Baby Bag

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

მშობლები შვილებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ, არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს

ადამიანებმა, რომლებიც სახლიდან გასვლამდე 3-ჯერ მაინც ამოწმებენ ჩაკეტეს თუ არა კარი, ეს სტატია ყურადღებით უნდა წაიკითხონ. ერთ-ერთი უახლესი კვლევით დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობები და ნევროზები გენეტიკური დაავადება არ არის. მსგავსი ტიპის ფსიქიკური პრობლემები მშობლიდან შვილს მემკვიდრეობით არ გადაეცემა. ყველაფერი იმ გარემოზეა დამოკიდებული, რომელშიც ბავშვი იზრდება.

შვედეთში ჩატარებული კვლევა ტყუპების ოჯახებს აკვირდებოდა. ტყუპებს შფოთვის მაჩვენებელს სპეციალური შკალის გამოყენებით უმოწმებდნენ. გარდა ამისა, მშობლებს დაევალათ, რომ ტყუპების ქცევებს ექვსი თვის მანძილზე დაკვირვებოდნენ და სპეციალური ჩანაწერებიც გაეკეთებინათ.

სტატისტიკური ანალიზის სპეციალური მეთოდის გამოყენებით მეცნიერები იმ არაგენეტიკურ ფაქტორებს გამოყოფდნენ, რომლებიც ოჯახის წევრებს ერთმანეთს ამსგავსებდა. მკვლევარები იმ ასპექტებსაც იკვლევდნენ, რომელთა წყალობით ოჯახის წევრები ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდნენ. კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ შფოთვითი აშლილობის გენეტიკურად გადაცემა არ ხდება. გარდა ამისა, აღმოჩნდა, რომ მშობლები ბავშვებს უბიძგებენ ნევროზულები გახდნენ. ისინი შვილებს აძლევენ მაგალითს, რომელსაც ბავშვები მიჰყვებიან.

ადამიანების უმრავლესობისთვის ცხადია, რომ ნევროზული და მშფოთვარე მშობლები ნევროზულ შვილებს ზრდიან. ფსიქოლოგებისა და ფსიქიატრებისთვის კი აღნიშნული კვლევა ნამდვილი მიღწევაა. კვლევის წყალობით ფსიქიატრებმა პირველად აღმოაჩინეს, რომ ნევროზი და შფოთვითი აშლილობა მემკვიდრეობითი დაავადებები არ არის. ყველაფერი აღზრდაზეა დამოკიდებული. მშობლების მიერ გამოყენებული არასწორი აღზრდის მეთოდები ბავშვს ნევროზულ ადამიანად აყალიბებს.

მომზადებულია ​esquire.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად