Baby Bag

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა

უკანასკნელი წლების განმავლობაში ბავშვზე ნებისმიერი სახის ფიზიკური ძალადობა კატეგორიულად მიუღებელი გახდა. თანამედროვე მშობლები შვილებს ხშირად ხმამაღლა უყვირიან, მიუხედავად იმისა, რომ მათმა უდიდესმა ნაწილმა ძალიან კარგად იცის, რამდენად უსარგებლოა ბავშვთან მსგავსი მიდგომის გამოყენება. მშობლები, რომლებიც შვილებს რეგულარულად უყვირიან, დაბალი თვითშეფასების მქონე და დეპრესიულ ბავშვებს ზრდიან. ყვირილი ბავშვისთვის ისეთივე საზიანოა, როგორც ფიზიკური დასჯა. ბავშვებს, რომლებსაც ხშირად უყვირიან, შფოთვითი აშლილობა, სტრესი და დეპრესია აწუხებთ.

რამდენჯერ გიფიქრიათ ცხოვრებაში, რომ ყვირილი სწორი გადაწყვეტილება იყო, რომელიც ბავშვთან მიმართებაში მიიღეთ? როდესაც ბავშვს უყვირით, მის თვალში ავტორიტეტულ პიროვნებად არ წარმოჩინდებით. ბავშვი თქვენ სუსტ ადამიანად აღგიქვამთ და ეს მართლაც ასეა. თქვენი ყვირილი თქვენს სისუსტეზე მიანიშნებს. ის ფიზიკურ დასჯაზე მეტად ააშკარავებს იმას, რომ მშობელმა არ იცის, როგორ მოიქცეს შვილთან, როდესაც კრიზისული ვითარებაა.

მშობლების დიდ ნაწილს ვერ წარმოუდგენია, როგორ უნდა გავიდეს დღე ისე, რომ შვილს ერთხელ მაინც არ დაუყვიროს. რა თქმა უნდა, როდესაც ცდილობთ, რომ ბავშვი მანქანებით სავსე ქუჩაზე გადასვლისგან იხსნათ, ყვირილი სავსებით მისაღებია, მაგრამ ქცევის კორექციის მიზნით ყვირილი ყოველთვის უშედეგოა. თქვენ მალევე აღმოაჩენთ, რომ შვილს ყოველდღიურად ერთსა და იმავე საკითხზე ეჩხუბებით. ამასთან, დროთა განმავლობაში თქვენ უფრო და უფრო ხმამაღლა იწყებთ ყვირილს, რადგან აღნიშნული მეთოდი არასდროს ამართლებს.

ბავშვის ქცევასა და ხასიათში რაიმეს შეცვლა თუ გსურთ, ყვირილი მიზნის მიღწევაში ვერ დაგეხმარებათ. შვილის ცხოვრებაში ცვლილებების შესატანად არაერთი სტრატეგია არსებობს, მანიაკალური ყვირილი კი საჭირო ნამდვილად არ არის. ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ პოზიტიური მშობლობა სიზარმაცის გამოხატულებაა. ისინი თვლიან, რომ მშობლები, რომლებიც შვილებს არ უყვირიან, დისციპლინაზე დროსა და ენერგიას არ ხარჯავენ. ეს არასწორი შეფასებაა. თუ გსურთ, რომ ბავშვთან პოზიტიური დამოკიდებულება შეინარჩუნოთ, მას თქვენი მოლოდინები წინასწარ გააცანით. უთხარით თქვენს შვილს, რას ელით მისგან. ჩვევები, რომლებსაც თქვენი შვილი შეიძენს, თქვენ მიერ უნდა იყოს მოდელირებული. როდესაც ბავშვი თქვენს მოლოდინს ამართლებს, ის აუცილებლად უნდა შეაქოთ და წაახალისოთ. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვს ყოველდღიურად ეჩხუბოთ მოუწესრიგებელი კარადის გამო, დილით მას მშვიდად უთხარით, რომ გსურთ, კარადა როგორმე მოაწესრიგოს. თუ ბავშვი თქვენს თხოვნას გაითვალისწინებს, ან ნაწილობრივ მაინც შეასრულებს, უთხარით, რომ არაჩვეულებრივად მოიქცა, ჩაეხუტეთ და შეაქეთ.

ბავშვმა აუცილებლად უნდა იგრძნოს, რომ მის კარგ ქცევას შექება და აღიარება მოჰყვება. როდესაც ბავშვს აქებთ, თავდაპირველად გაუღიმეთ, ხელები გაშალეთ და გაოცება გამოხატეთ მისი კარგი ქცევით. შემდეგ სიტყვიერად აუხსენით, თუ რატომ დაიმსახურა შექება. ბოლოს კი არავერბალური ფორმით გამოხატეთ აღტაცება და ბავშვს ჩაეხუტეთ.

