Baby Bag

თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, მას ეშინია, ის თქვენგან დახმარებას ელის და არა - დასჯას

თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, მას ეშინია, ის თქვენგან დახმარებას ელის და არა - დასჯას

მცირეწლოვანი შვილი უწყინარი თამაშის დროს მოულოდნელად აგრესიულად იქცევა და გირტყამთ, ის ასე სხვებთანაც იქცევა. თქვენ ღელავთ, ფიქრობთ, რომ აღზრდაში შეცდომა დაუშვით, მაგრამ ცდებით.

მცირეწლოვანი ბავშვები ხელის დარტყმით საკუთარ ემოციებს გამოხატავენ. შესაძლოა, პატარა აგრესიული ქცევის დროს იცინოდეს კიდეც, სინამდვილეში კი მისი იმპულსური საქციელის მიღმა ემოცია დგას, როგორც წესი, ეს ემოცია შიშია. როდესაც მცირეწლოვანი ბავშვი გირტყამთ, არ უნდა ჩათვალოთ, რომ მას თქვენთვის ტკივილის მოყენება უნდა. არ დასაჯოთ თქვენი შვილი მოულოდნელი აგრესიული ქცევის გამოვლენის გამო. დასჯა მის ქცევას უფრო რთულს გახდის. მცირეწლოვანი ბავშვი, რომელიც ხელს გირტყამთ, თქვენგან დახმარებას ელის და არა - დასჯას.

პატარები მეცნიერები არიან. მათ ექსპერიმენტების ჩატარება უყვართ. თუ ბავშვი გირტყამთ, ის ცდილობს გაიგოს, რა მოჰყვება მის ქმედებას. მსგავსი ქცევით პატარები გარესამყაროს, მშობლებს, მეგობრებსა და საგნებს უკეთ ეცნობიან. თუ ბავშვი ხშირად გირტყამთ, საგანგაშო არაფერია. მისი ხელი ნაზად აიღეთ და ბავშვს მშვიდად უთხარით, რომ ეს მტკივნეულია. ბავშვს ინფორმაცია მიაწოდეთ და მასზე ნუ განრისხდებით. თუ ბავშვზე არ გაცხარდებით, დარტყმის ექსპერიმენტები მალე წარსულს ჩაბარდება. პატარა ბურთის გადაგდებით ან ფისოსთან თამაშით გაერთობა.

თუ ბავშვს ხელის დარტყმის გამო გაუბრაზდებით, მისი ნეგატიური ქცევა ყოველდღიურ ხასიათს მიიღებს. ბავშვი შეშინდება და დაინტერესდება, რატომ უყვირეთ, რატომ განრისხდით, როდესაც მან ხელი დაგარტყათ. სწორედ ამიტომ, ის თავის ექსპერიმენტს ისევ გაიმეორებს. როდესაც ბავშვი თავს მარტოსულად ან მოწყენილად იგრძნობს, ის ყოველთვის ხელს დაგარტყამთ. თქვენ მიერ გამოყენებული დასჯის მეთოდები კი ძალას დაკარგავს და ბავშვის ყოველდღიურობის ნაწილად იქცევა.

შიშის გრძნობის გამო ხელს ყველა ბავშვი არ დაგარტამთ, მაგრამ ზოგიერთები შიშს სწორედ ასე გამოხატავენ. თუ პატარა იცინის, არ იფიქროთ, რომ ის კარგად არის. სინამდვილეში, მას ეშინია და ხელს ამიტომ გირტყამთ. ბავშვები შიშს სიცილითაც ებრძვიან. სწორედ ამიტომ, დარტყმისას ისინი იცინიან კიდეც.

მშობლები ბავშვს ხშირად არ აძლევენ უფლებას, რომ საკუთარი ემოციები ღიად გამოხატონ. როდესაც ბავშვს აიძულებთ საკუთარი შიშის გრძნობა დამალოს, მისი ემოციები არსად ქრება. ბავშვი ნეგატიურ განწყობას აგროვებს და სხვა ბავშვებზე ძალადობს. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, ღამით არ იძინებს, საჭმელს შერჩევით მიირთმევს, ისტერიკებს აწყობს, ეს იმას ნიშნავს, რომ მას ბევრი ფარული ემოცია დაუგროვდა, რომელთა გამოხატვის შესაძლებლობა არ მიეცით. როდესაც ბავშვი ხელს გირტყამთ, მის ქმედებაზე რეაქცია არ უნდა გქონდეთ. დააკვირდით თქვენი შვილის ქმედებებს. თუ იგრძნობთ, რომ ის ხელის დარტყმისთვის ემზადება, ბავშვს მიუახლოვდით და მოემზადეთ. როდესაც ბავშვი ხელს დაგარტყამთ, სიმშვიდე შეინარჩუნეთ. თუ მომზადებული იქნებით, ეს არ გაგიჭირდებათ.

ბავშვი ხელის დარტყმას თუ არ შეწყვეტს, მას წინააღმდეგობა მშვიდად უნდა გაუწიოთ. ხელი დაუჭირეთ და შესაძლებლობა არ მისცეთ, რომ დაგარტყათ. შესაძლოა, თქვენი შვილი ისტერიკაში ჩავარდეს, იატაკზე დაწვეს და იყვიროს. ამის ნუ შეგეშინდებათ. ბავშვს შესაძლებლობა მიეცით, რომ საკუთარი ემოციები გამოხატოს, ნეგატიური ემოციებისგან დაიცალოს და დამშვიდდეს. თქვენი სიმშვიდე ბავშვს შიშის გრძნობის დაძლევაში დაეხმარება. შეგიძლიათ, ბავშვს ვერბალურადაც დაეხმაროთ, როდესაც ის აგრესიულად იქცევა. თქვენს შვილს უთხარით, რომ სხვებისთვის ხელის დარტყმის ნებას ვერ მისცემთ, მაგრამ ის გიყვართ და მის გვერდით ხართ. ბავშვი დაამშვიდეთ, უთხარით, რომ არ უნდა ეშინოდეს. ბავშვისთვის ლექციების წაკითხვა შედეგს ვერ გამოიღებს. მთავარია, რომ რთული ქცევის გამოვლენისას მშვიდად იყოთ და შვილს თანადგომა გამოუცხადოთ.

მომზადებულია​ handinhandparenting.org - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მთავარია არ დავარცხვინოთ ჩვენი შვილი იმის გამო, რომ ყველა კბილი უჩანს სიცილისას ან ზედმეტი წონა აქვს,“ - ფსიქოლოგი მერი გელაშვილი

„მთავარია არ დავარცხვინოთ ჩვენი შვილი იმის გამო, რომ ყველა კბილი უჩანს სიცილისას ან ზედმეტი წონა აქვს,“ - ფსიქოლოგი მერი გელაშვილი

ფსიქოლოგმა მერი გელაშვილმა მოზარდობის ასაკში გაჩენილი კომპლექსების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა, როგორ უნდა დაეხმარონ ბავშვს, რომელსაც კომპლექსები აწუხებს:

„მოზარდობა ყოველმხრივ რთული ეტაპია. მოზარდებს ახალ სხეულთან შეგუება უწევთ, ყველაფერი იცვლის ფორმას. განსაკუთრებით უმძიმთ გოგონებს. ფრაზები ყველა ასაკზე ახდენს გავლენას. კომპლექსი არის ემოციურად დამუხტული მოგონებათა ერთობლიობა, რომელიც ძალიან სენსიტიურია ადამიანისთვის. უმეტესობა მათგანი ღრმა ბავშვობაში ყალიბდება. მოზარდობაში, შესაძლოა, იყოს კომპლექსის ჩამოყალიბების ახალი წყარო.“

მერი გელაშვილის თქმით, უფროსების შეფასება, შესაძლოა, მოზარდის რეალობად იქცეს:

​ჩვენი შეფასებები მოზარდების მიმართ არ უნდა იქცეს მათ რეალობად. ნებისმიერი ჩვენი შეფასება, შესაძლოა, მოზარდის რეალობა გახდეს. თუ რაღაც ქცევის გამო ბავშვს ვეუბნები: „შენ სულელი ხარ,“ მე არ გავმიჯნე ქცევა რეალობისგან. ის პიროვნულად იწებებს ამ იარლიყს, რაც შესაძლოა დაბალი თვითშეფასების მიზეზი გახდეს. ნელ-ნელა სწორი გადამუშავებით უნდა შეძლო კომპლექსების გადაფასება.“

„თუ ადამიანის მიერ გაცნობიერდა თავისი კომპლექსი და გადაწყვიტა, რომ ის იქნეს დაძლეული, კომპლექსი შეიძლება იქცეს სტიმულად. ყველა მცდელობა, რომელიც წარმატებით გვირგვინდება, არის მასტიმულირებელი. კომპლექსი სტერეოტიპული ხედვებისგან ყალიბდება, მათ შორისაა წონა, სამოსი. ​მთავარი არის, რომ არ დავარცხვინოთ ჩვენი შვილი იმის გამო, რომ ყველა კბილი უჩანს სიცილისას, ან ზედმეტი წონა აქვს. მას უბრალოდ ვესაუბრებით და ვუხსნით, რისთვის არის მნიშვნელოვანი, თუ ის ცოტათი მაინც დაიკლებს წონას. ავუხსნათ, რომ ეს ჯანმრთელობისთვის არის კარგი. თუ მას უფრო დავარცხვენთ წონის გამო, ეს გამოიწვევს კომპლექსის გაღრმავებას. რაც მთავარია, ხაზი გავუსვათ უნიკალურობას. ავუხსნათ ბავშვს, რომ ყველანი ერთნაირები და ერთი წონის ვერ ვიქნებით. ყველანაირი აღნაგობის ადამიანს აქვს თავისი სილამაზე, უნიკალურობა და ინდივიდუალურობა. მშობელმა წყალი უნდა დაუსხას და შეაყვაროს ბავშვს თავისი სხეული,“ - აღნიშნულ საკითხზე მერი გელაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე” ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად