Baby Bag

​,,ჩემმა ძმამ მხოლოდ ჩემი შვილი არ გადაარჩინა, გადაგვარჩინა მეც და დედაჩემიც“ - მარტოხელა დედის გულახდილი ინტერვიუ, რომელიც მოძალადე ქმარს ძმის დახმარებით გადაურჩა

ელისო ახალგაზრდა დედაა, რომელიც შვილს მარტო ზრდის. მან „ნანუკა ჟორჟოლიანის შოუში“ თავისი მძიმე წარსულის შესახებ ისაუბრა და მადლიერება გამოხატა ძმის მიმართ, რომელიც საზოგადოების აზრს არ შეუშინდა.

„ჩემმა ძმამ მხოლოდ ჩემი შვილი არ გადაარჩინა, გადაგვარჩინა მეც და დედაჩემიც. რომ არა ჩემი ძმა და ჩემი ოჯახის წევრები, მე, სავარაუდოდ, ფეხზე ვეღარ ავდგებოდი. იმდენად დიდი ტკივილი იყო ის, რაც მე დამემართა მოძალადე ქმრის ხელში, ასე ვთქვათ, განადგურებული ვიყავი. გავთხოვდი 24 წლის, გავიპარე სიყვარულით. მეორე კვირიდან ჩემმა მეუღლემ დაიწყო ჩემი ცემა, რასაც, რა თქმა უნდა, ოჯახში არ ვამბობდი, მეშინოდა, მეშინოდა იმის, რომ მე ვიქნებოდი უარყოფილი, იმიტომ, რომ ჩემი გადაწყვეტილება იყო გათხოვება. თუმცა, როდესაც ჩამოვედი ქუთაისში და ფეხმძიმედ ვიყავი, დედამ წნევის გაზომვის დროს ნახა, რომ ჩალურჯებული ვიყავი და მაშინ მითხრა, რომ წამოდი, წამოგიყვანთ. თუმცა, მე კიდევ იმედი მქონდა, რომ ეს აღარ განმეორდებოდა, იყო უკანასკნელი ფაქტი და მე შევინარჩუნებდი ოჯახს, მაგრამ მოხდა ისე, რომ მე ვერ შევინარჩუნე ის, უფრო სწორად, მან ვერ შემინარჩუნა!“

ელისოს მეუღლემ ქალზე ძალადობა არც მაშინ შეწყვიტა, როდესაც ის ბავშვს ელოდებოდა: „ორსულად ვიყავი, როდესაც მცემა კარგად. ბოლო ცემის დროს ჩემმა ძმამ, ასე ვთქვათ, წამომიღო ბათუმიდან და ამან გადაარჩინა ჩემი შვილიც, მეც და დედაჩემიც.“

ახალგაზრდა ქალი ისეთ ფაქტებსაც იხსენებს, როდესაც სტერეოტიპული აზროვნების გამო მის დახმარებაზე უარს პოლიციელებიც ამბობდნენ: „ერთ-ერთი სკანდალის დროს პოლიცია როდესაც გამოვიძახეთ, ეს იყო 11 წლის წინ, პოლიციამ მაშინ მითხრა, რომ ოჯახის საქმეში ვერ ჩაერეოდა, მით უმეტეს, უყურებდნენ, რომ კარგად დალურჯებული ვიყავი. ახლა ეს დამოკიდებულება შეიცვალა. იყო შემთხვევები, როდესაც ჩემი ნაცნობები მეუბნებოდნენ, რომ შენ რაც დაემართა ის რომ ჩვენ მოგვსვლოდა, ოჯახში არ მიგვიღებდნენო. მე გამიმართლა, ჩემი ოჯახის წევრებიც და მეგობრებიც გახსნილი აზროვნების ადამიანები იყვნენ.“

ელისო, მიუხედავად მძიმე გამოცდილებისა, ძალიან ოპტიმისტურად მსჯელობს და იმ ქალბატონების გამხნევებას ცდილობს, რომლებიც მოძალადე ქმრებისგან წასვლას შიშის გამო ვერ ბედავენ: „მინდა ერთი რაღაც ვთქვა, რაც მე შევძელი და მინდა სხვებსაც დავეხმარო. ძალიან კარგია, როდესაც ვიღაც გეხმარება, მაგრამ ეს იმხელა ტკივილია და იმდენად დიდი სატანჯველია, რომ ამ ყველაფრის გაანალიზება და გადახარშვა თვითონ ქალმა უნდა შეძლოს. ქალს, რომელიც აჩენს ბავშვს, არანორმალურად დიდ ტკივილს იტანს და განაგრძობს ცხოვრებას, წინ არაფერი არ უნდა დაუდგეს. მან უნდა შეძლოს ყველაფერი, გააგრძელოს ცხოვრება ისევ მისი შვილისთვის.“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა ნიშნებით ამოვიცნოთ ჰიპერაქტიურობა და ყურადღების დეფიციტი ბავშვებში? - ფსიქიატრი ტატა ბაზღაძე

ფსიქიატრმა ტატა ბაზღაძემ ბავშვებში ჰიპერაქტიურობისა და ყურადღების დეფიციტის ძირითადი ნიშნების შესახებ ისაუბრა:

„ჰიპერაქტიურობისა და ყურადღების დეფიციტის ძირითადი ნიშნები ორ ძირითად ჯგუფად იყოფა. ყურადღების პრობლემები სკოლის ასაკის პერიოდში არის თვალშისაცემი. ბავშვი არის გაფანტული, დაბნეული, გაკვეთილზე არ უსმენს მასწავლებელს და თითქოს სადღაც დაფრინავს. ასეთი ბავშვები ხშირად კარგავენ ნივთებს, ავიწყდებათ წიგნების წაღება სკოლაში, ავიწყდებათ რა აქვთ დავალება, უჭირთ დავალების ბოლომდე დასრულება. მეორე ჯგუფს რაც შეეხება, ბავშვი ჭარბად აქტიურია, ვერ ისვენებს ერთ ადგილას, მუდმივად ლაპარაკობს გაკვეთილზე, სიტყვის წამოსროლა იცის გაკვეთილზე, როდესაც კითხვა ბოლომდე არ არის დასმული.

რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? ეს დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე. 3 წლამდე არის ჭარბი აქტივობა. ვხედავთ, რომ ბავშვმა რაც სიარული დაიწყო იმის მერე დარბის და არ დადის. ძალიან რთულია მისი ერთ ადგილას გაჩერება ისეთი აქტივობის დროსაც, როგორიც არის ჭამა. ორი წლის ბავშვს თავისუფლად შეუძლია 10 წუთი საკვებ სკამში იჯდეს ან მაგიდასთან და მშვიდად ჭამოს. ჰიპერაქტიური ბავშვები ერთ ადგილზე ვერ ჩერდებიან, მშობლები კოვზით დასდევენ და აჭმევენ, ან ურთავენ ტელევიზორს, ხელში აძლევენ პლანშეტს, რომ ეკრანზე იყოს მიჯაჭვული და მშობელმა აჭამოს, რაც კიდევ უფრო აღრმავებს პრობლემას. ჰიპერაქტიურ ბავშვებს სარისკო ქცევები აქვთ, სულ მუდმივად სჭირდებათ ყურადღება.

4-5 წლის ბავშვებს, როდესაც აქვთ აქტივობები, სადაც ჯდომა და მოსმენაა საჭირო, ასეთი ბავშვები თავისთვის თამაშობენ, დარბიან. შეიძლება ჩართული იყოს ბავშვი პროცესში, გაიგონოს, დაიმახსოვროს, მაგრამ მოძრაობს. ასეთ ბავშვებს ბაღის პერიოდში უნდა მივცეთ საშუალება, რომ იმოძრაოს, თუ ის უსმენს. არიან ბავშვები, რომლებიც არ მოძრაობენ ბევრს, მაგრამ არ უსმენენ მასწავლებელს და ხშირად სჭირდებათ პედაგოგის მხრიდან ყურადღების მიქცევა. შეკითხვები არის ძალიან კარგი საშუალება, რომ ბავშვი პროცესში მოაბრუნო,“- მოცემულ საკითხზე ტატა ბაზღაძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ჯანმრთელობის ფორმულა“ 

წაიკითხეთ სრულად