ბავშვს კარგი ჩვევების ჩამოყალიბებაში უნდა დაეხმაროთ. იმისთვის, რომ შვილს რამე ასწავლოთ, პრაქტიკა აუცილებლად დაგჭირდებათ. თუ მოთმინებას გამოიჩენთ, ბავშვის ისტერიკები და თქვენი დეპრესიული განწყობა მალევე სამუდამოდ გაქრება. როდესაც ბავშვები უკეთესად იქცევიან, მშობლები ნაკლებად ყვირიან, როდესაც მშობლები ნაკლებად ყვირიან, ბავშვები უკეთესად იქცევიან. ეს ოქროს წესი ნებისმიერმა მშობელმა უნდა დაიმახსოვროს.

მომზადებულია ​nytimes.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

როგორ ვიყოთ კარგი მშობლები ყვირილისა და მუქარის გარეშე
არ არსებობს რაიმე მკაცრად განსაზღვრული წესი, რომელსაც ყველა მშობელი უნდა იცავდეს. ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, რომ ახალ დღეს ახალი გამოცდილება მოაქვს, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ძალიან გამოცდილ მშობლებსაც კი კ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მთავარია არ დავარცხვინოთ ჩვენი შვილი იმის გამო, რომ ყველა კბილი უჩანს სიცილისას ან ზედმეტი წონა აქვს,“ - ფსიქოლოგი მერი გელაშვილი

„მთავარია არ დავარცხვინოთ ჩვენი შვილი იმის გამო, რომ ყველა კბილი უჩანს სიცილისას ან ზედმეტი წონა აქვს,“ - ფსიქოლოგი მერი გელაშვილი

ფსიქოლოგმა მერი გელაშვილმა მოზარდობის ასაკში გაჩენილი კომპლექსების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა, როგორ უნდა დაეხმარონ ბავშვს, რომელსაც კომპლექსები აწუხებს:

„მოზარდობა ყოველმხრივ რთული ეტაპია. მოზარდებს ახალ სხეულთან შეგუება უწევთ, ყველაფერი იცვლის ფორმას. განსაკუთრებით უმძიმთ გოგონებს. ფრაზები ყველა ასაკზე ახდენს გავლენას. კომპლექსი არის ემოციურად დამუხტული მოგონებათა ერთობლიობა, რომელიც ძალიან სენსიტიურია ადამიანისთვის. უმეტესობა მათგანი ღრმა ბავშვობაში ყალიბდება. მოზარდობაში, შესაძლოა, იყოს კომპლექსის ჩამოყალიბების ახალი წყარო.“

მერი გელაშვილის თქმით, უფროსების შეფასება, შესაძლოა, მოზარდის რეალობად იქცეს:

​ჩვენი შეფასებები მოზარდების მიმართ არ უნდა იქცეს მათ რეალობად. ნებისმიერი ჩვენი შეფასება, შესაძლოა, მოზარდის რეალობა გახდეს. თუ რაღაც ქცევის გამო ბავშვს ვეუბნები: „შენ სულელი ხარ,“ მე არ გავმიჯნე ქცევა რეალობისგან. ის პიროვნულად იწებებს ამ იარლიყს, რაც შესაძლოა დაბალი თვითშეფასების მიზეზი გახდეს. ნელ-ნელა სწორი გადამუშავებით უნდა შეძლო კომპლექსების გადაფასება.“

„თუ ადამიანის მიერ გაცნობიერდა თავისი კომპლექსი და გადაწყვიტა, რომ ის იქნეს დაძლეული, კომპლექსი შეიძლება იქცეს სტიმულად. ყველა მცდელობა, რომელიც წარმატებით გვირგვინდება, არის მასტიმულირებელი. კომპლექსი სტერეოტიპული ხედვებისგან ყალიბდება, მათ შორისაა წონა, სამოსი. ​მთავარი არის, რომ არ დავარცხვინოთ ჩვენი შვილი იმის გამო, რომ ყველა კბილი უჩანს სიცილისას, ან ზედმეტი წონა აქვს. მას უბრალოდ ვესაუბრებით და ვუხსნით, რისთვის არის მნიშვნელოვანი, თუ ის ცოტათი მაინც დაიკლებს წონას. ავუხსნათ, რომ ეს ჯანმრთელობისთვის არის კარგი. თუ მას უფრო დავარცხვენთ წონის გამო, ეს გამოიწვევს კომპლექსის გაღრმავებას. რაც მთავარია, ხაზი გავუსვათ უნიკალურობას. ავუხსნათ ბავშვს, რომ ყველანი ერთნაირები და ერთი წონის ვერ ვიქნებით. ყველანაირი აღნაგობის ადამიანს აქვს თავისი სილამაზე, უნიკალურობა და ინდივიდუალურობა. მშობელმა წყალი უნდა დაუსხას და შეაყვაროს ბავშვს თავისი სხეული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მერი გელაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე” ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად