Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

3-6 წლამდე ასაკის ბავშვის იდეალური კვების რაციონი, კალორიების დღიური ნორმა და აუცილებლად მისაღები პროდუქტები - ნუტრიციოლოგი მაია სურვილაძე

3-6 წლამდე ასაკის ბავშვის იდეალური კვების რაციონი, კალორიების დღიური ნორმა და აუცილებლად მისაღები პროდუქტები - ნუტრიციოლოგი მაია სურვილაძე

პედიატრმა, ნუტრიციოლოგმა მაია სურვილაძემ სამი-ექვსი წლის ასაკის ბავშვის კვების რაციონი და დღის განმავლობაში მისაღები კალორიების რაოდენობა განიხილა. მისი თქმით, ბავშვმა 3-4 წლის ასაკში დღეში 1550 კილოკალორია უნდა მიიღოს, 4-6 წლის ასაკში კი 1750-1850 კილოკალორია:

„ბავშვმა სამიდან ოთხ წლამდე დაახლოებით 1550 კილოკალორია უნდა მიიღოს, ოთხიდან ექვს წლამდე 1750-1850 კილოკალორია. გოგონებსა და ბიჭებს შორის ამ ასაკში უკვე არის პატარა განსხვავება. ​ეს კალორაჟი უნდა გადანაწილდეს დღის განმავლობაში. ორივე ასაკობრივ ჯგუფში უნდა იყოს ოთხჯერადი კვება დღეში. ბავშვი ამ დროს არის ბაღში. 70 % ამ კალორაჟის უნდა იყოს ბაღში ათვისებული. საუზმე უნდა იყოს 25 % მთელი კალორაჟის (387 კკ), სადილი უნდა იყოს 30-40 %-მდე, სამხარი უნდა იყოს 15-20 %, აქ შეიძლება 5 %-იანი შუალედებიც იყოს. ვახშამი უნდა იყოს 20-25 %. პროცენტული გადანაწილება 4-6 წლამდე ბავშვებშიც ასეთივეა, უბრალოდ მატულობს ულუფების მოცულობა.“

მაია სურვილაძის თქმით, ბავშვმა საუზმე ბურღულეულის ფაფის მირთმევით უნდა დაიწყოს:

„3-4 წლამდე ბავშვებში ​აუცილებლად ბურღულეული უნდა იყოს მიწოდებული დილით ფაფის სახით, დაახლოებით 250 გრამი. რატომ ბურღულეული? ბურღულეული სახამებელს შეიცავს.ის ნელა შეიწოვება და დიდხანს აძლევს ორგანიზმს დანაყრების შეგრძნებას. ორ-სამ დღეში ერთხელ შეიძლება ყველი იყოს დამატებული 10 გრამის რაოდენობით. დასალევად ან კაკაო ან ჩაი უნდა დავამატოთ. ჩაი უნდა იყოს ძალიან ბაცი, არ უნდა იყოს მაგარი. თუ აქ იქნება კაკაო, სამხარზე იქნება ჩაი, ან პირიქით. აქვე შეიძლება იყოს გამოყენებული მაკარონის ნაწარმი. ამ ასაკობრივ ჯგუფში შაქრის რაოდენობა 45-50 გრამი უნდა იყოს და დღის განმავლობაში გადანაწილდეს.“

მაია სურვილაძემ აღნიშნა, რომ სადილზე ბავშვებმა ბოსტნეული აუცილებლად უნდა მიირთვან:

„სამწუხაროდ, ქართველი ბავშვების 90 % სალათებს არ მიირთმევს. სასურველია, რომ კვების წინ რაღაც რაოდენობის სალათა, ცოცხალი ბოსტნეული მიიღოს ბავშვმა. ამ ასაკობრივ ჯგუფში 60 გრამ ბოსტნეულზეა საუბარი. ​ეს შეიძლება იყოს კიტრი-პომიდვრის სალათა, კომბოსტო-სტაფილო ერთად. სტაფილოს აზრი აქვს იმ შემთხვევაში თუ ცხიმთან ერთად იქნება, რომ კაროტინი A ვიტამინში გადავიდეს. შემდეგ აუცილებლად უნდა მოდიოდეს წვნიანი. აუცილებელი არაა წვნიანში ხორცი და ნახარში იყოს. ნახარში არც არის რეკომენდებული. ეს უნდა იყოს ბოსტნეულის წვნიანი 200 გრამის რაოდენობით, 4-6 წლის ბავშვებში 250 გრამი. სადილზე ასევე აუცილებლად უნდა ჩავრთოთ ხორცი ან თევზი 100 გრამის რაოდენობით. თუ თევზი შემწვარია, აუცილებლად კანი უნდა იყოს გადაცლილი. ხორცი შეიძლება იყოს საქონლის ან ქათმის. სადილზე აუცილებელია გარნირიც 150 გრამის რაოდენობით. ეს შეიძლება იყოს ბოსტნეულის პიურე, ვერმიშელი, წიწიბურა.“

„სამხარი შეიძლება იყოს ფუნთუშა, ცომეული, ხაჭაპური, ხაჭოს მობრაწულები, აქ კვერცხიც შეიძლება ფიგურირებდეს, ფხვიერი ნამცხვარი. ​ვახშამზე შეიძლება იყოს მაწონი, ბურღულეულის რაღაც ნაწილი,“ - აღნიშნულ თემაზე მაია სურვილაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“- ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად