითმა.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ქეით მიდლტონის ინიციატივით დიდი ბრიტანეთის მასშტაბით ფართომასშტაბიანი კვლევა ტარდება სახელწოდებით: „5 მთავარი შეკითხვა ხუთ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის.“ გამოკითხვა ანონიმურია და მიზნად ისახავს მშობლების მთავარი გამოწვევების გამოვლენას მცირეწლოვან შვილებთან ურთიერთობაში. ქეით მიდლტონი იმედოვნებს, რომ აღნიშნული კვლევის დახმარებით დიდ ბრიტანეთში მომავალი თაობებისთვის ბედნიერი მომავლის შექმნა შესაძლებელი გახდება.

„სამივე ორსულობის დროს ძალიან მაწუხებდა ორსულთა ტოქსიკოზი, ვერ ვიტყვი, რომ ამ მხრივ ძალიან გამიმართლა. თუმცა ბევრ ქალს გაცილებით მძიმე სიმპტომები აქვს. ორსულობის ეტაპზე ძალიან დასუსტებული და გამოფიტული ვიყავი, რაც ჩემთვის და ჩემი ახლობლებისთვის საკმაოდ სერიოზული გამოწვევა იყო.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

საკუთარ ორსულობებზე რეფლექსიისას ქეით მიდლტონი თავის მძიმე მდგომარეობას გადაჭარბებით ნამდვილად არ აფასებს. ცნობილია, რომ მას ექიმებმა ორსულთა ჰიპერემეზისის დიაგნოზი დაუსვეს. დაავადებათა კონტროლისა და პრევენციის ცენტრის განმარტებაში ვკითხულობთ: „ორსულთა ჰიპერემეზისი ძლიერი და განმეორებადი პირღებინებითა და გულისრევით ხასიათდება. როგორც წესი, მას ბევრად მწვავე სიმპტომები ახასიათებს, ვიდრე ორსულთა ტოქსიკოზს. ორსულთა ჰიპერემეზისი წონის კლებასა და დეჰიდრატაციას იწვევს.

„ჰიპერემეზისი იყო მთავარი მიზეზი, რის გამოც ჰიპნომშობიარობა ვცადე. მჯეროდა, რომ გონებას სხეულზე უდიდესი გავლენის მოხდენა შეუძლია. მე ყველაფერი უნდა მეცადა, რათა საკუთარი თავი მძიმე მდგომარეობიდან გამომეყვანა.“- განაცხადა ქეით მიდლტონმა. Parents.com-ის მიხედვით, ჰიპნომშობიარობა საგანმანათლებლო კურსის გავლას გულისხმობს, რომელიც მომავალ დედებს თვითჰიპნოზის ტექნიკების დასწავლაში ეხმარება. აღნიშნული ტექნიკების გამოყენებით მშობიარე ქალები ტკივილისა და შიშის დაძლევას მარტივად ახერხებენ.

საკუთარ მშობიარობაზე საუბრისას ქეითმა გულახდილად აღნიშნა: „არ გეტყვით, რომ უილიამი ჩემთან ერთად იყო და ტკბილი სიტყვებით მანუგეშებდა. მე მინდოდა, რომ ეს თავად გამეკეთებინა. ვიგრძენი, რომ ეს მნიშვნელოვანი იყო. მშობიარობის დროს მივხვდი, რომ შემეძლო ბევრი რამ გამეკონტროლებინა, რამაც უდიდესი ძალა მაგრძნობინა.“ ჰერცოგინიამ ასევე აღნიშნა, რომ მძიმე ორსულობების შემდეგ მას მშობიარობა მარტივად ეჩვენებოდა და მოსწონდა კიდეც, რადგან სირთულეების დასასრული ახლოვდებოდა.

ქეით მიდლტონმა ასევე აღნიშნა, რომ მიუხედავად ცხოვრებისეული სირთულეებისა, ადამიანის საოცარი ორგანიზმი ყველაფერს უძლებს. კემბრიჯის ჰერცოგინიამ ის დაუვიწყარი წუთებიც გაიხსენა, როდესაც პატარა ჯორჯი პირველად დაიჭირა ხელში. მისი თქმით, მან და უილიამმა ბავშვის სქესი არ იცოდნენ, რის გამოც ჯორჯის დაბადება მათთვის ნამდვილი სიუპრიზი იყო. მიუხედავად დიდი ბედნიერებისა, მშობიარობას საკმაოდ სტრესული დღეები მოჰყვა. ქეით მიდლტონის თქმით, ის გაოცდა, როდესაც გაიგო, რომ ახალშობილთან ერთად საავადმყოფოს კიბეებზე სპეციალურ ფოტოსესიაში უნდა მიეღო მონაწილეობა. „ყველა ძალიან დიდ მხარდაჭერას გვიცხადებდა. მე და უილიამი ვაცნობიერებდით, რომ ადამიანებს გულწრფელად აღაფრთოვანებდათ ის, რაც ხდებოდა. ჩვენ დღემდე მადლიერები ვართ იმ თანადგომისთვის, რომელიც საზოგადოებისგან ვიგრძენით. მართალია, ეს ყველაფერი ჩვენც აღგვაფრთოვანებდა, მაგრამ ახალშობილი შვილი გვყავდა და გამოუცდელი მშობლები ვიყავით, რაც ორივესთვის სტრესული იყო.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

ქეით მიდლტონისთვის 2013 წლის ივლისის იმ დღის გახსენება, როდესაც პრინცი ჯორჯი ქვეყანას მოევლინა, საკმაოდ ამაღელვებელია. ჰერცოგინიას თქმით, ჯორჯის დაბადების დღე საკმაოდ ქაოსური იყო, რადგან მას ერთდროულად ბევრი განსხვავებული ემოცია დაატყდა თავს. „საავადმყოფოში ყოფნა არ მინდოდა, რადგან ყველა ის დღე მახსენდებოდა, რომელიც იმავე გარემოში ცუდად ყოფნის გამო გავატარე. სახლში დაბრუნებაზე ვოცნებობდი. ცხოვრების ჩვეულ რიტმში გაგრძელება მსურდა.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა.

„მე და უილიამი ვერ ვაცნობიერებდით, თუ რამდენად შეცვლიდა ჩვენს ცხოვრებას ბავშვის დაბადება. ჩვენ მშობლობისთვის აქტიურად ვემზადებოდით, მაგრამ ყველაფერი ისე არასდროს ხდება, როგორც ჩვენ ველით.“ - ღიმილით აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.

მიუხედავად იმისა, რომ ქეით მიდლტონი ძალიან ბევრ მშობელს და ექსპერტს ესაუბრებოდა ორსულობისა და მშობიარობის შესახებ, ინტერვიუში მან დარწმუნებით განაცხადა: „ყველა ორსულობა ერთმანეთისგან განსხვავებულია, არც ერთი მშობიარობა ერთმანეთს არ ჰგავს.“ ჰერცოგინიას თქმით, მშობლები შვილებთან ურთიერთობაში წინასწარ განწყობას იქმნიან და ცდილობენ ყველაფერი ისე იყოს, როგორც მათ სურთ, რაც იმედგაცრუებას იწვევს. ქეითმა აღნიშნა, რომ მშობლობის მძიმე ტვირთთან გასამკლავებლად სიმარტივე საუკეთესო გზაა. „თანამედროვე ცხოვრება ისეთი გადატვირთული და დამთრგუნველია. მე წვიმიან ამინდში ცეცხლის ყურებაც კი მამშვიდებს და განტვირთვაში მეხმარება. ყოველთვის ძალიან მიყვარდა მარტივი აქტივობები. ბავშვობაში მშობლებთან ერთად ფეხით სეირნობა ძალიან მაბედნიერებდა.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა.

„უბრალო, ყოველდღიურ მოვლენებს ყველაფრის შეცვლა შეუძლია. შვილებთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარება ძალიან მნიშვნელოვანია. აუცილებელი არ არის, რომ ყველაფერი თქვენს თავზე იტვირთოთ. მთავარია, რომ შვილებს ყურადღებით მოუსმინოთ და მათთან ერთად დაუვიწყარი დრო გაატაროთ.“ - აღნიშნა კემბრიჯის ჰერცოგინიამ.


ქეით მიდლტონის თქმით, ადამიანებისთვის ერთიანობის განცდას საოცარი ძალა აქვს. „არ აქვს მნიშვნელობა, რა გზა გამოიარეთ და როგორ ცხოვრობთ. ერთმანეთისგან განსხვავებულ ოჯახებს და მშობლებს ძალიან ბევრი საერთო სატანჯველი, სირთულე და ოცნება აქვთ.“ - განაცხადა ქეით მიდლტონმა. კემბრიჯის ჰერცოგინია სხვა მშობლებს ხშირად ხვდება, მათ ყურადღებით უსმენს და მათთან ერთად რთული გამოწვევების წინააღმდეგ ბრძოლას აქტიურად ცდილობს. 

მომზადებულია ​today.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?
რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში და რამდენად დიდი როლი აქვს მას? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი მაია მაჭავარიანი.
- ბავშვის აღზრდის პროცესში, ძირითადად დედები არიან ხოლმე ჩართულები. რამდენად მნიშვნელოვანია მამის როლი?
- მამის როლი ბავშვის აღზრდის პროცესში ნამდვილად მნიშვნელოვანია. ბავშვს სჭირდება გვერდით, როგორც დედა, ისე მამა. მისთვის აუცილებელია მამა იყოს დაინტერესებული, მხარს უჭერდეს, უყვარდეს, უგებდეს და აფასებდეს. ამ მხრივ, მამის მიერ შეტანილი წვლილი განსხვავდება იმისგან, რასაც დედა აძლევს შვილებს და მხოლოდ დედასთან ურთიერთობა ამას ვერ ჩაანაცვლებს. დღეისათვის მამების როლი ბავშვების აღზრდის პროცესში შეცვლილია. ამ მხრივ შეინიშნება დადებითი ტენდენცია - მამების მეტი ჩართულობა ბავშვთან დაკავშირებულ სხვადასხვა პროცესში. მამის მონაწილეობა აღზრდაში აღარ შემოიფარგლება მხოლოდ ფინანსური მხარდაჭერით და დისციპლინის უზრუნველყოფით. ეს ტენდენცია იკვეთება იმ მომენტებშიც, რომ დღეს უფრო ხშირად ნახავთ მამას, რომელიც მიჰყვება შვილს ექიმთან კონსულტაციაზე, მშობელთა კრებაზე ან უბრალოდ თავისუფალ დროს ატარებს ბავშვთან. ეს გარკვეულწილად დაკავშირებულია შეცვლილ სოციალურ და ეკონომიკურ რეალობასთან - მამებს დღეს მეტად აქვთ საშუალება, ჩაერთონ ბავშვებზე ზრუნვის პროცესში, ხოლო დედებს მეტად აქვთ საშუალება, რეალიზდნენ პროფესიაში და შექმნან ეკონომიკური დოვლათი.
- ცალ-ცალკე რომ ვისაუბროთ მამის როლზე გოგონების და ბიჭების შემთხვევაში.
- ორივე სქესის ბავშვისთვის მამის მონაწილეობა აღზრდის პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ასეთი მამების შვილები უკეთესად ვითარდებიან, აქვთ ჯანსაღი სოციალური ურთიერთობები და ზრდასრულ ასაკშიც მეტად წარმატებულები არიან. მეცნიერები ამას „მამის ეფექტს“ უწოდებენ. „მამის ეფექტი“ არის ერთგვარი ქოლგა, რომლის ქვეშ მოიაზრება ყველა ის სარგებელი, რაც მოსდევს ბავშვის ცხოვრებაში მამის არსებობას და მონაწილეობას. საინტერესოა, რომ ბევრი კვლევის მონაცემებით, მოზარდობის ასაკამდე მამის ეფექტი ბიჭების და გოგონების აღზრდაში დიდად არ არის განსხვავებული. მოზარდობის პერიოდში კი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი როლი მიუძღვის გოგონების თვითშეფასების, იდენტობის და საწინააღმდეგო სქესთან ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებაში. მოზარდი ბიჭების შემთხვევაში, მამა არის როლური მოდელი, ასევე ზეგავლენას ახდენს იმაზე, თუ რამდენად აქტიური იქნება მოზარდი სოციალურ ურთიერთობებში. მოზარდობის პერიოდში აღზრდაში ჩართული მამების შვილები ნაკლებად არიან მიდრეკილი განახორციელონ სარისკო და სოციალურად მიუღებელი ქცევა, ან მიიღონ ნაადრევი სექსუალური გამოცდილება.
- რა სახის პრობლემა შეიძლება გამოიწვიოს მამის პასიურობამ აღზრდის პროცესში?
- მამის პასიური პოზიცია შეიძლება გამოიხატებოდეს იმაში, რომ ბავშვებზე ზრუნვის მთელი პასუხისმგებლობა გადაჰქონდეს დედაზე (მათ შორის, ბევრი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღება). ასეთ შემთხვევაში, მამა ნაკლებად იზიარებს პასუხისმგებლობას აღზრდის პროცესზე და არ რეაგირებს ბავშვის ქცევაზე, არ აძლევს ადეკვატურ უკუკავშირს, შესაძლოა, ყველაფრის ნებას რთავდეს ბავშვებს, ან უბრალოდ არ რეაგირებდეს არც კარგ და არც ცუდ ქცევაზე. ასევე შესაძლოა, მამა იყოს დისტანციური, ემოციურად მიუწვდომელი, ასეთ შემთხვევაში ბავშვს უჭირს მამის დამოკიდებულების ინტერპრეტაცია - მოეწონა ეს საქციელი თუ ეწყინა? ორივე შემთხვევაში, ბავშვის საჭიროებები (ფიზიკური, ემოციური, სოციალური) არ არის მიღებული და დაკმაყოფილებული. შესაბამისად, ის სარგებელი, რასაც ბავშვი მიიღებდა აღზრდის პროცესში აქტიურად ჩართული მამის შემთხვევაში, მათ შორის, უსაფრთხოების განცდა (მამა დიდი და ძლიერია, ზრუნავს დედაზე და მასზე), ჯანსაღი ემოციური მიჯაჭვულობა და წარმატებულობის განცდა (როდესაც მამა ამაყია შვილის მიღწევებით და გამოხატავს ამას), განსხვავებული აზრი რეალობის სხვა კუთხით დანახვა, ვიდრე დედა ხედავს, და ბევრი სხვა სარგებელი იკარგება.
- რა დადებითი შედეგები შეიძლება ჰქონდეს ორივე მშობლის თანაბარ ჩართულობას და როგორ შეიძლება შევცვალოთ გავრცელებული წარმოდგენა, რომ შვილების აღზრდა დიდწილად დედების მოვალეობაა?

- ნებისმიერი მამაკაცისთვის, გახდეს მამა ძალიან დიდი მოვლენაა. რეალურად არავინ იცის, როგორი მამა იქნება მანამ, სანამ ამ რეალობაში არ აღმოჩნდება. ყოველი ახალი რეალობა კი ადამიანისთვის სტრესია. სამწუხაროდ, მამის როლის მორგებას ბევრად ნაკლები ყურადღება ეთმობა, ვიდრე დედობას. ამ ახალი როლისთვის მას ფიზიკური მომზადებაც სჭირდება და ემოციურიც (უძილო ღამეები, ზოგჯერ ჩვილის ხშირი ტირილი, რადგან ამ ეტაპზე ბავშვისთვის კომუნიკაციის ერთადერთი საშუალებაა). ორსულობის და მშობიარობის პროცესებში ხშირად მომავალი მამები ნაკლებად მონაწილეობენ და ასე ერთი ხელის მოსმით აღმოჩნდებიან ახალ რეალობაში, როდესაც მთელი ყურადღება გადადის ახალშობილზე და მის მოთხოვნილებებზე. ამდენად, პირველი ნაბიჯი, რაც უნდა გადაიდგას მამების ჩართულობის მიმართულებით ესაა მათი მონაწილეობა ორსულობის მონიტორინგის პროცედურებში, მშობიარობის დროს მხარდაჭერა შეუფასებელი გამოცდილებაა, როგორც ორივე პარტნიორისთვის, ისე ჩვილისთვის. ასევე მნიშვნელოვანია მამების გამოცდილება საკუთარ მშობლებთან, რადგან აღზრდის პროცესში ხშირად ვიყენებთ იმ მიდგომებს და მეთოდებს, რასაც ჩვენი მშობლების იყენებდნენ ჩვენთან. ეს, რა თქმა უნდა, არ ნიშნავს იმას, რომ ამ მიდგომების გაუმჯობესება არ შეგვიძლია. მეორე, რაც უნდა გაკეთდეს მამების ჩართულობის წასახალისებლად, „ვაცალოთ“ ზრუნვა ჩვილზე, მივცეთ საშუალება, მიიღოს მონაწილეობა ჩვილის დაბანის, დაძინების პროცესებში, კრიტიკისა და ზედმეტი კომენტარების გარეშე. ყოველ შემდგომ ეტაპზე ყოველთვის არის ზრუნვისა და თამაშის აქტივობები, რომლებშიც შესაძლებელია მამების აქტიური ჩართვა. პირველი 2-3 წლის ასაკში ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია სამყაროს შეცნობა, ამ პროცესში მამამ შეიძლება მიიღოს აქტიური მონაწილობა, როგორც მეგზურმა და მხარდამჭერმა ამ აღმოჩენებში, არ შეზღუდოს ბავშვის ცნობისმოყვარეობა, არამედ დააზღვიოს და უზრუნველყოს უსაფრთხოება. სკოლამდელ ასაკში, მამა კარგი როლური მოდელია ბავშვისთვის სხვადსახვა ყოფითი წინააღმდეგობის გადალახვაში. აქ მნიშვნელოვანია ბავშის მოტივირება იყოს მეტად დამოუკიდებელი და დარწმუნებული საკუთარ ძალებში (რაც მნიშვნელოვანწილად ეფუძნება მამის მხარდაჭერას). სასკოლო ასაკის და შემდგომ ეტაპებზე, მამა ხდება სოციალური და მორალური ღირებულებების მოდელი. მესამე მნიშვნელოვანი მომენტია თავად მშობლების ურთიერთობა, რამდენად ჯანსაღი ემოციური კლიმატია სახლში, რამდენად შეუძლიათ მშობლებს ყოფითი პრობლემების ერთობლივი ეფექტური გადაწყვეტა, რა დამოკიდებულება აქვთ ერთმანეთის შეცდომების ან მიღწევების მიმართ, რამდენად აქვთ ერთმანეთის იმედი და მხარდაჭერა გადამწყვეტ მომენტებში.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად