Baby Bag

მეცნიერების მტკიცებით, მამები უფრო ბედნიერი მშობლები არიან, ვიდრე დედები

მეცნიერების მტკიცებით, მამები უფრო ბედნიერი მშობლები არიან, ვიდრე დედები

უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ მამები დედებთან შედარებით უფრო ბედნიერი მშობლები არიან. მეცნიერები დიდი ხნის განმავლობაში ამტკიცებდნენ, რომ ის ადამიანები, რომლებსაც შვილები ჰყავთ, გაცილებით უკეთ ცხოვრობენ, ვიდრე ისინი, ვისაც ოჯახი არ აქვს და არც ბავშვები ჰყავს. აღნიშნული მოსაზრება სრული სიმართლეა, თუმცა მშობლების ბედნიერების ხარისხი ერთმანეთისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება.

18 000 ადამიანზე ჩატარებულ სამ კვლევაში მეცნიერები მშობლების ბედნიერების ხარისხის შესწავლას ცდილობდნენ. მათ აინტერესებდათ, თუ რომელი მშობელი გრძნობს თავს უფრო კარგად მშობლის ამპლუაში. სამივე კვლევა სიღრმისეულად სწავლობდა მონაწილეების ემოციურ მდგომარეობას, კმაყოფილებისა და ბედნიერების დონეს. მკვლევარებს აინტერესებდათ, რამდენად ისტრესებოდნენ მშობლები დღის განმავლობაში.

ორი კვლევა ერთმანეთს ადარებდა მშობლებისა და დასაოჯახებელი, უშვილო ადამიანების ბედნიერების ხარისხს. ორივე კვლევამ გამოამჟღავნა, რომ მამები საკუთარ ამპლუაში თავს ძალიან ბედნიერად გრძნობენ, მათ გარესამყაროსთან კავშირის დამყარება არ უჭირთ და დღის განმავლობაში სტრესსაც ნაკლებად განიცდიან. მათ დღის განმავლობაში გაცილებით მეტი პოზიტიური ემოცია აქვთ, ვიდრე ნეგატიური. დასაოჯახებელ, უშვილო მამაკაცებთან შედარებით, მამებს დეპრესიული განწყობებიც ნაკლებად აწუხებთ. ამასთან, აღმოჩნდა, რომ დასაოჯახებელ ქალბატონებთან შედარებით დედები გაცილებით უფრო დეპრესიულები არიან.

მესამე კვლევა ერთმანეთს ადარებდა ბედნიერების შეგრძნებას ბავშვებთან ურთიერთობის დროს და სხვა აქტივობებით დაკავებისას. აღმოჩნდა, რომ მამაკაცები თავს გაცილებით ბედნიერად გრძნობენ ბავშვზე ზრუნვისას, ვიდრე ქალბატონები. შვილებთან ყოველდღიური ურთიერთობით დედებიც და მამებიც ბედნიერდებიან. ბავშვებთან ყოფნა მშობლებისთვის გაცილებით სასიხარულოა, ვიდრე სხვა აქტივობებით დაკავება. თუმცა, როგორც გაირკვა, ამ შემთხვევაშიც, მამები თავს გაცილებით ბედნიერად გრძნობენ, ვიდრე დედები. მამები ბავშვებთან ყოფნას და მათზე ზრუნვას თამაშად და გართობად განიხილავენ, მაშინ როდესაც დედებისთვის შვილის მოვლა ყოველდღიური რუტინის განუყოფელი ნაწილია.

მკვლევარების თქმით, მამების ბედნიერების მაღალი ხარისხი იმით არის განპირობებული, რომ ისინი შვილებთან დროს უფრო სასიამოვნოდ ატარებენ, ვიდრე დედები. ფსიქოლოგები, მშობლებს ურჩევენ, რომ შვილებთან ერთად ხშირად ითამაშონ, რადგან ეს მათ განწყობაზე ძალიან დადებითად აისახება.

მომზადებულია ​medicalxpress.com- ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ,“ - მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ერთიდან სამ წლამდე ასაკის ბავშვებში ტირილის და ჭირვეულობის ხშირი გამოვლენის მიზეზებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ერთი წლის ასაკში ბავშვის ემოციური განვითარება წინ უსრებს მისი მეტყველების განვითარებას, რის გამოც ის ზოგჯერ აგრესიული ხდება:

​ერთი წლიდან სამ წლამდე ტირილის შემთხვევები საკმაოდ ხშირია. ერთი წლის ასაკში ხშირად ამბობენ ხოლმე: „ყველაფერზე ტირის.“ ეს გასაგებია, იმიტომ, რომ მეტყველება ჯერ ისე არ არის ჩამოყალიბებული. ამ ასაკში ემოციის განვითარება წინ უსწრებს მეტყველების განვითარებას. ბავშვს ემოციები აქვს, მაგრამ ამას მეტყველებით ვერ გამოხატავს. ამას ვეძახით კიდეც ერთი წლის კრიზისს. შესაძლებელია, ამ პერიოდში ბავშვი რაღაცებს აგრესიით გამოხატავდეს.“

მაია ხერხეულიძემ აღნიშნა, რომ ორი წლის შემდეგ ბავშვებს პიროვნული „მე“ უჩნდებათ, რის გამოც ისინი ჯიუტები ხდებიან:

„შემდეგი პერიოდი არის ორწლინახევრიდან სამ წლამდე, ​როდესაც შემოდის პიროვნული „მე.“ თუ აქამდე ბავშვი თავის თავზე ლაპარაკობდა მესამე პირში, რაღაცებს ასე არ ითხოვდა, უცებ შემოვიდა პიროვნული „მე.“ ბავშვმა აღიქვა თავისი თავი, როგორც პიროვნება. ის ითხოვს, რომ ყველაფერი თვითონ გააკეთოს. ამ დროს იწყება პირველადი სიჯიუტის პერიოდი. ბავშვს უნდა, რომ ყველაფერი გაკეთდეს ისე, როგორც მას უნდა. ხშირ შემთხვევაში თავისი სურვილები რომ შეისრულოს, არამხოლოდ ტირილით, ისტერიული შეტევითაც გამოხატავს ამას. შეიძლება ის ძირს დაეცეს, ფეხები აბაკუნოს.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, მშობელმა ოჯახში წესები უნდა დააწესოს, რომელიც ბავშვის გარდა ოჯახის ყველა სხვა წევრმაც უნდა შეასრულოს:

„მშობელმა, პირველ რიგში, უნდა დააწესოს წესები ოჯახში, თუ რა წესებს უნდა ექვემდებარებოდეს ოჯახის ყველა წევრი. ეს წესები აუცილებლად ყველამ უნდა შეასრულოს. ხშირად ასე ხდება ხოლმე, რომ მშობლები ბავშვს არ აძლევენ რაღაცის უფლებას, ბებია და ბაბუა კი პირიქით. ბავშვი იბნევა. ვერ ხვდება, რატომ არის, რომ რაღაც ვიღაცასთან შეიძლება, ვიღაცასთან არ შეიძლება. წესს უნდა დაექვემდებაროს აბსოლუტურად ყველა. ​ისტერიულ შეტევას სჭირდება იგნორირება. რაღაცნაირად სიმშვიდე უნდა შევინარჩუნოთ. როდესაც ბავშვი გაჩერდება, აუცილებლად უნდა მოეხვიოთ, უნდა უთხრათ, რომ ძალიან გიყვართ. მშობელმა ბავშვს უნდა უთხრას, რომ ყველაფერს შეუსრულებს, მაგრამ ასეთ საქციელს არ დაუშვებს.“

„ბავშვი რომ ცუდად იქცევა, ეს შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ ჩვენ ხშირად მის კარგ საქციელზე საერთოდ არანაირ რეაგირებას არ ვაკეთებთ. ჩვენ მხოლოდ ცუდ საქციელზე ვაკეთებთ რეაგირებას. ზოგჯერ ბავშვი ცუდად იქცევა იმიტომ, რომ მშობლის ყურადღება მან სხვანაირად ვერ მიიპყრო. მხოლოდ მაშინ აქცევს მშობელი ყურადღებას, როდესაც ის ასე იქცევა. ​წავახალისოთ ბავშვის ყველა კარგი საქციელი, ჩავეხუტოთ, ტაში დავუკრათ. ის ცდილობს, რომ მშობლის ყურადღება მაქსიმალურად მიიპყროს, ამიტომ ის ეცდება, რომ კარგად მოიქცეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად