Baby Bag

კორონავირუსის პანდემიის გამო შვილებთან ერთად გატარებული დრო საჩუქარია და არა ტვირთი

კორონავირუსის პანდემიის გამო შვილებთან ერთად გატარებული დრო საჩუქარია და არა ტვირთი
პროფესორ რობერტ კელის სახალისო ინტერვიუ, რომელიც ​BBC-ს პირდაპირ ეთერში გავიდა, ინტერნეტში ძალიან სწრაფად გავრცელდა. პროფესორი საკუთარ სახლში იმყოფებოდა და ჟურნალისტს სამხრეთ კორეაში მიმდინარე სოციალურ-პოლიტიკურ ცვლილებებზე ესაუბრებოდა, როდესაც მის სამუშაო ოთახში მოულოდნელად მისი მცირეწლოვანი ქალიშვილი შემოიჭრა, უფროს დას მალე უმცროსი ძმაც შემოჰყვა. რობერტ კელის მეუღლე პროფესორის კაბინეტში აღელვებული შემოვიდა და ბავშვების გაყვანას მონდომებით ცდილობდა, რაც გამოუვიდა კიდეც. აღნიშნული ვიდეო ინტერნეტში დღემდე ძალიან დიდი პოპულარობით სარგებლობს. თუ პროფესორის ინტერვიუ აქამდე არ გინახავთ, გირჩევთ ეს ახლავე გააკეთოთ, რადგან ძალიან იხალისებთ.

ადამიანების დიდ ნაწილს რობერტ კელის მიმართ ემპათიის გრძნობა გაუჩნდა. მშობლების ნაწილმა ძალიან კარგად იცის, თუ რას ნიშნავს სახლიდან მუშაობა, როდესაც მცირეწლოვანი ბავშვების მშობელი ხარ. გარდა იმისა, რომ კელის ინტერვიუ აღნიშნულ გამოწვევებს ცხადად გვიჩვენებს, ის იმ სახალისო მოულოდნელობების დემონსტრირებასაც ახდენს, რომლებიც დისტანციურ მუშაობას ახლავს თან.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)


მშობლები, რომლებიც მცირეწლოვან ბავშვებს ზრდიან და პარალელურად სახლიდანაც მუშაობენ, ხშირად იძულებული ხდებიან საქმიანი ზარები მაშინ განახორციელონ, როდესაც ბავშვებს საფენებს უცვლიან, ისინი პატარების ჟრიამულისა და ყვირილის ფონზე ესაუბრებიან თანამშრომლებს, ხშირად ცალი ხელით ბავშვი უჭირავთ, მეორე ხელით კი საქმიან ჩანაწერებს აკეთებენ. რა თქმა უნდა, მსგავს რეჟიმში მუშაობას თან ახლავს ფრუსტრაციის და გადაღლილობის განცდა. თქვენ გრძნობთ, რომ დრო არ გყოფნით, დაკისრებულ მოვალეობებს თავს კარგად ვერ ართმევთ, კარიერული მიზნების მიღწევა გიჭირთ.

მართალია, ბავშვების გარემოცვაში დისტანციური სამუშაოს შესრულება რთულია, თუმცა ამ ყოველივეს თავისი დადებითი მხარეებიც აქვს. თქვენ არასდროს გეპარებათ ის ცვლილებები, რომლებიც თქვენი შვილების ცხოვრებაში ხდება. იცით, რომელი სიტყვა თქვა პირველად თქვენმა შვილმა, არც მისი პირველი ნაბიჯები გამოგპარვიათ, თქვენ მზად ხართ, ცრემლი მოწმინდოთ ბავშვს, როდესაც ის თავს ცუდად გრძნობს. ოფისში მყოფი ძალიან ბევრ სასიამოვნო და დაუვიწყარ წუთს კარგავთ, რომლებსაც თქვენი შვილები ყოველდღიურად გჩუქნიან.

თანამედროვე სამყაროში რეგულარულ დისტანციურ სამუშაოს მხოლოდ საზოგადოების 5 % ასრულებს. რა თქმა უნდა, ადამიანებს არ აქვთ ფუფუნება, რომ სახლიდან იმუშაონ და შვილებს ყოველდღიურად დიდი დრო დაუთმონ. თუმცა, ადამიანების ნაწილი, რომლებსაც ამის შესაძლებლობა აქვს, მაინც ოფისში მუშაობას არჩევს და ბავშვებთან ყოფნას მყუდრო გარემოში მუშაობას ამჯობინებს. საზოგადოებაში მშობლების და შვილების 24 საათიანი სიახლოვის იდეა პოპულარობით აღარ სარგებლობს. ოჯახების უდიდეს ნაწილს საკმარისი შემოსავლის მისაღებად აუცილებლად სჭირდება, რომ ორივე მშობელი მუშაობდეს. მარტოხელა დედები კი შვილების რჩენას მხოლოდ სრულ განაკვეთზე დასაქმების შემთხვევაში ახერხებენ. საზოგადოებაში აშკარად იგრძნობა კულტურული ანტიპათია იმ მშობლების მიმართ, რომლებიც კარიერულ ინტერესებს ნაკლებ ყურადღებას აქცევენ და ბავშვებთან ყოფნას არჩევენ, რაც მათ უდიდეს ნაწილში შიშსა და დაბნეულობას იწვევს.

დედები, რომლებიც სახლში სხედან და არ მუშაობენ ხშირად პრივილეგირებულებად მიიჩნევიან, სახლიდან მომუშავე მშობლები კი - ზარმაცებად. თუმცა მშობლების უდიდესი ნაწილი დისტანციურ სამუშაოზე უარს მხოლოდ იმიტომ ამბობს, რომ ბავშვებთან ერთად მუშაობა ძალიან რთულია, რაშიც კორონავირუსის გავრცელებამ ბევრი ადამიანი დაარწმუნა. შვილები მშობლებისგან რეგულარულად მოითხოვენ ყურადღებას. მშობლობა უსასრულო და ზეგანაკვეთური შრომაა. ამასთან, ბავშვის სწორად აღზრდას ადამიანისთვის ყველაზე დიდი მნიშვნელობა აქვს. სახლიდან მუშაობა იდეალურ პირობებშიც კი რთულია, დღეს კი, როდესაც კორონავირუსის პანდემია მძვინვარებს, ყველაფერი კიდევ უფრო გართულდა.

მშობლებო, ვიდრე თქვენი პესიმისტური განწყობებისა და ფრუსტრაციის განცდის სოციალურ ქსელებში გაზიარებას დაიწყებთ, დაფიქრდით. თქვენ ძალიან იღბლიანი ადამიანები ხართ! შვილი ადამიანისთვის ნამდვილი საჩუქარია. ბავშვებთან ერთად სახლში დიდი დროის გატარება, მაშინაც კი, როდესაც თქვენ დისტანციურად მუშაობას ეჩვევით, ბავშვი კი დისტანციურად სწავლას ცდილობს, კორონავირუსის პანდემიის ერთადერთი და მოულოდნელი საჩუქარია. სამყარო უცნაური და მოულოდნელი გზით შეგვახსენებს, თუ რა არის ადამიანის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი: ოჯახი და ბავშვები. სამსახური მოწინავე პოზიციებს ნამდვილად არ იკავებს. კორონავირუსის პანდემია ძალიან ბევრ რამეს გვასწავლის, როგორც საკუთარი თავის, ასევე სამყაროს შესახებ.

კორონავირუსის დამარცხების შემდეგ ბიზნეს ინდუსტრია, შესაძლოა, მნიშვნელოვნად შეიცვალოს, სამუშაო დრო შემცირდეს, მშობლებს კი ბავშვებთან ყოფნის მეტი შესაძლებლობა მიეცეთ. უნდა გვახსოვდეს, რომ ბავშვობა ძალიან სწრაფად გადის. კარანტინში ყოფნა კი იმის საშუალებას გვაძლევს, რომ შვილებთან ერთად დიდი დრო გავატაროთ, რაც ნამდვილი საჩუქარია. 

მომზადებულია ​pantagraph.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სიმართლე პანდემიაზე: ნუ მოვატყუებთ ერთმანეთს ფუჭი იმედებით, ვთქვათ პირდაპირ...“ - ბოჭორიშვილის კლინიკის დირექტორი დავით გადელია

„სიმართლე პანდემიაზე: ნუ მოვატყუებთ ერთმანეთს ფუჭი იმედებით, ვთქვათ პირდაპირ...“ - ბოჭორიშვილის კლინიკის დირექტორი დავით გადელია

ბოჭორიშვილის კლინიკის დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პანდემიის შესახებ შეულამაზებელ სიმართლეს გვაცნობს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

„სიმართლე პანდემიაზე - ​ნუ მოვატყუებთ ერთმანეთს ფუჭი იმედებით, ვთქვათ პირდაპირ: პირველი, ძალიან მნიშვნელოვანი ბრძოლა, რომელიც გულისხმობდა უხილავი მტრისგან თავდასაცავი მაღალი ზღუდის აშენებას- წავაგეთ! ვერ ვაშენებთ იმ სიმაღლის ზღუდეს (აცრილთა პროცენტს ვგულისხმობ), რომ თავი სრულად დავიცვათ. რაც შევქმენით კი შეაკავებს მტერს ნაწილობრივ, მაგრამ არასრულფასოვნად. წავაგეთ არა მე, არა ნებისმიერმა პასუხისმგებელმა მოქალაქემ, არა გამყრელიძემ ან მთავრობამ, წააგო ქვეყანამ და წააგო გაუნათლებლობის, უმეცრების, სიბნელის, უბრალოდ- რეგვენობის მაღალი მაჩვენებლის გამო!

ჩემმა სათაყვანებელმა ქვეყანამ, რომლის განათლებულობითაც, თუნდაც 3 ათეული წლის წინ ისე ვამაყობდი, რომ მზად ვიყავი ნებისმიერ ქვეყანას შევდარებოდი! განათლებაზე, მოქალაქეობრივ პასუხისმგებლობაზე ტესტი ვერ ჩავაბარეთ... კი ბატონო, კარგია და ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი, რომ არ გავცდით ადამიანის უფლებების ჩარჩოებს, მაგრამ ვერც ალტერნატიული ეფექტური მოტივატორები მოინახა. არც ლოტომ უშველა და ვერც კარდაკარ სიარული შველის. ჩემთვის მიუღებელია ასეთი შედარება, რომელსაც ხშირად ჩემი მეგობრებიც იყენებენ- „ის მთავრობა რომ ყოფილიყო, ეს ლიდერი რომ ყოფილიყო ყველანი 3-3ჯერ ვიქნებოდით აცრილები!!" . ასეთი შედარება ჩემთვის ერთ საერთო ნიშნულამდე მიდის- "სტალინი რომ ყოფილიყო"-მდე. წარმოვიდგენ რა მეთოდებითაც ვიქნებოდით სამ-სამჯერ აცრილები და ამის მთქმელი მეგობრებისგან განსხვავებით, კმაყოფილების ნაცვლად მზარავს!

მოკლედ დასკვნა ასეთია: დემოკრატიის ამ ეტაპზე, ჩვენი ქვეყნის განათლება-სირეგვენის მაჩვენებელი ისეთია, როგორიც პროცენტებში გამოისახა..

რა არის ბრძოლის მეორე ეტაპი? რა ახალი რედუტებია მტერთან საბრძოლველად? ესაა მედიკამენტები, რომელსაც კაცობრიობა ნელ- ნელა იგონებს და წლის ბოლომდე სხვადასხვა მოქმედების იქნება წარმოდგენილი. ახლავე ვამბობ: ​მედიკამენტები იქნება დეფიციტური მთელი მსოფლიოსთვის და საშინლად ძვირი! ახლაც ვხმარობთ ციტოკინური შტორმის წინააღმდეგ გარკვეულ მედიკამენტებს, რომელიც ერთი სრულყოფილი გადასხმა (წონის გათვალისწინებით) 7-8 ათასი ლარი ჯდება. ქვეყანამ დონაციით შემოიტანა ტაბლეტური, შედარებით ცოტა სუსტი სხვა მედიკამენტი, რომელსაც ასევე სტაციონარულად ვიყენებთ და კურსი 7 ათას დოლარამდე უჯდება ქვეყანას. შემოვა მონოკლონური ანტისხეულების შემცველი მედიკამენტები, რომელთა მიღება ამბულატორიულად შეიძლება და ერთ კურსს უცხოელი ფარმკომპანიები 5-6 ათას დოლარზე ნაკლებად არ გაყიდიან. წლის ბოლოსთვის კი ანტივირუსული მედიკამენტიც უნდა იყოს, რომლის ფასიც ალბათ ამ რეესტრში, ანუ რიგითი მოქალაქისთვის მიუწვდომელი იქნება!

რაში ადარდებს ფასი უპასუხისმგებლო ობივატელს??! „კეთილი ინებოს და სახელმწიფომ იზრუნოს, მეკუთვნის!" არანაირი განცდა იმისა, რომ ეს ქვეყანა ჩვენია, რომ ასე უყაირათოდ დახარჯული ფული ჩვენს შვილებს ან ჩვენს მშობლებს,თუნდაც ჩვენ გვაკლდება არაა! ის რაც სსრკ-ს დროს შეიძლება გამართლებული იყო- „დიდი ამბავი, თუ რუსეთის ფინანსებს გამოვჭამთ", საკუთარი ქვეყნის შემთხვევაში მავნებლობაა. „რატომაა ქვეყნის მიერ წამლების ყიდვა უყაირათობა?"- იკითხავს რეგვენი ანტივაქსერი. იმიტომ, რომ ბევრად უფრო იაფად და ურისკოდ შეიძლებოდა დაავადების თავიდან აცილება! ახლა ამ ძვირფასმა წამლებმაც შეიძლება არ გვიშველოს. მე არ მინახავს არცერთი აუცრელი მძიმე ავადმყოფი, რომელიც ჩაუკირკიტებდა ამ საკმაოდ მძიმე მედიკამენტების ანოტაციას და წარმოშობას- ვინ დაეძებს, ოღონდ იყოს! მაშინ, როცა ვაქცინების მოლეკულურ დონეზე ანალიზს ითხოვენ. ეს მედიკამენტები არაა ახალი შექმნილი, ასე რომ ენდობით? თუ გგონიათ, რომ მედიკამენტის შექმნა უფრო ადვილია, ვიდრე ვაქცინის და იგივე დროში შექმნილი ვაქცინა არ ინდობა?

ჩვენს დაუცველობას ემატება უახლოეს სამეზობლოში კატასტროფული ეპიდსიტუაცია, ახალი შტამები.. როგორ ფიქრობთ, რამდენ ხანში გადმოვა ეს მდგომარეობა ჩვენთან იმ ქვეყნიდან, სადაც მილიონამდე ჩვენი ნათესავ მეგობარია? არაფერს ვამბობ ტურიზმზე, რომელიც ბევრი ჩვენი თანამემამულისთვის ძირითადი საარსებო წყაროა,“- აღნიშნავს დავით გადელია. 

წაიკითხეთ სრულად