Baby Bag

„თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - ევგენი კომაროვსკი

„თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი თვლის, რომ ისტერიკას ბავშვები იმ ადამიანებთან აწყობენ, რომლებიც ბავშვის ქცევისადმი ზედმეტად ემოციურები არიან.

„თუ მამას ბავშვის ტირილზე ხელები უკანკალებს, მისი შვილი ისტერიკას ყოველთვის მას მოუწყობს. თუმცა ის ასე არ მოიქცევა დედასთან, რომელიც მის ყვირილსა და ტირილს ღიმილით ხვდება, შემდეგ ბავშვს ზურგს აქცევს და მიდის. როდესაც ბავშვს ისტერიკა ეწყება, არავითარ შემთხვევაში არ აგრძნობინოთ მას, რომ თქვენ ეს გაღელვებთ ან განერვიულებთ. შვილს უფლება არ მისცეთ, რომ თქვენთან ურთიერთობის მსგავსი ფორმა აირჩიოს. თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

ევგენი კომაროვსკის თქმით, ბებიები და ბაბუები ჯაჭვის სუსტ რგოლს წარმოადგენენ. ისინი ბავშვებს უარს ვერაფერზე ეუბნებიან და მათ სურვილებს ყოველთვის ასრულებენ.

„ბებია ჯაჭვის სუსტი რგოლია. ბავშვები მარტივად ხვდებიან, ვისი მართვა შეუძლიათ და ვისი - არა. ისინი სწრაფად სწავლობენ ქცევის რაციონლაურად შეცვლასაც. ბავშვი ისტერიკას ბებიას მოუწყობს, მაგრამ ასე არ მოიქცევა იმ ადამიანთან, რომელზეც გავლენის მოპოვებას ვერ ახერხებს. ყველაფერი იმით დასრულდება, რომ თქვენს შვილს ორი სახე ექნება: დამჯერი, როდესაც ის მშობლებთანაა და დაუმორჩილებელი, როდესაც ბებიას გვერდით არის,“ - აცხადებს ევგენი კომაროვსკი.

კომაროვსკის თქმით, ბავშვის ისტერიკების სიხშირე სრულად არის დამოკიდებული იმაზე, თუ როგორ რეაგირებენ მის ქცევაზე უფროსები.

„პატარები ისტერიკებს არასდროს უწყობენ ტელევიზორს ან კარადას, რადგან ისინი მისი ქცევისადმი მგრძნობიარეები არ არიან. ბავშვის ისტერიკა ყოველთვის კონკრეტული ადამიანისადმია მიმართული. თუ თქვენ ხედავთ, რომ ბავშვი ისტერიკის მოწყობას იწყებს, მისი თვალთახედვის არიდან უნდა გაქრეთ, თუ ის გაჩუმდება, მასთან მიდით, თუ კვლავ ტირილს დაიწყებს, ისევ დატოვეთ და ბავშვს მოშორდით. მას უნდა ჩამოუყალიბდეს მტკიცე აზრი, რომ თუ ისტერიკას მოაწყობს, მის მიმართ ყურადღებას არავინ გამოიჩენს, მაგრამ თუ სიმშვიდეს შეინარჩუნებს, მისადმი ყველა სიყვარულით განეწყობა. ეს ძალიან რთული პროცესია, მაგრამ ადამიანი სხვა ძუძუმწოვრებისგან იმით განსხვავდება, რომ ის საკუთარი ინსტინქტების მართვას სწავლობს. თუ ბავშვთან სწორად მოიქცევით, დაუმორჩილებელი ბავშვის თემა დღის წესრიგს დატოვებს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

მომზადებულია ​Sputnik.by-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

პირველად საქართველოში! MomsEdu.ge-ზე ბავშვთა კვების ვიდეოსახელმძღვანელო თამარ ობგაიძისა და...
​MomsEdu.ge პედიატრ თამარ ობგაიძესა და „მასტერშეფის“ გამარჯვებულ ნუცა სურგულაძესთან ერთად ახალ პროექტს იწყებს, რომლის ანალოგიც საქართველოში არ არსებობს.„ბავშვთა კვების ვიდეოსახელმძღვანელოში“ პედ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად