„პირველ რიგში, ბავშვი იბნევა, ითრგუნება, ვერ იგებს საით აიღოს გეზი. იქით მიდის, სადაც უფრო მოერგება, ვინც მისი მხარდამჭერია, მის მხარესაა. იქ, სადაც არის სრული უდისციპლინობა, განუკითხავი დამოკიდებულება, რომ როგორც გინდა იყავი, სადაც სტრუქტურა არ არის, სადაც ბავშვს ელემენტარული უნარების განვითარება არ შეუძლია, რომელსაც მომავალში გამოიყენებს, ასეთი გარემო საზიანოა. ეს სრულიად დამანგრეველ შედეგებს იძლევა. ყოველი ჩემი დებულება ეყრდნობა კვლევებს. ეს არ არის ჩემი პირადი აზრი.“
თეა გოგოტიშვილის თქმით, ბავშვთან ურთიერთობისას თანამშრომლობითი სტილის გამოყენებაა რეკომენდებული:
„ასეთი „ჯიგარი“ მშობელი, რომელიც ეუბნება ბავშვს: „რაც გინდა აკეთე, ოღონდ პრობლემა არ შექმნა, ერთად ვიუსაქმუროთ,“ ამას შეიძლება აკეთებდეს ზოგჯერ. ეს უნდა იყოს ბავშვთან შეთანხმებული. თუ ჩვენ ერთად ვაორგანიზებთ დღეს, ვაკეთებთ სასარგებლო საქმეს ერთად, მიზანმიმართულ ქმედებებს ვახორციელებთ, ამის შემდეგ ერთად დავისვენოთ. ეს არის თანამშრომლობითი სტილი. „ოღონდ არ შემაწუხო და აკეთე, რაც გინდა, ოღონდ შენ ჭამე და მოდი, ჩაგირთავ, უყურე, რასაც გინდა,“ ეს მიჯაჭვულობას იწვევს, ინტერნეტდამოკიდებულებას, ეკრანზე დამოკიდებულებას.“
„მომთხოვნი მშობელი ფსიქოლოგიური წნეხის ქვეშ არის. საუკეთესო სურვილებიდან გამომდინარე მას უნდა დისციპლინა, სისტემურობა, ორგანიზებულობა გამოუმუშაოს თავის შვილს. ამ დროს მისი მეორე ნახევარი საპირისპირო გზავნილებს აწვდის ბავშვს. როდესაც ზრდასრულებს შორის არის დაპირისპირება, შეურაცხყოფა, უკმაყოფილება, ეს კატასტროფულია. ჩვენ უნდა ვთხოვოთ ამ დროს მშობელს, რომელიც ხედავს, რომ ასეთი მდგომარეობაა, თავისი თანამონაწილეობით დაიწყოს ცვლილება. ერთად რომ გავაკეთოთ ერთობლივი აქტივობები, თუნდაც უქმე დღეებზე, ეს შედეგს მოიტანს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თეა გოგოტიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.
წყარო: „იმედის დღე“
